Dünya Hayatının Oyun ve Oyalanmadan İbaret Olup Olmaması

Year 2024, Volume: 5 Issue: 2, 273 - 290, 14.06.2024

Lokman Bedir

Abstract

Hz. Âdem ile başlayan insanlık; hayatın ne olduğunu, dünyaya nereden geldiğini, dünya hayatından sonra nereye gideceğini, dünyada bulunuş nedenini… anlamlandırmada vahye muhtaç olmuş ve her türlü soru ve sorunlarını vahyin ışığında çözümlemeye çalışmıştır. İlk insan ve ilk peygamber ile başlayan vahyin son halkasını Kur’an-ı Kerim oluşturmuştur. Kur’an-ı Kerim, nüzulünden günümüze değin araştırma ve incelemeye tabi tutulmuş bir ilahi kitaptır. Zira Kur’an’da, dünya ve âhiret hayatının tamamı ana hatlarıyla ele alınmıştır. Kur’an statik değil dinamik bir kitap olduğu için hayatın hayatı haline gelmesi gerektiği açıktır. Ancak hayat; detayları, soruları ve sorunları içermektedir ve bunlar sadece ve sadece Kur’an’ın ve Hz. Peygamberin rehberliğinde çözümlenebilir. İnsanlığın dünya ve âhiret saadetini hedefleyen Kur’an-ı Kerim’i hayata aktarma çabası sonucunda zaman içerisinde telaffuz ve anlam yönü ile ele alan ilimler oluşmuştur ki bu ilimlere Ulûmu’l-Kur’an denir. Onlardan birisi de, ilk bakışta birbirine zıtlık ve benzeri problemleri içerdiği zannedilen âyetleri inceleyen müşkilü’l-Kur’an’dır. Biz de bu makalede göklerin ve yerin boşu boşuna yaratılmadığını ifade eden âyetler ile dünya hayatının bir oyun ve oyalanmadan ibaret olduğunu ifade eden âyetleri müşkilü’l-Kur’an muvacehesinde inceledik. Âyetleri anlamlandırmada ilk dönem sözlükleri ve tefsirleri başta olmak üzere alan literatüründen istifade ettik. Değerlendirme kısmında karşılaştırma yöntemini kullandık. Sonuç olarak gördük ki, ilgili âyetler dünyanın ve dünya hayatının farklı yönlerini ele almakta ve kimin açısından bakıldığına ve bağlamına göre anlam kazanmakta olup birbirine zıtlık arz etmemektedirler.

Keywords

Tefsir, Ulûmu’l-Kur’an, Müşkilü’l-Kur’an, Bağlam

Whether The Worldly Life İs Just Play And Linger

Abstract

Which started with Âdem humanity, needed revelation to make sense of the worldly life, where it came from, where it will go after the worldly life, the reason for being in the world… and it has resolved all kinds of questions and problems in the light of revelation. The last link of the revelation, which started with the first man and the first prophet, was the Qur'an. The Qur'an is a divine book that has been subjected to research and examination from its revelation to the present day. Because in the Qur'an, the life of the world and the hereafter is discussed with its main lines. Since the Qur'an is a dynamic book, not a static one, it should become the life of life. However, life includes details, questions and problems, and these are only can be resolved guidance of Qur'an and the Prophet. As a result of the effort to transfer the Qur'an, which aims the happiness of humanity in the world and the hereafter, to life, sciences that deal with the Qur'an in terms of pronunciation and meaning have emerged over time, these sciences are called Ulumu'l-Qur'an. One of them is the Müşkilü'l-Qur'an, which examines the verses that are thought to contain contradictions and similar problems at first glance. In this article, we have examined the verses that state that the heavens and the earth were not created in vain, and the verses that state that the life of this world consists of a game and distraction, in the context of the Müşkilü'l-Qur'an. In order to make sense of the verses, we benefited from the field literature, especially the dictionaries and commentaries of the first period. We used the comparison method in the evaluation part. As a result, we have seen that the relevant verses deal with different aspects of the world and worldly life, gain meaning according to whose perspective and context it is viewed from, and do not contradict each other.

