Research Article
BibTex RIS Cite

Nergis Çayı (Balıkesir) Tikoplankton İçeriğinin Bazı Çevresel Etmenlerle Olan İlişkisi

Year 2023, Volume: 12 Issue: 3, 1 - 9, 31.12.2023

Abstract

Akarsuların ekolojik durumunun belirlemesinde fitoplankton önemli bir yer tutar. Nergis Çayı’nın fitoplankton tür kompozisyonu ve bazı çevresel etmenlerle olan ilişkilerini incelemek amacıyla Nisan 2019 ve Ekim 2019 tarihlerinde 2 istasyonda örnekleme gerçekleştirilmiştir. Diyatomlardan 31, yeşil alglerden 9, mavi-yeşil alglerden 7 ve öglenalardan 1 olmak üzere toplamda 48 fitoplankton türü tespit edilmiştir. Su sıcaklığı 13-23°C, çözünmüş oksijen 2.9-8.30 mgl-1, pH 5.9-8.73, elektriksel iletkenlik 1256-1467 μScm-1, nitrat azotu (NO3-N) 0.34-0.98 mgl-1, toplam azot (TN) 2-5.67 mgl-1, orto fosfat (O-PO4) 0.04-0.09 mgl-1 ve toplam fosfor (TP) 0.05-0.1 mgl-1 aralıklarında ölçülmüştür. Baskın fitoplankton türlerine (Fragilaria capucina, Pinnularia major, Nitzschia palea, Cymbella affinis, Epithemia turgid, Ankistrodesmus falcatus, Scenedesmus quadricauda, Chlamydomonas globosa, Oscillatoria minutissima ve Trachelomonas granulata) göre Nergis Çayı ötrofik bir su kütlesidir.

