Not Just a Joke: Normalization of Digital Violence Against Women Behind The Veil of Humor on Social Media

Year 2025, Volume: 9 Issue: Toplumsal Cinsiyet Özel Sayısı, 441 - 457, 27.09.2025

Songül Tan

https://doi.org/10.25295/fsecon.1720187

Abstract

This study examines how digital violence against women is normalized in humorous content about marriage and male-female relationships on Instagram. The research reveals that humor on social media is not “just a joke” but an ideological tool that reproduces gender inequalities. The study analyzed 30 videos and 450 user comments from three Instagram accounts with over 100,000 followers using Critical Discourse Analysis (CDA). The findings revealed five main themes: normalization of physical violence through humor, systematic reproduction of stereotypes against women, masculinity crisis discourses, distorted representation of the institution of marriage, and legitimization of digital violence through just kidding rhetoric. Analysis results show that 70% of the videos contained physical violence content, and 67% of user comments supported violence. Women are systematically presented with stereotypes as “controlling,” “emotionally inconsistent,” and “materially motivated.” The research identified four fundamental mechanisms through which humor legitimizes violence: making problems invisible, naturalizing stereotypes, normalizing violence culture, and marginalizing critical voices. The study emphasizes the urgency of feminist struggle on digital platforms and highlights the importance of critical media literacy and counter-narrative development work. The findings demonstrate that the phrase just kidding is no longer an innocent defense, arguing that humor serves as one of the multi-layered legitimization mechanisms of digital violence against women. This underscores the need for new studies on cultural representations and humorous codes in the digital age.

Keywords

Sosyal Medya , Mizah , Dijital Şiddet

Sadece Şaka Değil: Sosyal Medyada Mizah Perdesi Altında Kadına Yönelik Dijital Şiddetin Normalleştirilmesi

Abstract

Bu çalışma, Instagram’da evlilik ve kadın-erkek ilişkileri temalı mizahi içeriklerde kadına yönelik dijital şiddetin nasıl normalleştirildiğini incelemektedir. Araştırma, sosyal medyada mizahın “sadece şaka” değil, toplumsal cinsiyet eşitsizliklerini yeniden üreten ideolojik bir araç olduğunu ortaya koymaktadır. Çalışmada, 100 bin üzeri takipçiye sahip üç Instagram hesabından 30 video ve 450 kullanıcı yorumu Eleştirel Söylem Analizi (ESA) yöntemiyle incelenmiştir. Bulgular beş ana tema ortaya çıkarmıştır: fiziksel şiddetin mizah yoluyla normalleştirilmesi, kadına yönelik kalıp yargıların sistematik yeniden üretimi, erkeklik krizi söylemleri, evlilik kurumunun çarpıtılmış temsili ve sadece şaka söylemiyle dijital şiddetin meşrulaştırılması. Analiz sonuçları, videolarda %70 oranında fiziksel şiddet içeriği bulunduğunu ve kullanıcı yorumlarının %67'sinin şiddeti desteklediğini göstermektedir. Kadınlar sistematik olarak “kontrolcü”, “duygusal tutarsız” ve “maddi çıkar odaklı” kalıplarla sunulmaktadır. Araştırma, mizahın dört temel mekanizmayla şiddeti meşrulaştırdığını tespit etmiştir: sorunu görünmez kılma, kalıp yargıları doğallaştırma, şiddet kültürünü normalleştirme ve eleştirel sesleri marjinalleştirme. Çalışma, dijital platformlarda feminist mücadelenin aciliyetini vurgulayarak, eleştirel medya okuryazarlığı ve karşı anlatı geliştirme çalışmalarının önemini ortaya koymaktadır.

