OBJECTIVE: The purpose of this study was to evaluate the effect of heat treatment and veneering procedures on the biaxial flexural strength of partially- and fully-sinterized zirconia core materials.
MATERIALS AND METHOD: Disc-shaped specimens (n=54;15 mm in diameter and 1 mm in thickness) were prepared from fully- and partially-stabilized zirconia blocks by using computer-aided design and computer-aided manufacturing (CAD/CAM) technology. The discs were divided randomly into 6 groups, each comprising 9 samples. The groups were established as the control group, heat-treated group and veneering group. Biaxial flexural strength (piston on three balls) was determined for all specimens. The data were analyzed by using one-way ANOVA (analysis of variance) test.
RESULTS: In partially-stabilized zirconia specimens, differences between the mean biaxial flexural strength values of the control and the heat-treated group, and control and the veneering group were not statistically significant (p=0.227 and p=0.351, respectively). For fully-stabilized zirconia specimens, the biaxial flexural strength values were significantly lower in the heat-treated group compared with the control and the veneering group (p=0.022 and p<0.001, respectively). The mean biaxial flexural strength values of the control and the veneering group were not significantly different (p=0.211).
CONCLUSION: When comparing the mean biaxial flexural strength values of all groups, the greatest values were found in the fully-sinterized and veneered group and the lowest values were found in the partially-sinterized and heat-treated group.
AMAÇ: Bu çalışmanın amacı, ısı işlemi ve üst yapı porseleni
uygulamasının yarı ve tam sinterize zirkonya alt yapıların bükülme dayanıklılıklarına etkisinin incelenmesidir.
GEREÇ VE YÖNTEM: Yarı ve tam sinterize bloklardan 15 mm çapında
ve 1 mm kalınlığında 54 adet disk şeklindeki örnek bilgisayar
destekli tasarım ve üretim tekniği (CAD/CAM)
kullanılarak hazırlandı. Gruplar uygulanan işlemlere göre,
kontrol grubu, ısı uygulanmış grup ve üst yapı porseleni uygulanmış
grup olarak ayrıldı (n=9). Tüm örneklere iki-eksenli
bükülme dayanıklılığı testi (üç top üzerinde piston) uygulandı.
Veriler tek yönlü varyans analizi yöntemi ile değerlendirildi.
BULGULAR: Yarı sinterize zirkonya örneklerde kontrol grubu
ile ısı uygulanan ve üst yapı porseleni uygulanan gruplar arasında
biaksiyel bükülme dayanıklılığı yönünden istatistiksel
olarak anlamlı fark bulunamadı (sırasıyla p=0.227 ve
p=0.351). Tam sinterize zirkonya örneklerde ısı uygulaması
bükülme dayanıklılığını kontrole ve üst yapı porseleni uygulanan
gruplara göre belirgin olarak azalttı (sırasıyla p=0.022
ve p < 0.001); üst yapı porseleni uygulanan grup ile kontrol
grubu arasında ise anlamlı fark bulunamadı (p=0.211).
SONUÇ: Tüm grupların ortalama bükülme dayanıklılığı değerleri incelendiğinde, en yüksek bükülme dayanıklılığını
üst yapı porseleni uygulanan tam sinterize zirkonya örnekler,
en düşük bükülme dayanıklılığını ısı uygulaması yapılan
yarı sinterize zirkonya örnekler gösterdi.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Health Care Administration |
Journal Section | Original Research Article |
Authors | |
Publication Date | February 9, 2015 |
Published in Issue | Year 2015 Volume: 32 Issue: 1 |