Zemin-yapı etkileşimi problemlerinde, temellerde oluşan farklı oturmalar, hasarlarda etkin olan faktörlerin başında gelir. Bu sebeple, özellikle 1950’li yıllardan itibaren, birçok araştırmacı tarafından izin verilebilir hareket sınırlarını belirleyen kriterler ortaya konmaya çalışılmış, fakat özellikle problemi etkileyen çok sayıda değişken sebebiyle bu kriterler üzerinde tam bir anlaşma sağlanamamıştır. Bu çalışmada, öncelikle literatürdeki izin verilebilir farklı oturma tanımları ve bu tanımlara ilişkin sınırlar gözden geçirilmiş, ardından çok sayıda vaka analizi Burland ve diğerleri [1] tarafından önerilen hasar seviyeleri ve derin kiriş modeli [2] ışığında incelenmiştir. Yapılan analizler sonucunda, çerçeveli ve yığma yapılar için izin verilebilir farklı oturma sınırları, çeşitli yapısal hasar seviyelerine karşılık gelen açısal çarpılma değerleri cinsinden ifade edilerek güncellenmiştir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 18 Şubat 2013 |
Gönderilme Tarihi | 18 Şubat 2013 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2008 Cilt: 23 Sayı: 4 |