Ölümle Sonuçlanmayan Adli Göğüs Travmalarının Klinik Özellikleri ve Adli Raporlama Süreçleri ile İlişkisi

Year 2025, Volume: 35 Issue: 4, 759 - 767, 29.08.2025

Gizem Şişman , Ümit Şimşek

https://doi.org/10.54005/geneltip.1705017

Abstract

ÖZET
Amaç: Bu çalışmanın amacı, ölümle sonuçlanmayan adli nitelikli göğüs travmalarını demografik özellikler, olay türleri, yaralanma desenleri ve klinik sonuçlar açısından değerlendirmek; travmanın şiddeti ile adli tıp raporlama süreçleri arasındaki ilişkiyi incelemektir.
Yöntem: Bu retrospektif çalışma, 01.01.2021–31.12.2023 tarihleri arasında Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Polikliniği’ne adli rapor düzenlenmesi amacıyla başvuran toraks travması olgularını kapsamaktadır. Toplam 3965 olgu içerisinden 227 toraks travması olgusu çalışmaya dahil edilmiştir. Veriler, adli raporlar, tıbbi kayıtlar ve hastane otomasyon sistemi üzerinden elde edilmiştir. Olgular; yaş, cinsiyet, olay şekli ve türü, yaralanma tipi, kemik kırığı, yaşamsal tehlike ve tedavi yöntemi gibi parametreler açısından değerlendirilmiştir. İstatistiksel analizlerde SPSS 29.0 kullanılmış, anlamlılık düzeyi p<0,05 olarak belirlenmiştir.
Bulgular: Olguların %76,7’si erkek, %23,3’ü kadındı; yaş ortalaması 39,56±17,11 yıldı. En sık karşılaşılan olay türü trafik kazasıydı (%72,2). Travmaların %85’i künt, %15’i penetran idi. En sık gözlenen yaralanma kot fraktürü (%43,6), bunu akciğer dokusu yaralanması (%36,1) izledi. Olguların %78,4’ünde kemik kırığı saptandı, %52’sinde yaşamsal tehlike mevcuttu. Kadınlarda kot fraktürü oranı anlamlı şekilde daha yüksekti (p=0,029). Cerrahi müdahale %31,3 olguda uygulandı.
Sonuç: Göğüs travmaları büyük oranda künt mekanizmalı olup trafik kazaları en yaygın nedendir. Erkeklerde daha sık görülmekle birlikte, kadınlar trafik kazalarına bağlı olarak daha fazla etkilenmektedir. Kemik kırıkları, akciğer hasarı ve eşlik eden toraks dışı yaralanmalar travmanın ciddiyetini göstermekte; bu olguların adli tıbbi değerlendirmesinde multidisipliner yaklaşımın önemini vurgulamaktadır.

Keywords

Toraks yaralanmaları , Göğüs duvarı yaralanmaları , Adli tıp , Trafik kazası

Clinical Characteristics Of Non-Fatal Forensic Chest Trauma And Their Association With Forensic Reporting Processes

Abstract

ABSTRACT
Objective: This study aims to evaluate non-fatal forensic chest trauma cases in terms of demographic characteristics, trauma mechanisms, injury patterns, and clinical outcomes, and to examine the relationship between trauma severity and medicolegal reporting processes.
Methods: This retrospective study included cases of thoracic trauma referred to the Forensic Medicine Outpatient Clinic of Eskişehir Osmangazi University Faculty of Medicine between January 1, 2021, and December 31, 2023, for medicolegal reporting under Articles 86, 87, and 89 of the Turkish Penal Code. Among 3,965 forensic cases, 227 cases involving thoracic trauma were included. Data were obtained from forensic reports, hospital medical records, and electronic health systems. Cases were evaluated based on age, gender, mechanism and type of trauma, injury characteristics, presence of bone fractures, threat to life, and treatment modalities. Statistical analyses were performed using SPSS version 29.0, and significance was set at p<0.05.
Results: Of the 227 cases, 76.7% were male and 23.3% female, with a mean age of 39.56±17.11 years. Traffic accidents were the most common trauma cause (72.2%), and 85% of traumas were blunt, while 15% were penetrating. The most frequent injury was rib fracture (43.6%), followed by pulmonary parenchymal injury (36.1%). Bone fractures were detected in 78.4% of cases, and 52% presented with a life-threatening condition. Rib fractures were significantly more common in female cases (p=0.029). Surgical intervention was performed in 31.3% of cases.
Conclusion: Thoracic traumas are predominantly blunt in nature and most frequently caused by traffic accidents. While more common in males, females are particularly affected by traffic-related injuries. The high incidence of bone fractures, pulmonary injuries, and extrathoracic trauma underscores the severity of these cases and highlights the need for a multidisciplinary approach in their forensic medical assessment.

