The Analysis of J Curve Hypothesis on Turkey’s Foreign Trade

Year 2021, , 1175 - 1190, 18.09.2021

Hakan Güneş

https://doi.org/10.25295/fsecon.982890

Cited By: 1

Abstract

J Curve Hypothesis stated that the foreign trade balance may worsen at the beginning in the short term, but it will improve later in the long term after the devaluation. According to the hypothesis, the foreign trade balance will worsen because it does not react immediately against price changes in the exchange rate in the short term. However, the foreign trade balance will improve thanks to doing some regulations in the long term.The reason for that is related to Marshall-Lerner's condition. Marshall-Lerner condition means that the total export and import price elasticities is bigger than 1 which is based on J Curve.
In this study, it was investigated whether the J Curve Hypothesis is valid in Turkey.It was done the short and long term causality, cointegration and FMOLS test which showing the non-deviating coefficients of the relationship, with the data-containing the monthly time series for the period of January 2010-September 2019. As a result of the analysis, the real effective exchange rate is not a reason for export in the short term. That’s why the J Curve in Turkey has reached the conclusion that is not valid. However, the real effective exchange rate is a reason for imports in the short term. In the long run, there is a causal relationship between the real Exchange rate and exports and imports. Johansen cointegration test has been carried out since the variables 1.difference and a long-term relationship between real effective exchange rates and exports and imports has been identified. According to the FMOLS estimator, a 1 unit increase in a real effective exchange rate increases export by 0.33 units and import by 0.439 units. This indicates that foreign trade deficits in Turkey will continue in the long run.

Keywords

J curve, Exchange Rate, Export, Import, Johansen test

Türkiye’nin Dış Ticaretinde J Eğrisi Hipotezinin Analizi

Abstract

J eğrisi hipotezi, döviz kuru müdahalesiyle birlikte dış ticaret dengesinin kısa dönemde kötüleşeceğini, uzun dönemde ise iyileşeceğini ifade etmektedir. Hipoteze göre, kısa dönemde döviz kurundaki fiyat değişmelerine tepki hemen gerçekleşmeyeceğinden dış ticaret bilançosu bozulacaktır. Ancak uzun dönemde fiyat uyarlamalarından dolayı dış ticaret dengesi iyileşecektir. Uzun dönemde dış ticaret dengesinin iyileşmesinin nedeni, Marshall-Lerner koşuluna dayanmaktadır. İhracat ve ithalat fiyat esnekliğinin toplamının 1’den büyük olmasını ifade eden Marshall-Lerner koşulu, J eğrisinin temelini oluşturmaktadır.
Bu çalışmada, Türkiye’de J eğrisi hipotezinin geçerli olup olmadığı incelenmiştir. Ocak 2010-Eylül 2019 dönemi için aylık zaman serisini içeren verilerle, kısa ve uzun dönem nedensellik, eşbütünleşme ve ilişkinin sapmasız katsayılarını gösteren FMOLS testleri yapılmıştır. Yapılan analiz sonucunda, kısa dönemde reel efektif döviz kuru ihracatın bir nedeni değildir. Bu yüzden Türkiye’de J eğrisi hipotezinin geçerli olmadığı kanıtına ulaşılmıştır. Ancak kısa dönemde reel efektif döviz kuru ithalatın bir nedenidir. Uzun dönemde ise reel döviz kuru ile ihracat ve ithalat arasında nedensel bir ilişki mevcuttur. Değişkenler 1.farkta durağan olduğu için Johansen eşbütünleşme testi yapılmış ve reel efektif döviz kuruyla ihracat ve ithalat arasında uzun dönemli bir ilişki tespit edilmiştir. Yapılan FMOLS tahmincisine göre, reel efektif döviz kurundaki 1 birimlik artışın ihracatı 0,33 birim ve ithalatı da 0,439 birim arttırmaktadır. Bu durum uzun dönemde Türkiye’de dış ticaret açıklarının devam edeceğine işaret etmektedir.

