Personality and Shakila as a Qur'anic Term

Year 2011, Volume: 31 Issue: 2, 399 - 418, 01.06.2011

Ramazan Biçer

Abstract

Personality is a human event and directly aimed at human. It has a position to characterize person and differ it from others. All men have positive or negative value judgments on goods, people, and events in parallel with their personality. Personality means, habit, character, nature, cognitive structure, moral/ethic, and life style. Personality has different dimensions and formed by internal and external factors. Education and environment have particular importance. There is a word in the Qur‟an which comprised many of these means: Shakila. Shakila is intend to human psychology. It recommends an education style which considers individual abilities and differences

Keywords

Personality, Character, Genetic, Environment, Education, Qur‟an, Shakila.

Kişilik ve Bir Kur'an Terimi Olarak Şakile

Abstract

Kişilik, insani bir olgu olup, doğrudan bireye yöneliktir. İnsanı kendi yapan ve diğerlerinden ayıran bir konumdadır. İnsanlar da kişilikleri doğrultusunda değer yargısına sahip olurlar. Kişilik terim olarak huy, karakter, yaratılış, bilişsel yapı, ahlak ve yaşam biçimi anlamlarına gelmektedir. Kişilik farklı boyutlara sahip olup, onu şekillendiren etmenler de bulunmaktadır. Bunlar arasında çevre ve özellikle eğitimin ayrı bir yeri vardır. Kur‟an‟da kişiliğe yönelik bütün boyutları içeren bir terim bulunmaktadır ki, o da "şakile" sözcüğüdür. İnsanların yaratılış biçimine yönelik olarak kullanılan şakile, eğitim açısından bireysel farklılıkları dikkate alan bir metot tavsiye etmektedir.

Keywords

Kişilik, Karakter, Kalıtım, Çevre, Eğitim, Kur‟an, Şakile

References

• Altınköprü, Tuncel 1999). Şahsiyet Analizi, İstanbul: Hayat yayınları.
• Aydın, Selim (2005). İnsan Tabiatına Farklı Bir Yaklaşım. Sızıntı (27), 321.
• Başaran, İ. Ethem (1996). Eğitimin Psikolojik Temelleri ve Eğitim Psikolojisi, Ankara: Gül yayınları.
• Baymur, Feriha (1997). Genel psikoloji (13. Baskı). İstanbul: İnkılap Yayınları.
• Bilge, Emine (1997). Genetik (3. Baskı). İstanbul: İstanbul Üniversitesi Basımevi.
• Bilgiz, Musa (2006). Kişiliğin Oluşumunda Fıtrat ve Sosyal Çevrenin Etkisi. Atatürk Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi (25), 129-148.
• Erkuş, Adnan (1994). Psikolojik Terimler Sözlüğü. Ankara: Doruk yayınları.
• Evrim, Selmin (1979). Psikoloji Açısından Zeka Sorunu Toplum Hizmetinde Psikoloji. İstanbul.
• Garnek, E. Heyri (1969). Psikolojiye Giriş (Çev, Fevzi Ertem-Remzi Öncül). İstanbul: M.E.B. Yayınları.
• Gövsa, İ. Alaettin (1999). Çocuk-Çocukta Davranış Gelişimi. İstanbul: Hayat yayınları.
• Güngör, Erol (1997). Ahlak Psikolojisi ve sosyal Ahlak. İstanbul: Ötüken yayınları.
• İbn Manzur, (1997). Lisanü‟l-Arab, Beyrut: Daru‟l-İhyai‟t-Türasl‟l-Arabi,
• İsfehani, Ragıb (2007). el-Müfredatu elfazi‟l-Kur‟an. Dımaşk: Daru‟l-Kalem.
• Kayalı, Halit (1997). İnsan Emriyolojisi (2. Baskı). İstanbul: Güven yayınları.
• Kaysal, S.Sami (1969). Ankara: Örnek Matbaası.
• Köknel, Özcan (1997). Kaygıdan Mutluluğa Kişilik. İstanbul: Altın Kitaplar yayınları.
• Mengüşoğlu,Takiyettin (1979). İnsan ve Hayvan, Dünya ve Çevre. İstanbul: İ.Ü.E.F. Yayınları.
• Özgür, İbrahim (1964). Psikoloji. İstanbul: İnkılap Yayınları.
• Peker, Hüseyin (1993). Din psikolojisi, İstanbul: Sönmez Matbaası.
• Taberi, Ebu Cafer (1119). Camiu'l Beyan an Te„vili Ayi‟l-Kur'ân (Nşr. M. Muhammed Sakir). Kahire: Daru'l-Maarif.
• Tezcan, Mahmut (1997). Türk Kişiliği ve Kültür-Kişilik İlişkileri. Ankara: Kültür Bakanlığı yayınları.
• Uysal, Veysel (1996). Din Psikolojisi Açısından dini Tutum ve Şahsiyet Özellikleri, İstanbul: M.Ü.İ.F.V. Yayınları.
• Yavuz, Kerim (1987). Çocukta Dini Duygu ve Düşüncenin Gelişmesi. Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları.
• Ziguras, Christopher (2002). International Trade in Education Services: Governing the Liberalization and Regulation of Private Eterprise. Globalizing Education (eds. J. Kenwey, M. Singl). New York: Peter Lang.