Supporting Institution

Yok

Project Number

Yok

Thanks

Yok

References

  • Alam, M.G.M., Jahan, N., Thalib, L., Wei, B., Maekawa, T. 2001. Effects of environmental factors on the seasonally change of phytoplankton populations in a closed freshwater pond. Environment International, 27(5), 363-371.
  • Altuner, Z. 1988. Study of the diatom flora of the Aras River Turkey. Nowa Hedwigia, 46, 255-263.
  • Altuner, Z., Gürbüz, H. 1990. Karasu (Fırat) Nehri’nin epilitik ve epifitik algleri üzerine bir araştırma. X. Ulusal Biyoloji Kongresi Botanik Bildirileri, 18-20 Temmuz, Erzurum, Türkiye.
  • APHA, 2017. Standard Methods for the Examination of Water and Wastewater, 23rd ed. American Public Health Association. Washington, D.C., USA.
  • Atıcı, T., Yıldız, K. 1996. Sakarya Nehri diyatomları. Turkish Journal of Botany, 20, 119-134.
  • Atıcı, T., Obalı, O. 1999. A study on diatoms in upperpart of Çoruh River, Turkey. Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 12, 473-496.
  • Atıcı, T., Ahıska, S. 2005. Pollution and algae of Ankara Stream. Gazi University Journal of Science, 18, 51- 59.
  • Aysel, V. 2005. Check-list of the freshwater algae of Turkey. Journal of Black Sea/Mediterranean Environment, 11, 1-124.
  • Barlas, M. 1995. Akarsu kirlenmesinin biyolojik ve kimyasal yönden değerlendirilmesi ve kriterleri. Doğu Anadolu Bölgesi II. Su Ürünleri Sempozyumu, 14-16 Haziran, Erzurum, Türkiye.
  • Çiçek, N.L., Ertan, Ö.O. 2015. Köprüçay Nehri (Antalya) su kalitesinin epilitik diyatomelerle belirlenmesi. Ege Journal of Fisheries and aquataic sciences, 32, 65-78.
  • Dere, Ş., Karacaoğlu, D., Dalkıran, N. 2002. A study on the epiphytic algae of the Nilufer Stream (Bursa). Turkish Journal of Botany, 26, 219-234.
  • Eloranta, P., Kwandrans, J. 2004. Indicator value of freshwater red algae in running waters for water quality assessment. International Journal of oceanography and Hydrobiology, 32, 47- 54.
  • Fakıoğlu, Ö., Atamanalp, M., Şenel, M., Şensurat, T., Arslan, H. 2012. Pulur Çayı (Erzurum) epilitik ve epifitik diyatomeleri. Süleyman Demirel Üniversitesi Eğirdir Su Ürünleri Fakültesi Dergisi, 8, 1-8.
  • Fore, L.S., Grafe, C. 2002. Using diatoms to assess the biological condition of large rivers in Idaho (USA). Freshwater Biolology, 47, 2015-2037.
  • Gönülol, A., Arslan, N. 1992. Samsun-İncesu Çayı’nin alg florası üzerinde araştırmalar. Turkish Journal of Botany, 16, 311-334.
  • Hansika, R.V.H., Yatigammana, S.K. 2019. Distribution of diatom assemblages in the surface sediments in Sri Lankan reservoirs located in the main climatic regions and potential of using them as environmental predictors. Tropical Ecology, 60, 415-425.
  • Huber-Pestalozzi, G. 1969. Das phytoplankton des süsswassers systematik und biologie, 4.Teil, Euglenophycean. E. Schweizerbarth’sche Verlagsbuchhandlung. Stuttgart, Germany.
  • Huber-Pestalozzi, G. 1982. Das phytoplankton des süsswassers systematik und biologie, 8.Teil, 1. Halffe Conjugatophyceae Zygnematalesund Desmidiales (excl. Zygnemataceae). E. Schweizerbarth’sche Verlagsbuchhandlung, Stuttgart, Germany.
  • John, D.M., Whitton, B.A. Brook, A.J. 2003. The freshwater algal flora of the British isles: An identification guide to freshwater and terrestrial algae. The Natural History Museum and The British Phycological Society. Cambridge University Press, Cambridge, UK.
  • Kalyoncu, H., Barlas, M., Ertan, Ö. O. 2009. Aksu Çayının su kalitesinin biotik indekslere (diyatomlara ve omurgasızlara göre) ve fizikokimyasal parametrelere göre incelenmesi, organizmaların su kalitesi ile ilişkileri. TÜBAV Bilim Dergisi, 2, 46-57.
  • Khedairia, T., Okhapkin, A.G., Genkal, S.I., Gluschenko, A.M., Kulikovskiy, M.S. 2022. Composition and ecological characteristics of diatoms of algocenoses in the benthal of the mouth of a large eutrophic– hypertrophic river (Oka River, Russia). Inland Water Biology, 15(4), 415-423.
  • Komárek, J., Anagnostidis, K. 2008. Cyanoprokaryota, 2. Teil/Part 2: Oscillatoriales, Süswasser Flora von Mitteleuropa (Freshwater Flora of Central Europe). GustavFischerVerlag. Jena, Germany.
  • LeGresley, M., McDermott, G. 2010. Counting Chamber Methods for Quantitative Phytoplankton Analysis: Haemocytometer, Palmer-Maloney Cell and Sedgewick-Rafter Cell In: Karlson B, Cusack C & Bresnan E, Editors. Microscopic and Molecular Methods for Quantitative Phytoplankton Analysis, IOC Manuals and Guides No. 55. Paris, France: UNESCO, pp. 25-30.
  • Memiş, Y. 2019. Boğacık Çayı (Giresun) algleri üzerine floristik bir çalışma. Yüksek lisans tezi, Giresun Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Giresun, 75.
  • Piirsoo, K., Pall, P., Tuvikene, A., Viik, M., Vilbaste, S. 2010. Assessment of water quality in a large lowland river (Narva, Estonia/Russia) using a new Hungarian potamoplanktic method. Estonian Journal of Ecology, 59, 243-258.
  • Round, F.E., Crawford, R.M., Mann, D.G. 1990. The diatoms: Morphology and biology of the genera. Cambridge University Press, Cambridge, UK.
  • Singh, M., Parikh, P. 2020. Freshwater Diatoms as Bio-Indicators in Urban Wetlands of Central Gujarat. Indian Journal of Ecology, 47, 7-11.
  • Simpson E.H. 1949. Measurement of diversity. Nature, 163(4148), 688-688
  • Sims, P.A. 1996. An Atlas of British Diatoms. Biopress Ltd., Bristol, UK.
  • Smucker, N.J., Vis, M.L. 2010. Using diatoms to assess human impacts on streams benefits from multiple- habitat sampling. Hydrobiologia, 654, 93-109.
  • Solak, C.N., Feher, G., Barlas, M., Pabuçcu, K. 2007. Use of epilithic diatoms to evaluate water quality of Akçay Stream (Büyük Menderes River) in Muğla/Turkey. Large Rivers, 17, 327-338.
  • Solak, C.N., Peszek, Ł., Yilmaz, E., Ergül, H.A., Kayal, M., Ekmekçi, F., Várbíró, V., Morkoyunlu-Yüce, A., Canlı, O., Binici, M.S., Ács, É. 2020. Use of diatoms in monitoring the Sakarya river basin, Turkey. Water, 12(3), 703.
  • Sungur, D. 2005. Melen Çayı (Düzce-Adapazarı) bentik algleri ve yoğunluğundaki mevsimsel değişimi. Doktor Tezi, Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara, 104.
  • Temel, M. 2001. Algal flora of Goksu Stream (Istanbul), Turkey. Proceedings of the 2nd Balkan Botanical Congress. Plants of the Balkan Peninsula: into the next Millenium, 14-18 May, Istanbul, pp. 343– 352.
  • ter Braak, P., Smilauer, C.J.F. 2002. Reference Manual and CanoDraw for Windows User’s Guide: Software for Canonical Community Ordination. Microcomputer Power, Ithaca, USA.
  • Tezel Ersanlı, E., Öztürk, R. 2017. Karasu Çayı Fitoplankton Topluluğu ve Su Kalitesi Üzerine Ekolojik ve İstatistik Bir Değerlendirme. Kahramanmaraş Sütçü İmam Tarım ve Doğa Dergisi, 10.18016/ksudobil.264177.
  • Tilman, D., Kilham, S.S., Kilham, P. 1982. Phytoplankton community ecology: the role of limiting nutrients. Annual Review of Ecology, 13, 349-372.
  • Tokatlı, C., Dayıoğlu, H. 2011. Use of epilithic diatoms to evaluate water quality of Murat Stream (Sakarya River basin, Kütahya): Different saprobity levels and pH status. Journal of Applied Biological Sciences, 5, 55-60.
  • Varol, M., Şen, B. 2014. Dicle Nehri’nin planktonik alg florası. Journal of Fisheries Sciences.com, 8, 252- 264.
  • Wetzel, R.G. 2001. Limnology: Lake and River Ecosystems. 3rd ed. San Diego, CA, Academic Press.
  • Xu, Z. 2006. Ecological characters of the Eucalanus subcrassus population in the East China Sea. Acta Ecologica Sinica, 26(4), 1151-1158.
  • Yıldız, K. 1987. Diatoms of the Porsuk River, Turkey. Turkish Journal of Biology, 11, 162-182.
  • Zębek, E., Napiórkowska-Krzebietke, A. 2016. Response of phytoplankton to protective-restoration treatments enhancing water quality in a shallow urban lake. Environmenta Monitoring and Assessment, 188, 623 .
  • Zelnik, I., Balanč, T., Toman, M. 2018. Diversity and Structure of the Tychoplankton Diatom Community in the Limnocrene Spring Zelenci (Slovenia) in Relation to Environmental Factors. Water, 10, 361.