Keywords

J eğrisi, Döviz Kuru, İhracat, İthalat, Johansen testi

References

• Akkaya, O. (2008). “Türkiye ve Türkiye’nin Dış Ticaret Partnerleri Arasındaki İki Yanlı J Eğrisi: 1990-2002 Dönemi İncelemesi”. 2. Ulusal İktisat Kongresi, 20-22 Şubat 2008, 1-9.
• Altun, N. (2017). “Türkiye’de Bütçe Açıklarının Sürdürülebilirliğinin Ampirik Olarak Analizi: 1950-2015 Dönemi”. Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 13(1): 13-22.
• Amusa, H. ve Fadiran, D. (2019). “The J-Curve Phenomenon: Evidence from Commodity Trade Between South Africa and the United States”. Economic Research Southern Africa, ERSA Working Paper 777, April 2019.
• Awan, R.U., Shahbaz, M., Sher, F. ve Javed, K. (2012). “Does J-Curve Phenomenon Exist in Pakistan? A Revisit”. Interdisciplinary Journal Of Contemporary Research In Business, 3(9): 1456-1467.
• Bal, H. ve Demiral, M. (2012). “Reel Döviz Kuru ve Ticaret Dengesi: Türkiye’nin Almanya ile Ticareti Örneği (2002.01-2012.09)”. Çukurova Üniversitesi İİBF Dergisi, 16(2): 45-64.
• Berke, B. ve Akarsu, G. (2017). “Türkiye İçin J Eğrisi Analizi”. III. International Balkan and Near Eastern Social Sciences Congress Series-Edirne, March 4-5: 195-202.
• Chaulagai, M.K. (2015). “Testing the J-Curve Hypothesis: A Case of Nepal”. NRB Economic Review, 27(1): 17-27.
• Çelik, T.T. ve Taş, O. (2007). “Etkin Piyasa Hipotezi ve Gelişmekte Olan Hisse Senedi Piyasaları”. İTÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 4(2): 11-22.
• Demirtaş, G. (2014). “Türkiye ve Almanya Arasındaki Dış Ticaret Dengesinin Sınır Testi Yaklaşımıyla İncelenmesi”. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 43:. 83-106.
• Eren, O. (2019). “Reel Döviz Kurunun İkili Dış Ticarete Etkileri: Türkiye Örneği”. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 12(63): 1038-1056.
• Gül, E. ve Ekinci, A. (2006). “Türkiye’de Reel Döviz Kuru İle İhracat ve İthalat Arasındaki Nedensellik İlişkisi: 1990 – 2006”. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16:165 -190.
• Granger, C.W.J. ve Newbold, P. (1974). “Spurious Regressions in Econometrics”. Journal of Econometrics, 2: 111-120, NorthHolland Publishing Company.
• Gujarati, D. N. (2009), “Temel Ekonometri”. Çev., Gülay G. Şenesen ve Ümit Şenesen, Literatür Yayıncılık.
• Hussain, M.E. ve Haque, M. (2014). “Is the J-Curve a Reality in Developing Countries”. Journal of Economics and Political Economy, 1(2): 231-240.
• Jamilov, R. (2011). “J-Curve Dynamics and the Marshall-Lerner Condition: Evidence from Azerbaijan”. MPRA, November 2011, Paper No:36799
• Karamelikli, H. (2016). “Türkiye’nin Dış Ticaret Dengesinde J-Eğrisi Etkisi”. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 5(3): 389-402.
• Kemeç, A. ve Kösekahyaoğlu, L. (2015). “J Eğrisi Analizi Ve Türkiye Üzerine Bir Uygulama”. Uluslararası İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 2(1): 1-29.
• Kılıç, R., Özbek, R.İ. ve Çifçi, İ. (2018). “Türkiye İçin J-Eğrisi Hipotezinin Geçerliliği: Ardl Sınır Testi Yaklaşımı”. International Journal of Disciplines in Economics& Administrative Sciences Studies, 4(7): 112-128.
• Kök, R. ve Şimşek, N. (2006). “Endüstri-içi Dış Ticaret, Patentler ve Uluslararası Teknolojik Yayılma”. http://debis.deu.edu.tr/userweb/recep.kok/endustriici_patent.pdf
• Kösekahyaoğlu, L. ve Karataşlı, İ. (2018). “Türkiye – AB Dış Ticaretinde J Eğrisi Etkisi: 1994-2016 Dönemi Üzerine Ampirik Bir İnceleme”. Süleyman Demirel Üniversitesi İİBF Dergisi, 23: 831-844.
• Lal, A.K. ve Lowinger, T.C. (2002). “Nominal Effective Exchange Rate and Trade Balance Adjustment in South Asia Countries”. Journal of Asian Economics, 13(3): 371-383.
• Narayan, P.K. ve Narayan, S. (2004). “The J‐Curve: Evidence from Fiji”. International Review of Applied Economics, 18(3): 369-380.
• Petrovic, P. ve Gligoric, M. (2010). “Exchange Rate and Trade Balance: J-curve Effect”. Panoeconomicus, 1: 23-41.
• Schaling, E. ve Kabundi, A. (2014). “The Exchange Rate, The Trade Balance and The J-Curve Effect In South Africa”. South African Journal of Economics and Management Sciences (SAJEMS), 17(5):601–608.
• Suleman, S., Cheema, A.R., Riaz, M.F., Yousaf, M.M. ve Shehzadi, A. (2014). “Time Series Investigation of J-Curve of Pakistan with Saudi Arabia”. Journal of Finance and Economics, 2(6): 210-214.
• Ur Rehman, H. ve Afzal, M. (2003). “The J Curve Phenomenon: An Evidence From Pakistan”. Pakistan Economic and Social Review, 41(1-2): 45-58.
• Uslu, H. (2018). “Marshall - Lerner Koşulu Ve J Eğrisi Hipotezinin Geçerliliği: Farklı Gelir Gurubu Ülkeleri İçin Karşılaştırmalı Bir Analiz”. International Journal of Academic Value Studies, 4(20): 550-561.
• Vergil, H. ve Erdoğan, S. (2009). “Döviz Kuru-Ticaret Dengesi İlişkisi: Türkiye Örneği”. ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 5(9): 35-57.