Keywords

• Thoracic Injuries , • Chest Wall Injuries , • Forensic Medicine , • Traffic Accidents

References

• 1. Sirmali M, Türüt H, Topçu S, Gülhan E, Yazıcı Ü, Kaya S, et al. A comprehensive analysis of traumatic rib fractures: morbidity, mortality and management. Eur J Cardiothorac Surg. 2003;24(1):133–8.
• 2. Çolak B. Toraks travmasının adli yönü. TTD Toraks Cerrahisi Bülteni. 2010;1:1–11. Available from: https://toraks.org.tr/site/sf/books/pre_migration/3b8a915e8953999c0a500f09a0d4e09447f9415cc2e0f7577eaad0b3dcca1d9d.pdf
• 3. Dumanlı A. Künt toraks travması geçiren hastalarda oluşan akciğer kontüzyonu ile hemotoraks/pnömotoraks arasındaki ilişki. Kocatepe Tıp Dergisi. 2020;21(3):217–21.
• 4. Narayanan R, Kumar S, Gupta A, Bansal VK, Sagar S, Singhal M, et al. An analysis of presentation, pattern, and outcome of chest trauma patients at an urban Level 1 trauma center. Indian J Surg. 2018;80(1):36–41.
• 5. Türk Ceza Kanunu’nda Tanımlanan Yaralama Suçlarının Adli Tıp Açısından Değerlendirilmesi. [Accessed 2025 May 4]. Available from: https://www.atk.gov.tr/tckyaralama24-11-15.pdf
• 6. Karbeyaz K, Gündüz T, Akkaya H, Balcı Y. 225 göğüs travmalı olgunun adli tıbbi değerlendirilmesi. Turkiye Klinikleri J Med Sci. 2010;7(2):73–8.
• 7. Çakan A, Yuncu G, Olgaç G, Alar T, Sevinç S, Kaya ŞÖ. Toraks travması: 987 hastanın analizi. Ulus Travma Acil Cerrahi Derg. 2001;7(4):241–6.
• 8. Yalçınkaya İ, Sayır F, Kurnaz M, Çobanoğlu U. Göğüs travması: 126 olgunun analizi. Ulus Travma Acil Cerrahi Derg. 2000;6:91–8.
• 9. İmamoğlu OU, Öncel M, Erginel T, Tunçay E, Dalkılıç G, Acar H, et al. Toraks travmasına yaklaşım: 110 olgunun özeti. Turk Gogus Kalp Damar Cerrahisi Derg. 1999;7(6):345–50.
• 10. Çobanoğlu U. 110 olgunun analizi. Turk Thorac J. 2006;7(3):159–62.
• 11. Tekinbaş C, Eroğlu A, Kürkçüoğlu İC, Türkyılmaz A, Yekeler E, Karaoğlanoğlu N. Göğüs travması: 592 olgunun analizi. Ulus Travma Acil Cerrahi Derg. 2003;9(4):248–52.
• 12. Gülcemal ME. OECD ülkelerinin suç istatistiklerinin incelenmesi ve Türkiye’nin genel durumu. J Econ Res. 2024;2:1–10.
• 13. Dixit S. Role of social norms and culture in gender violence. Int J Res Sci Innov. 2024;10(1).
• 14. Özçelik C, Balcı AE, Eren Ş, Ülkü R, Dablan M, Eren MN. Toraks travmaları: on yıllık deneyim. Ulus Travma Acil Cerrahi Derg. 2000;6(1):9–44.
• 15. Kutlu R, Çivi S, Pamuk G. Postmenopozal kadınlarda osteoporoz sıklığı ve FRAX™ skalası kullanılarak 10 yıllık kırık riskinin hesaplanması. J Phys Med Rehabil Sci. 2012;127–8.
• 16. Kaya N, Bölükbaş N, Atıcı İ, Demetgül M. Kadınların yaşam tarzı değişkenleri ile osteoporoz arasındaki ilişki. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi. 2003;5(2).
• 17. Tang Y, Hong W, Xu X, Li M, Jin L. Traumatic rib fracture patterns associated with bone mineral density statuses derived from CT images. Front Endocrinol (Lausanne). 2023;14. doi:10.3389/fendo.2023.10754511
• 18. Altunkaya A, Aktunç E, Kutluk AC, Büyükateş M, Demircan N, Demir AS, et al. Göğüs travmalı 282 olgunun analizi. Turk Gogus Kalp Damar Cerrahisi Derg. 2007;15(2):127–32.
• 19. Leblebici Hİ, Kaya Y, Koçak AH. Göğüs travmalı 302 olgunun analizi. Turk Gogus Kalp Damar Cerrahisi Derg. 2005;13(4):392–6.