THE PHYTOPLANKTON COMPOSİTION OF NERGİS STREAM (BALIKESİR) RELATED TO SOME ENVİRONMENTAL FACTORS

Year 2023, Volume: 12 Issue: 3, 1 - 9, 31.12.2023

Abstract

Phytoplankton are very important in determining the water quality of running waters. To study the phytoplankton composition of Nergis Stream related to some environmental factors, the stream was sampled in April 2019 and October 2019 at 2 stations. A total of 48 phytoplankton species, 31 from diatoms, 9 from green algae, 7 from blue-green algae and 1 from Euglenoids were identified. Water temperature fluctuated from 13 to 23°C, dissolved oxygen from 2.9 to 8.30 mgl-1, pH from 5.9 to 8.73, electrical conductance from 1256 to 1467 μScm-1, nitrate-nitrogen (NO3-N) from 0.34 to 0.98 mgl-1, total nitrogen (TN) from 2 to 5.67 mgl-1, ortho phosphate (O-PO4) from 0.04 to 0.09 mgl-1 and total phosphorus (TP) from 0.05 to 0.1 mgl-1. Based on dominant phytoplankton species (Fragilaria capucina, Pinnularia major, Nitzschia palea, Cymbella affinis, Epithemia turgid, Ankistrodesmus falcatus, Scenedesmus quadricauda, Chlamydomonas globosa, Oscillatoria minutissima and Trachelomonas granulata), the stream can be classified as a eutrophic water body.

