11 provinces
within the scope of Yeşilırmak agricultural basin were included in the study.
Environmental Kuznets Curves (EKC) were prepared from the time series of the
period 1990-2014 relating to thearea containing the basin area. In this way, the
relationship between the greenhouse gases shown to cause climatic change and
the per capita income of the region has been revealed. According to this
assumption, the relationship between the national income per capita and the
emissions of PM10 and SO2 in the Yeşilırmak Agricultural Basin has
resulted in an inverse "N" EKC. This means that the increase in
revenue in the basin is not a significant phenomen on during the period
covered. These results overlap with previous studies for Turkey. As a result,
in line with the general tendency of Turkey, it is observed that the income
increase in the ones in Yeşilırmak Agriculture Basin is on the rise. This must
be in harmony with a sustainable development taking into consideration the
environmental costs. There lease of SO2 is in the case of other than
Çorum. The value of PM10 was found to increase in Amasya, Çankırı, Çorum,
Giresun, Kastamonu and Ordu provinces. According to the trend value, Tokat
which is an agricultural region is exposed to PM10 emission in the first place
while Samsun is in these cond place.
Çalışmada Yeşilırmak tarım havzası kapsamında
yer alan 11 il araştırmaya dahil edilmiştir. havza alanını içeren illere
ilişkin 1990-2014 dönemindeki zaman serisinden yola çıkılarak çevresel Kuznets
eğrileri (ÇKE) hazırlanmıştır. Bu yolla, iklimsel değişikliğe neden olarak
gösterilen sera gazları ile bölgenin kişi başına geliri arasındaki ilişki
ortaya konmuştur. Buna göre ÇKE varsayımından yola çıkarak Yeşilırmak Tarım
Havzasında yer alan illerin, kişi başına milli gelirleri ile PM10 ve SO2
emisyonu arasındaki ilişkinin ters “N” biçiminde bir ÇKE oluşturduğu sonucuna
varılmıştır. Bunun anlamı havzada gelir artışı sonucu, ele alınan dönem boyunca
anlamlı bir olgu taşımadığıdır. Bu sonuçlar, daha önce Türkiye için yapılan
çalışmalarla örtüşmektedir. Sonuçta, Türkiye’nin
genel eğilimine uygun olarak Yeşilırmak Tarım Havzasında yer alan illerde gelir
artışının yükseliş yönünde olduğu görülmektedir. Bunun çevre maliyetleri göz
önüne alarak sürdürülebilir bir gelişme ile uyumlu olması gerekir. Çorum
dışındaki illerde SO2 salınımı artış yönündedir. PM10 değeri ise Amasya,
Çankırı, Çorum, Giresun, Kastamonu, Ordu illerinde, azalmasına karşın diğer 5
ilde artış yönünde bulunmuştur. Trend değerine göre, bir tarım bölgesi olan
Tokat birinci sırada PM10 salınımına maruz kalırken, ikinci sırada Samsun yer
almaktadır.
Journal Section | Araştırma Makaleleri |
---|---|
Authors | |
Publication Date | December 27, 2017 |
Published in Issue | Year 2017 Volume: 6 Issue: Özel Sayı (BSM 2017) |