OBJECTIVE: To evaluate in vitro shear bond strength of two different resin-based fissure sealants [BeautiSealant (BS), UltraSeal XT hydro (UH)] associated with application of an acid etching (Ultra-Etch Acid) or a primer (BeautiSealant Primer) and two different polymerization modes (Standard mode; 10 s or Xtra power mode; 3 s) of a third generation light emitting diode (LED) light curing unit.
MATERIALS AND METHOD: Eighty enamel surface samples were prepared from 40 extracted human third molar teeth. Samples were randomly divided into 8 subgroups according to fissure sealants, conditioning methods and polymerization modes (n=10); Group 1: Acid + BS+ Xtra power mode, Group 2: Primer + BS + Xtra power mode, Group 3: Acid + BS + Standard mode, Group 4: Primer + BS + Standard mode, Group 5: Acid + UH + Xtra power mode, Group 6: Primer + UH + Xtra power mode, Group 7: Acid + UH + Standard mode, Group 8: Primer + UH + Standard mode. An Instron machine (1.0 mm/min) was used to measure shear bond strength values. Data were statistically analyzed by using one-way ANOVA and Tukey’s test (p<0.05).
RESULTS: Significant differences were detected between the groups (p<0.05). Shear bond strength values of all BS subgroups were significantly lower than UH subgroups (p<0.05). Highest shear bond strength values were obtained in Group 5 and the lowest was obtained in Group 1.
CONCLUSION: Shear bond strength values of fissure sealants can be affected by surface conditioning methods and curing protocols.AMAÇ: İki farklı rezin esaslı fissür örtücünün [BeautiSealant (BS), UltraSeal XT hydro (UH)], fosforik asit (Ultra-Etch asit) veya primer (BeautiSealant Primer) uygulanarak, 3. nesil bir light emitting diode (LED) ışık cihazının iki farklı moduyla (Standart mod; 10 sn veya Xtra power mod; 3 sn) polimerizasyonu sonrasında mineye makaslama bağlanma dayanım kuvvetini in vitro olarak değerlendirmektir.
GEREÇ VE YÖNTEM: Çekilmiş 40 adet insan 3. molar dişinden 80 adet mine örneği elde edildi. Örnekler yüzey uygulama metodlarına, fissür örtücü tipine ve polimerizasyon protokollerine göre rastgele 8 alt gruba ayrıldı (n=10). Gruplar; Grup 1: Asit + BS + Xtra power mod, Grup 2: Primer + BS + Xtra power mod, Grup 3: Asit + BS + Standart mod, Grup 4: Primer + BS + Standart mod, Grup 5: Asit + UH + Xtra power mod, Grup 6: Primer + UH + Xtra power mod, Grup 7: Asit + UH + Standart mod, Grup 8: Primer + UH + Standart mod şeklinde idi. Örneklerin makaslama bağlanma dayanım kuvveti (MBDK) değerleri Instron cihazı kullanılarak (1.0 mm/dk) ölçüldü. Elde edilen verilerin istatistiksel analizleri tek yönlü ANOVA ve Tukey’s testleri kullanılarak yapıldı (p<0.05).
BULGULAR: Gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar saptandı (p<0.05). BS grubunun tüm alt gruplarında MBDK değerleri UH grubunun tüm alt gruplarından düşüktü (p<0.05). Tüm gruplar arasında en yüksek MBDK değeri Grup 5’te, en düşük Grup 1’de elde edildi.
SONUÇ: Fissür örtücülerin MBDK değerleri, yüzey uygulama işlemleri ve polimerizasyon protokollerinden etkilenebilmektedir.
Subjects | Health Care Administration |
---|---|
Journal Section | Original Research Article |
Authors | |
Publication Date | January 1, 2016 |
Published in Issue | Year 2016 Volume: 33 Issue: 1 |