Project Number

Yok

References

  • Alam, M.G.M., Jahan, N., Thalib, L., Wei, B., Maekawa, T. 2001. Effects of environmental factors on the seasonally change of phytoplankton populations in a closed freshwater pond. Environment International, 27(5), 363-371.
  • Altuner, Z. 1988. Study of the diatom flora of the Aras River Turkey. Nowa Hedwigia, 46, 255-263.
  • Altuner, Z., Gürbüz, H. 1990. Karasu (Fırat) Nehri’nin epilitik ve epifitik algleri üzerine bir araştırma. X. Ulusal Biyoloji Kongresi Botanik Bildirileri, 18-20 Temmuz, Erzurum, Türkiye.
  • APHA, 2017. Standard Methods for the Examination of Water and Wastewater, 23rd ed. American Public Health Association. Washington, D.C., USA.
  • Atıcı, T., Yıldız, K. 1996. Sakarya Nehri diyatomları. Turkish Journal of Botany, 20, 119-134.
  • Atıcı, T., Obalı, O. 1999. A study on diatoms in upperpart of Çoruh River, Turkey. Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 12, 473-496.
  • Atıcı, T., Ahıska, S. 2005. Pollution and algae of Ankara Stream. Gazi University Journal of Science, 18, 51- 59.
  • Aysel, V. 2005. Check-list of the freshwater algae of Turkey. Journal of Black Sea/Mediterranean Environment, 11, 1-124.
  • Barlas, M. 1995. Akarsu kirlenmesinin biyolojik ve kimyasal yönden değerlendirilmesi ve kriterleri. Doğu Anadolu Bölgesi II. Su Ürünleri Sempozyumu, 14-16 Haziran, Erzurum, Türkiye.
  • Çiçek, N.L., Ertan, Ö.O. 2015. Köprüçay Nehri (Antalya) su kalitesinin epilitik diyatomelerle belirlenmesi. Ege Journal of Fisheries and aquataic sciences, 32, 65-78.
  • Dere, Ş., Karacaoğlu, D., Dalkıran, N. 2002. A study on the epiphytic algae of the Nilufer Stream (Bursa). Turkish Journal of Botany, 26, 219-234.
  • Eloranta, P., Kwandrans, J. 2004. Indicator value of freshwater red algae in running waters for water quality assessment. International Journal of oceanography and Hydrobiology, 32, 47- 54.
  • Fakıoğlu, Ö., Atamanalp, M., Şenel, M., Şensurat, T., Arslan, H. 2012. Pulur Çayı (Erzurum) epilitik ve epifitik diyatomeleri. Süleyman Demirel Üniversitesi Eğirdir Su Ürünleri Fakültesi Dergisi, 8, 1-8.
  • Fore, L.S., Grafe, C. 2002. Using diatoms to assess the biological condition of large rivers in Idaho (USA). Freshwater Biolology, 47, 2015-2037.
  • Gönülol, A., Arslan, N. 1992. Samsun-İncesu Çayı’nin alg florası üzerinde araştırmalar. Turkish Journal of Botany, 16, 311-334.
  • Hansika, R.V.H., Yatigammana, S.K. 2019. Distribution of diatom assemblages in the surface sediments in Sri Lankan reservoirs located in the main climatic regions and potential of using them as environmental predictors. Tropical Ecology, 60, 415-425.
  • Huber-Pestalozzi, G. 1969. Das phytoplankton des süsswassers systematik und biologie, 4.Teil, Euglenophycean. E. Schweizerbarth’sche Verlagsbuchhandlung. Stuttgart, Germany.
  • Huber-Pestalozzi, G. 1982. Das phytoplankton des süsswassers systematik und biologie, 8.Teil, 1. Halffe Conjugatophyceae Zygnematalesund Desmidiales (excl. Zygnemataceae). E. Schweizerbarth’sche Verlagsbuchhandlung, Stuttgart, Germany.
  • John, D.M., Whitton, B.A. Brook, A.J. 2003. The freshwater algal flora of the British isles: An identification guide to freshwater and terrestrial algae. The Natural History Museum and The British Phycological Society. Cambridge University Press, Cambridge, UK.
  • Kalyoncu, H., Barlas, M., Ertan, Ö. O. 2009. Aksu Çayının su kalitesinin biotik indekslere (diyatomlara ve omurgasızlara göre) ve fizikokimyasal parametrelere göre incelenmesi, organizmaların su kalitesi ile ilişkileri. TÜBAV Bilim Dergisi, 2, 46-57.
  • Khedairia, T., Okhapkin, A.G., Genkal, S.I., Gluschenko, A.M., Kulikovskiy, M.S. 2022. Composition and ecological characteristics of diatoms of algocenoses in the benthal of the mouth of a large eutrophic– hypertrophic river (Oka River, Russia). Inland Water Biology, 15(4), 415-423.
  • Komárek, J., Anagnostidis, K. 2008. Cyanoprokaryota, 2. Teil/Part 2: Oscillatoriales, Süswasser Flora von Mitteleuropa (Freshwater Flora of Central Europe). GustavFischerVerlag. Jena, Germany.
