Abstract
In Turkey, Aladaglar is one of the places that have suitable environmental conditions for vegetation growth and rich biodiversity due to its location. In the study area, several vegetation formations are present such as forest, shrub land and grassland. Forests are divided in two categories as dry and semi-humid forests. Dry forests cover elevations between 250 and 1300 m on the south slopes, 1400 and 2400 m on the north slopes. Dry forests include Brution pines on the south slopes and oaks on the north side of the mountain dominantly. These forests consist of black pine, Lebanan cedar, Taurus fir and Crimean junipers. Shrub formations are characterized as shrub where the red pines were destroyed. Grassland formations are characterized as original steppe at the elevations between 1000 and 1400 m on the north slopes, and as anthropogenic steppe at the elevations 1400-2400 m where oaks weAladağlar, bitki formasyonları, bitki formasyonlarının dağılışıAladaglar, vegetation formations, vegetation distribution. Tam Metin
References
- Akman, Y (1995), Türkiye Orman Vejetasyonu. Ankara.
- Atalay, İ (1994), Türkiye Vejetasyon Coğrafyası. Ege Üniv. Basımevi İzmir.
- Bozkuş, H. F. (1987). “Toros Göknarı (Abies cilicica carr.)’nın Türkiye’deki Doğal Yayılış ve Silvikültürel Özellikleri” İ.Ü. Orman Fakültesi Dergisi, A,36,2:103-131, İstanbul.
- Çetik, A.R. (1985), Türkiye Vejetasyonu -I- İç Anadolu’nun Vejetasyonu ve Ekolojisi. Selçuk Ünv. Fen-Edebiyat Fak. Yayın No:1 Konya.
- Kantarcı, M. D. (1982). “Türkiye Sediri (Cedrus libani A.Rich.) ve Doğal Yayılış Alanlarında Bazı Ekolojik İlişkiler”, İ.Ü. Orman Fakültesi Dergisi, s.32.2:113, İstanbul.
- Kürschner, H. (1982). Vegetation und Flora der Hochregionen der Aladağları und Erciyes Dağı / Türkei. Dr. Ludwig Reicherd Verlag Wiesbaden.
- LOUIS, H. (1939). Das Naturliche Pflanzenkleid Anatoliens. Geographische Abh. Reihe 3 Heft:12 Stuttgart.
- Schiechtl, H. M.; Stern, R. (1963). Studien über die Entwaldung im Kilikischen Aladagh (Mittlerer Taurus in Kleinasien). Ber. Nat. Med. Ver. İnsburg.
- Schiechtl, H.M.; Stern, R.; Weiss, E.H.(1965). İn Anatolischen Gebirgen (Botanische, Förstliche und Geologische Studien im Klikischen Ala dağ und ostpontischen Gebirge von Kleinasien). Karnter Muzeumschrieften. Klangenfurt.
- Sevim, M. (1955). Lübnan Sedirinin Türkiye’deki Tabii Yayılışı. Yenilik Matbaası. İstanbul.
- Somuncu, M. (2005). Aladağlar Yaylacılık ve Dağ Göçebeliği Konusunda Bir Araştırma. Gündüz Eğitim ve Yayıncılık, Ankara.
Abstract
Bulunduğu konum itibariyle Türkiye\'de yetişme şartlarının bitki gelişimine ve çeşitliliğine uygun koşullar taşıdığı yerlerden biri de Aladağlar\'dır. Nitekim dağda orman, çalı ve ot formasyonları yer almaktadır. Orman formasyonu kuru ormanlar ve yarı nemli ormanlar olmak üzere ikiye ayrılmaktadır. Kuru ormanlar güney yamaçta 250-1300mler, kuzey yamaçta 1400–2400 mler arasında uzanmaktadır. Kuru ormanların hakim elemanları güney yamaçlarda kızılçam, kuzey yamaçlarda ise meşelerdir. Yarı nemli ormanlar, güney yamaçta 1300-2300 mler arasında yayılış göstermektedir. Bu ormanlar, karaçam, Lübnan sediri, Toros göknarı ve boylu ardıçtan meydana gelmektedir. Çalı formasyonu esas olarak kızılçamların tahrip alanlarında bulunmakta ve makilerle karakterize edilmekteIn Turkey, Aladaglar is one of the places that have suitable environmental conditions for vegetation growth and rich biodiversity due to its location. In the study area, several vegetation formations are present such as forest, shrub land and grassland. Forests are divided in two categories as dry and semi-humid forests. Dry forests cover elevations between 250 and 1300 m on the south slopes, 1400 and 2400 m on the north slopes. Dry forests include Brution pines on the south slopes and oaks on the north side of the mountain dominantly. These forests consist of black pine, Lebanan cedar, Taurus fir and Crimean junipers. Shrub formations are characterized as shrub where the red pines were destroyed. Grassland formations are characterized as original steppe at the elevations between 1000 and 1400 m on the north slopes, and as anthropogenic steppe at the elevations 1400-2400 m where oaks weAladağlar, bitki formasyonları, bitki formasyonlarının dağılışıAladaglar, vegetation formations, vegetation distribution. Tam Metin
References
- Akman, Y (1995), Türkiye Orman Vejetasyonu. Ankara.
- Atalay, İ (1994), Türkiye Vejetasyon Coğrafyası. Ege Üniv. Basımevi İzmir.
- Bozkuş, H. F. (1987). “Toros Göknarı (Abies cilicica carr.)’nın Türkiye’deki Doğal Yayılış ve Silvikültürel Özellikleri” İ.Ü. Orman Fakültesi Dergisi, A,36,2:103-131, İstanbul.
- Çetik, A.R. (1985), Türkiye Vejetasyonu -I- İç Anadolu’nun Vejetasyonu ve Ekolojisi. Selçuk Ünv. Fen-Edebiyat Fak. Yayın No:1 Konya.
- Kantarcı, M. D. (1982). “Türkiye Sediri (Cedrus libani A.Rich.) ve Doğal Yayılış Alanlarında Bazı Ekolojik İlişkiler”, İ.Ü. Orman Fakültesi Dergisi, s.32.2:113, İstanbul.
- Kürschner, H. (1982). Vegetation und Flora der Hochregionen der Aladağları und Erciyes Dağı / Türkei. Dr. Ludwig Reicherd Verlag Wiesbaden.
- LOUIS, H. (1939). Das Naturliche Pflanzenkleid Anatoliens. Geographische Abh. Reihe 3 Heft:12 Stuttgart.
- Schiechtl, H. M.; Stern, R. (1963). Studien über die Entwaldung im Kilikischen Aladagh (Mittlerer Taurus in Kleinasien). Ber. Nat. Med. Ver. İnsburg.
- Schiechtl, H.M.; Stern, R.; Weiss, E.H.(1965). İn Anatolischen Gebirgen (Botanische, Förstliche und Geologische Studien im Klikischen Ala dağ und ostpontischen Gebirge von Kleinasien). Karnter Muzeumschrieften. Klangenfurt.
- Sevim, M. (1955). Lübnan Sedirinin Türkiye’deki Tabii Yayılışı. Yenilik Matbaası. İstanbul.
- Somuncu, M. (2005). Aladağlar Yaylacılık ve Dağ Göçebeliği Konusunda Bir Araştırma. Gündüz Eğitim ve Yayıncılık, Ankara.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Journal Section | Articles |
| Authors | |
| Publication Date | June 1, 2007 |
| Published in Issue | Year 2007 Volume: 27 Issue: 2 |