Öz
Quran puts extreme stress on Hawaa, disparages it, and wants human to struggle against hawaa and abandon it. In hawaa, together with this competence of the self, other vices of the self are addressed. Human, as part of his nature, has a tendency towards evil and especially an urge to be occupied with his emotional, earthly wishes.If human becomes a slave of Hawaa and goes after it, then he 'deitifies his Hawaa'. Thus, human suffers both on earth and the Hereafter. Human, in his conceit/creation, has the ability to struggle against hawaa. When man stands against hawaa and uses this potential of him together with his subsequently gained earthly and unearthly facilities, under the light of his reason and will, then he takes control of hawaa. This hard struggle which is performed against passion is called 'Jihad-i Akbar'. Quran warns his Highness the Prophet and in his presence the worshippers, and even all humanity against hawaa. Quran calls all mankind to struggle against hawaa through the guidance of revelation culture and under the light of His Highness the Prophet.Struggling against hawaa requires self-criticism, self-control, sincere worshipping and a continuous evaluation of the self so that the self would br aware of his negations. This way man will find his way to salvation proper to the intention of genesis.
Öz
Kur’ân’da üzerinde önemle durulan hevâ, yerilir; insanın onunla mücâdele etmesi ve onu terk etmesi istenir. Onda bu nefsî yeti ile birlikte insanın diğer nefsî zaaflarına da dikkat çekilir.İnsanın doğasında şerre yönelme, özellikle kendi hissi, dünyevî istekleriyle meşgul olma eğilimi vardır. İnsan hevânın esiri olur ve onu izlerse, “hevâsını ilâh edinmiş” olur. Böylece o, dünyada ve âhirette acılara sürüklenir. İnsanın benliğinde/fıtratında hevâya karşı korunma imkânı, kabiliyeti vardır. İnsan bu potansiyeli ve sonradan elde ettiği kesbî maddî-manevî imkânları, akıl, irâde ve yapıp edebilme gücü ile hevâya karşı kullanırsa onu kontrol altına alır. Nefse karşı yapılan bu zorlu mücâdeleye, “cihâd-ı ekber” denir. Kur’ân’da Hz. Peygamber, onun şahsında müminler, hatta bütün insanlar hevâya karşı uyarılır. Onunla vahiy kültürü ışığında, Hz. Peygamber’in örnekliğinde mücâdele edilmesi istenir. İnsan otokritik ve otokontrol sitemi, samimi ibâdet ve sürekli muhâsebes ile ona karşı mücâdele ederse, olumsuz davranışlarından emin olabilir. Yaratılış gayesine uygun, kurtuluşa ermiş mesut bir kul olur.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Şubat 2012 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2012 Cilt: 1 Sayı: 1 |