  • LeGresley, M., McDermott, G. 2010. Counting Chamber Methods for Quantitative Phytoplankton Analysis: Haemocytometer, Palmer-Maloney Cell and Sedgewick-Rafter Cell In: Karlson B, Cusack C & Bresnan E, Editors. Microscopic and Molecular Methods for Quantitative Phytoplankton Analysis, IOC Manuals and Guides No. 55. Paris, France: UNESCO, pp. 25-30.
  • Memiş, Y. 2019. Boğacık Çayı (Giresun) algleri üzerine floristik bir çalışma. Yüksek lisans tezi, Giresun Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Giresun, 75.
  • Piirsoo, K., Pall, P., Tuvikene, A., Viik, M., Vilbaste, S. 2010. Assessment of water quality in a large lowland river (Narva, Estonia/Russia) using a new Hungarian potamoplanktic method. Estonian Journal of Ecology, 59, 243-258.
  • Round, F.E., Crawford, R.M., Mann, D.G. 1990. The diatoms: Morphology and biology of the genera. Cambridge University Press, Cambridge, UK.
  • Singh, M., Parikh, P. 2020. Freshwater Diatoms as Bio-Indicators in Urban Wetlands of Central Gujarat. Indian Journal of Ecology, 47, 7-11.
  • Simpson E.H. 1949. Measurement of diversity. Nature, 163(4148), 688-688
  • Sims, P.A. 1996. An Atlas of British Diatoms. Biopress Ltd., Bristol, UK.
  • Smucker, N.J., Vis, M.L. 2010. Using diatoms to assess human impacts on streams benefits from multiple- habitat sampling. Hydrobiologia, 654, 93-109.
  • Solak, C.N., Feher, G., Barlas, M., Pabuçcu, K. 2007. Use of epilithic diatoms to evaluate water quality of Akçay Stream (Büyük Menderes River) in Muğla/Turkey. Large Rivers, 17, 327-338.
  • Solak, C.N., Peszek, Ł., Yilmaz, E., Ergül, H.A., Kayal, M., Ekmekçi, F., Várbíró, V., Morkoyunlu-Yüce, A., Canlı, O., Binici, M.S., Ács, É. 2020. Use of diatoms in monitoring the Sakarya river basin, Turkey. Water, 12(3), 703.
  • Sungur, D. 2005. Melen Çayı (Düzce-Adapazarı) bentik algleri ve yoğunluğundaki mevsimsel değişimi. Doktor Tezi, Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara, 104.
  • Temel, M. 2001. Algal flora of Goksu Stream (Istanbul), Turkey. Proceedings of the 2nd Balkan Botanical Congress. Plants of the Balkan Peninsula: into the next Millenium, 14-18 May, Istanbul, pp. 343– 352.
  • ter Braak, P., Smilauer, C.J.F. 2002. Reference Manual and CanoDraw for Windows User’s Guide: Software for Canonical Community Ordination. Microcomputer Power, Ithaca, USA.
  • Tezel Ersanlı, E., Öztürk, R. 2017. Karasu Çayı Fitoplankton Topluluğu ve Su Kalitesi Üzerine Ekolojik ve İstatistik Bir Değerlendirme. Kahramanmaraş Sütçü İmam Tarım ve Doğa Dergisi, 10.18016/ksudobil.264177.
  • Tilman, D., Kilham, S.S., Kilham, P. 1982. Phytoplankton community ecology: the role of limiting nutrients. Annual Review of Ecology, 13, 349-372.
  • Tokatlı, C., Dayıoğlu, H. 2011. Use of epilithic diatoms to evaluate water quality of Murat Stream (Sakarya River basin, Kütahya): Different saprobity levels and pH status. Journal of Applied Biological Sciences, 5, 55-60.
  • Varol, M., Şen, B. 2014. Dicle Nehri’nin planktonik alg florası. Journal of Fisheries Sciences.com, 8, 252- 264.
  • Wetzel, R.G. 2001. Limnology: Lake and River Ecosystems. 3rd ed. San Diego, CA, Academic Press.
  • Xu, Z. 2006. Ecological characters of the Eucalanus subcrassus population in the East China Sea. Acta Ecologica Sinica, 26(4), 1151-1158.
  • Yıldız, K. 1987. Diatoms of the Porsuk River, Turkey. Turkish Journal of Biology, 11, 162-182.
  • Zębek, E., Napiórkowska-Krzebietke, A. 2016. Response of phytoplankton to protective-restoration treatments enhancing water quality in a shallow urban lake. Environmenta Monitoring and Assessment, 188, 623 .
  • Zelnik, I., Balanč, T., Toman, M. 2018. Diversity and Structure of the Tychoplankton Diatom Community in the Limnocrene Spring Zelenci (Slovenia) in Relation to Environmental Factors. Water, 10, 361.
There are 44 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Engineering
Journal Section Araştırma Makaleleri
Authors

