Osmanlı İmparatorluğu topraklarında emanet usulüne göre işletilen bir bakır madeni olan Ergani Madeni, devletin ihtiyacını karşıladıktan sonra ortaya çıkan fazla ürünü piyasaya arz etmiştir. Fakat bakırların yurt içinde toptan satışı pek mümkün olmaması nedeni ile ufak parçalar halinde satılmaktaydı. Bu durum ise devletin ihtiyaç duyduğu likidite ihtiyacını karşılamaktan uzaktı. Bu nedenle bakırların yurt dışına ihraç edilerek toplu halde satılması likidite ihtiyacını daha hızlı karşılayabilmekteydi. İhracatta kullanılacak aracılar ise özel sektörden seçildiğinde, devletin aldığı avansa yüksek faiz uygulayarak bakır ihracından elde edilecek kârları azaltmaktaydı. Bu nedenle yurt dışında -özellikle İngiltere'de- şubesi bulunan Osmanlı Bankası ile ihracatın birlikte yürütülmesi kararlaştırıldı. Osmanlı Bankası ile birlikte yürütülen ihracat süreci bakırın hızlı bir şekilde satılmasını sağlamakla beraber devletin likidite ihtiyacını (avans) karşılamakta sorunu olmayan bir sermaye yapısına da sahip olması nedeni ile devlet için uygun bir seçim olarak görünmekteydi. Bu çalışmada, madenin devlet ihtiyacı dışında kalan bakırın yurt dışına ihracatı incelenmiştir. İhracat sürecinde 1880-1914 yılları arasında Osmanlı Bankası ile Osmanlı Devleti arasında 24 sözleşme yapılmış ve toplam 16.578 ton bakır ihraç edilmiştir.
Ergani Mine, which is a copper mine operated according to the trust (trusteeship) method in the territory of the Ottoman Empire, supplied the surplus product to the market after meeting the needs of the state. However, since it was not possible to wholesale copper in the country, it was sold in small pieces. This situation was far from meeting the liquidity needs of the state. For this reason, exporting copper to abroad and selling it in bulk could meet the liquidity need more quickly. When the intermediaries to be used in exports were selected from the private sector, they applied high interest to the advance received by the state, reducing the profits to be obtained from copper exports. For this reason, it was decided to carry out exports together with the Ottoman Bank, which has branches abroad -especially in England-. The export process carried out together with the Ottoman Bank seemed to be a suitable choice for the state as it had a capital structure that had no problem in meeting the liquidity need (advance) of the state as well as enabling the rapid sale of copper. In this study, the mine's export of copper, which is out of state needs, to abroad has been examined. During the export process, 24 contracts were made between the Ottoman Bank and the Ottoman Empire between 1880 and 1914, and a total of 16,578 tons of copper was exported.
Primary Language | English |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 30, 2022 |
Published in Issue | Year 2022 Issue: 31 |
Açık Erişim Politikası