The aim of this study was to determine the profile and appropriateness of the patients' indications admitted to the emergency department in a state hospital. Adult and pediatric trauma patients admitted to the emergency department of Van State Hospital between March 01 and March 31, 2010, in the course of one month period, were retrospectively analyzed. Data of the 32800 patients admitted to the emergency department during this period were evaluated. Male and female ratio of these patients was 54.8% and 45.2%, respectively, and the most intense group with 77% was the age group of 17-65. The majority of the applications with 60.5% occurred between 8 a.m. and 17 p.m. An examination was asked for 50% of the patients. It was determined that emergency examinations and therapies were applied to 9.9% of the patients, consultation rates were 4.5%, and the highest consultations were taken from orthopedic clinics (16.1%). It was established that 1.4% of the patients were hospitalized, with the highest admission to the general surgery clinic (13.8%). In hospitalized patients, the most common diagnoses were abdominal pain (9.6%), and 88.4% of the patients were discharged from the emergency department. It was observed that the majority of patients admitted to the emergency department need not have been in emergency, and should have applied to primary health care services and policlinics. The results of this study showed that non-emergency patients highly increase the workload of emergency departments, therefore, patients should be trained and awareness of patients should be increased; primary health care services should be made available; accurate, effective and enforceable policies for emergency medical services in the country must be established.
Bu çalışmanın amacı, bir devlet hastanesi acil servisine başvuran hastaların profilini ve başvuruların uygunluğunu tespit etmektir. 1-31 Mart 2010 tarihlerinde bir aylık dönemde Van Devlet Hastanesi acil servisine başvuran tüm erişkin hastalar ile çocuk travma hastaları geriye dönük olarak incelendi. Bu süre içinde acil servise başvuran toplam 32800 hastanın verileri değerlendirildi. Hastaların %54.8'i erkek ve %45.2'si kadındı ve en yoğun grubun %77 ile 17-65 yaş grubunda olduğu görüldü. En çok başvuru %60.5 ile 08:00-17:00 saatlerinde idi. Vakaların %50'sinden tetkik istendiği tespit edildi. Hastaların %9.9'unun acil gözlemde yatırılıp tetkik ve tedavi edildiği, konsültasyon oranının %4.5 olduğu ve en fazla konsültasyonun ortopedi (%16.1) bölümünden istendiği saptandı. Hastaların %1.4'si hastaneye yatırıldığı ve bu yatışları en fazla genel cerrahi (%13.8) kliniğine olduğu tespit edildi. Yatırılan hastaların ise en çok karın ağrısı (%9.6) ön tanısı aldığı ve başvuran hastaların %88.4'ünün acil servisten taburcu edildiği belirlendi. Acil servise başvuran hastaların çoğunluğu acil olmayan birinci sağlık hizmetleri ve polikliniklere başvurması gereken ayakta tedavisi gereken hastalar olduğu gözlendi. Bu çalışmanın sonuçları, durumu acil olmayan hastaların acil servisin iş yükünü oldukça artırdığını, bunun için hastaların eğitilmesi ve bilinçlendirilmesi, öncelikle birinci basamak sağlık hizmetlerinin kullanılabilir hale getirilmesi, ülkenin acil sağlık hizmetleri ile ilgili doğru, etkin ve uygulanabilir politikaların oluşturulması gerektiğini göstermiştir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | March 1, 2011 |
Published in Issue | Year 2011 Volume: 17 Issue: 2 |