Kemal Çelik

Project Number Yok
Early Pub Date December 28, 2023
Publication Date December 31, 2023
Published in Issue Year 2023 Volume: 12 Issue: 3

Cite

APA Çelik, K. (2023). Nergis Çayı (Balıkesir) Tikoplankton İçeriğinin Bazı Çevresel Etmenlerle Olan İlişkisi. Gaziosmanpaşa Bilimsel Araştırma Dergisi, 12(3), 1-9.
AMA Çelik K. Nergis Çayı (Balıkesir) Tikoplankton İçeriğinin Bazı Çevresel Etmenlerle Olan İlişkisi. GBAD. December 2023;12(3):1-9.
Chicago Çelik, Kemal. “Nergis Çayı (Balıkesir) Tikoplankton İçeriğinin Bazı Çevresel Etmenlerle Olan İlişkisi”. Gaziosmanpaşa Bilimsel Araştırma Dergisi 12, no. 3 (December 2023): 1-9.
EndNote Çelik K (December 1, 2023) Nergis Çayı (Balıkesir) Tikoplankton İçeriğinin Bazı Çevresel Etmenlerle Olan İlişkisi. Gaziosmanpaşa Bilimsel Araştırma Dergisi 12 3 1–9.
IEEE K. Çelik, “Nergis Çayı (Balıkesir) Tikoplankton İçeriğinin Bazı Çevresel Etmenlerle Olan İlişkisi”, GBAD, vol. 12, no. 3, pp. 1–9, 2023.
ISNAD Çelik, Kemal. “Nergis Çayı (Balıkesir) Tikoplankton İçeriğinin Bazı Çevresel Etmenlerle Olan İlişkisi”. Gaziosmanpaşa Bilimsel Araştırma Dergisi 12/3 (December 2023), 1-9.
JAMA Çelik K. Nergis Çayı (Balıkesir) Tikoplankton İçeriğinin Bazı Çevresel Etmenlerle Olan İlişkisi. GBAD. 2023;12:1–9.
MLA Çelik, Kemal. “Nergis Çayı (Balıkesir) Tikoplankton İçeriğinin Bazı Çevresel Etmenlerle Olan İlişkisi”. Gaziosmanpaşa Bilimsel Araştırma Dergisi, vol. 12, no. 3, 2023, pp. 1-9.
Vancouver Çelik K. Nergis Çayı (Balıkesir) Tikoplankton İçeriğinin Bazı Çevresel Etmenlerle Olan İlişkisi. GBAD. 2023;12(3):1-9.