Tipik ve yöresel ayrıcalıklar gösteren geleneksel Türk evlerini bünyesinde barındıran Ankara’nın Beypazarı İlçesi’nde koruma çalışmaları sürdürülmektedir. Ancak bu çalışmaların uluslar arası koruma ölçütleri ile ne kadar örtüştüğü sorgulanmamakta ve özgün unsurların yaşatılabilmesi için uygulanması gereken yöntem konusunda da bir tartışma bulunmamaktadır. Bu nedenlerden dolayı, Beypazarı ilçesinde uygulanan koruma ve sürdürme çabalarını değerlendirmek amacıyla çalışma yapılmasına gerek duyulmuş ve bu çalışma, Beypazarı’nda yitirilmekte olan özgün sıva yapım tekniğini, malzeme ve uygulama boyutlarıyla irdelemek ve bu anlamda belgelemek amacıyla ele alınmıştır. Bu bağlamda, bu çalışmada özgün sıva üretim ve uygulama tekniği incelemesi yapılmıştır. Sıva hammaddesi, mevcut sıvaların bileşenleri ve bileşenlerin boyut ve miktarları gözlem ve teknik analizlerle tespit edilmiş, bağlayıcı malzemenin üretimi, sıva hazırlanması ve uygulanması süreçleri de yerinde tespit edilmiştir. Sonuç olarak, özgün sıva malzemesinin bağlayıcı maddesinin yörede bulunan alçı yataklarından temin edilen taşlardan yerel bir teknikle üretilen, karılan ve uygulanan ‘Tatlı Sıva’ olduğu malzeme özellikleri, üretim ve uygulama boyutları ile birlikte açıklanmış, bu yöresel malzeme, bilgi ve deneyimin (know how) korunması için ise uluslar arası ilkelere uyularak öneriler hazırlanmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 10 Nisan 2013 |
Gönderilme Tarihi | 10 Nisan 2013 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2005 Cilt: 20 Sayı: 3 |