Keywords

Sosyal Medya , Mizah , Dijital Şiddet

References

• Attardo, S. (2000). Irony markers and functions: Towards a goal-oriented theory of irony and its processing. Rask, 12(1), 3-20.
• Balmumcu, A., & Yüceyılmaz, H. (2023). Genç kadınlarda siber zorbalık ve siber mağduriyet düzeyinin incelenmesi. Afyon Kocatepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 25(1), 127-140. https://doi.org/10.33707/akuiibfd.1285980.
• Billig, M. (2005). Laughter and ridicule: Towards a social critique of humour. Sage Publications.
• Butler, J. (2006). Gender trouble: Feminism and the subversion of identity. Routledge.
• Chambers, D. (2005). Comedies of sexual morality and female singlehood. S. Lockyer & M. Pickering (Eds.), Beyond a joke (162-179). Palgrave Macmillan. London. https://doi.org/10.1057/9780230236776_9
• Chouliaraki, L. (2011). ‘Improper distance’: Towards a critical account of solidarity as irony. International Journal of Cultural Studies, 14(4), 363-381. https://doi.org/10.1177/1367877911403247.
• Citron, D. K. (2014). Hate crimes in cyberspace. Harvard University Press.
• Connell, R. W. (1995). Masculinities. University of California Press.
• Delphy, C. (1984). Close to home: A materialist analysis of women's oppression. Hutchinson.
• European Institute for Gender Equality (2022). “Gender Equality Index”. https://eige.europa.eu/gender-equality-index/2022.
• Federici, S. (2004). Caliban and the witch: Women, the body and primitive accumulation. Autonomedia.
• Ford, T. E., Boxer, C. F., Armstrong, J., & Edel, J. R. (2008). More than "just a joke": The prejudice-releasing function of sexist humor. Personality and Social Psychology Bulletin, 34(2), 159–170. https://doi.org/10.1177/0146167207310022
• Gürler, C. (2020). Ofansif mizah, toplumsal eşitsizlikler ve politik doğruculuk stand-up komedileri üzerine eleştirel bir analiz. İLEF Dergisi, 7, 137-166. https://doi.org/10.24955/ilef.736032.
• Hochschild, A. R., & Machung, A. (1989). The second shift: Working families and the revolution at home. Viking.
• hooks, b. (1992). Black looks: Race and representation. South End Press.
• hooks, b. (1996). Reel to real: Race, sex, and class at the movies. Routledge.
• hooks, b. (2004). The will to change: Men, masculinity, and love. Atria Books.
• hooks, b. (2012). Feminizm herkes içindir. BGST.
• İşçi Pembeci, B. (2021). Günlük yaşamda kadınlar arası mizah ilişkilerine antropolojik bir yaklaşım. Anthropology, 41, 172-182. https://doi.org/10.33613/antropolojidergisi.915121.
• Jane, E. A. (2014). “Your a ugly, whorish, slut": Understanding e-bile. Feminist Media Studies, 14(4), 531-546. https://doi.org/10.1080/14680777.2012.741073.
• Jane, E. A. (2017). Misogyny online: A short (and brutish) history. Sage Publications.
• Kadın Cinayetlerini Durduracağız Platformu (2024). “2024 Yılı Raporu”. https://kadincinayetlerinidurduracagiz.net/veriler/3129/2024-yilinda-erkekler-tarafindan-en-az-394-kadin-olduruldu-259-kadin-supheli-sekilde-olu-bulundu.
• Kayhan, K. A. (2023). Sosyal medyada kadın düşmanlığı: "Kezban" örneği. Doktora Tezi, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi. YÖK Ulusal Tez Merkezi.
• Kuipers, G. (2006). Good humor, bad taste: A sociology of the joke. De Gruyter Mouton.
• Laclau, E., & Mouffe, C. (2017). Hegemonya ve sosyalist strateji: Radikal ve demokratik bir politikaya doğru. İstanbul, İletişim Yayınları.
• Lewis, P. (2006). Cracking up: American humor in a time of conflict. University of Chicago Press.
• Lockyer, S., & Pickering, M. (2005). Beyond a joke: The limits of humour. Palgrave Macmillan.
• Lockyer, S., & Pickering, M. (2008). You must be joking: Popular culture and the limits of humour. European Journal of Cultural Studies, 11(4), 407-422. https://doi.org/10.1111/j.1751-9020.2008.00108.x.
• Oakley, A. (1974). The sociology of housework. Martin Robertson.
• Pogrebin, L. C., & Poole, K. T. (1988). Reflections of African-American women on their careers in urban policing: Their experiences of racial and sexual discrimination. International Journal of the Sociology of Law, 28, 311-326. https://doi.org/10.1006/ijsl.2000.0131.
• Reilly, I. (2011). Satirical fake news and/as American political discourse. Journal of American Culture, 34(3), 258-275.
• Şah, U. (2020). Eleştirel söylem analizi: Temel yaklaşımlar. Kültür Araştırmaları Dergisi, 7, 210-231. https://doi.org/10.46250/kulturder.819362.
• Şener, G., Dirini, İ., Temur, N., Ahi, Ş., & Uyanık, Ş. (2019). Cinsiyetçi dijital şiddetle mücadele rehberi. https://www.stgm.org.tr/sites/default/files/2020-09/cinsiyetci-dijital-siddetle-mucadele-rehberi.pdf.
• Sunden, J., & Paasonen, S. (2020). Shameless hags and tolerance whores: Feminist resistance and the affective circuits of online hate. Feminist Media Studies, 20(5), 643-656. https://doi.org/10.1080/14680777.2018.1447427.
• Toplumsal Bilgi ve İletişim Derneği (2021). “Türkiye’de dijital şiddet araştırması”. https://turkiye.unfpa.org/sites/default/files/pub-pdf/digital_violence_report.pdf.
• Van Dijk, T. A. (1993). Principles of critical discourse analysis. Discourse & Society, 4(2), 249-283. https://doi.org/10.1177/09579265930040020.
• Van Dijk, T. A. (1998). Ideology: A multidisciplinary approach. Sage Publications.
• Van Dijk, T. A. (2008). Discourse and power. Red Globe Press.
• We Are Social (2025). “Digital 2025 Global Overview Report”. https://wearesocial.com/uk/blog/2025/02/digital-2025-the-essential-guide-to-the-global-state-of-digital/
• Weber, S., Appel, M., Stefens, M., & Hirschhäuser, V. (2023). Just a joke? Can sexist comedy harm women’s cognitive performance? Psychology of Aesthetics, Creativity, and the Arts, 17(5), 608–618. https://doi.org/10.1037/aca0000369.
• Wodak, R. (2015). The politics of fear: What right-wing populist discourses mean. Sage Publications.
• Yıldızaç, B., & Demir, F. (2021). Siber zorbalık üzerine nitel bir araştırma. Sosyal Sağlık Dergisi, 1(1), 116-139.