Keywords

Commentary, Ulumu’l-Qur’an, Muskilu’l-Qur’an, Context

References

• Abdullah b. H. M., Müşkilü’l-Kur’âni’l-Kerîm, Dâr’ü-bni’l-Cevzî, Demmam 2005.
• Bedir, L., “İnsanın Âhiret İstikâmetine Olumlu Veya Olumsuz Manada Etki Eden Faktörler”, Edebali İslamiyat Dergisi 3/Mayıs (2018), 77-108.
• Bedir, L., Ru’yetullahla İlgili Âyetlerin Bağlam Esaslı Değerlendirilmesi, Hikmet Yurdu, Yıl: 13 C: 13 Sayı: 25 Ocak – Haziran, 2020/1, ss. 61 - 88
• Cevherî, İ. b. H., es- Sıhâh fi’l- lüğa, Dâru’l-İlm, Beyrut 1990.
• Cürcânî, S. Ş., Mu‘cemu’t-Ta‘rifat, Dâru’l-Fazilet Kahire 1987.
• Çiçek, Y., “Müşkilü’l- Kur’an”, Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, (1989-1992), sayı: 7-8-9-10, s. 79-112 Ebû Hilâl, A., el-Furûku’l-Luğavî, Dâru’l- İlm ve’s-Sekâfe, Kâhire 1997.
• Ferâhidî, H. b. A., Kitâbu-l ‘Ayn, Dâru’l- Kütübi’l- İlmiyyi, Beyrut 2003.
• Ferrâ, B., Me‘âlimu’t-tenzîl fi tefsîri’l-Kur’ân, thk. Muhammed Abdullah en-Nemr vd. Dâru Tayyibe, Riyad 1991.
• İbni Atıyye, E. M., el- Muharrerü’l- Vecîz Fî Tefsîr-i Kitâbi’l- Azîz, Dâru’l- Kütübi’l- İlmiyyi, Beyrut 2001.
• İbnü’n-Nedîm, el-Fihrist, Dâru’l-Ma‘rife, Beyrut tsz.
• Mâturîdî, E. M., Te’vîlâtü’l-Kur’ân, Thk. Bekir Topaloğlu, Ertuğrul Boynukalın, Mizan Yayınları İstanbul 2006.
• Mâverdî, E. H., en-Nüket ve’l- Uyûn, Dâru’l- Kütübi’l- İlmiyyi, Beyrut, Tsz.
• Râğıb, İ., el- Müfredat fi Ğarîb-il Kur’an, Dâr-u Nezâr Mustafa el-Bâz, Tsz.
• Râzî, F., Tefsir-i Kebîr (Mefâtihu’l-Ğayb), Dâru’l-Fikr, Beyrut 1981.
• Süddî, E. M., Thk; Muhammed Ata Yusuf, Tefsir-u Süddi’l- Kebir, Dâru’l-Vefa, b. y. y. 1993.
• Taberî, E. C. M., Câmiu’l- Beyân An Te’vil-i Âyi’l- Kur’an, Thk. Abdullah b. Abdu’l-Muhsin et-Türkî, Kahire 2001.
• Vâhidî, E. H., Esbâbu’n- Nüzûl, Dâru’l Islah, Demmam 1992.
• Yazır, E. M. H., Hak Dini Kur’an Dili, Eser Neşriyat ve Dağıtım, İstanbul 1979.
• Yerinde, Â., “Müşkilü’l-Kur’ân” TDV İslam Ansiklopedisi, İstanbul 2000.
• Zemahşerî, C. Ömer., el- Keşşaf an Hakaik-ı Ğavamizı’t- Tenzil ve Uyuni’l- Ekavil fi Vücuhi’t- Tevil, Thk. Adil Ahmed Abdul Mevcud; Ali Muhammed Muavviz, Mektebetü Abikan, Riyad 1998.