An Economic Comparison Between The Cattle Breeders Who are Members of Erzurum Province Cattle Breeders Association (EPCBA) and Those Who are not Members

Year 2014, Volume: 31 Issue: 3, 81 - 89, 08.12.2014

Adem Aksoy İrfan Okan Güler Mustafa Terin

Abstract

The objective of this study is to determine the economical structure of dairy farms currently operating in Erzurum province. To this end, 204 questionnaires were prepared for two groups of cattle breeders one being the members and the other non-members of EPCBA. As a result of this study, it was concluded that the cattle breeders who are members of Erzurum Province Cattle Breeders Association are younger, deal less with non-agricultural works, obtain higher yield per animal and have a higher number of culture animals when compared with non-members. In addition, the members made better use of agricultural subsidies and other support programs compared to non-members.

Keywords

Cattle Breeders Association, Erzurum, Dairy Farming, Associations in Agriculture

Erzurum İli Damızlık Sığır Yetiştiricileri Birliğine Üye Olan ve Olmayan Üreticilerin Belirli Özellikler Açısından Karşılaştırılması

Abstract

Çalışmada Erzurum ilinde faaliyette bulunan süt sığırcılığı işletmelerinin ekonomik yapısı ortaya konulmaya çalışılmıştır. Bu amaçla, işletmelerin Damızlık Sığır Yetiştiricileri Birliğine (DSYB) üye olup-olmama durumları dikkate alınarak 204 adet anket uygulaması yapılmıştır. Çalışma sonucunda; birliğe üye olan işletmelerdeki üreticilerin daha genç olduğu, tarım dışı işlerle daha az uğraştıkları, aynı işletmelerde hayvan başına süt verimin daha yüksek olduğu ve kültür ırkı hayvan sayısının, üye olmayanlara göre daha fazla olduğu tespit edilmiştir. Bunun yanı sıra, birliğe üye olan üreticilerin, daha fazla hayvancılık desteklerinden faydalandıkları belirlenmiştir.

Keywords

Damızlık Sığır Yetiştiricileri Birliği, Erzurum, Süt sığırcılığı, Tarımda örgütlenme

References

• Aksoy A (2008). Doğu Anadolu Hayvancılığının Avrupa Birliğine Uyumu ve Rekabet Edebilirliğinin Analizi. Atatürk Üniversitesi. Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, Erzurum.
• Aksoy A ve Yavuz F (2011). Büyükbaş Hayvan Üreticilerinin Suni Tohumlama Yaptırma Kararlarını Belirleyiciler Üzerine Bir Analiz: Doğu Anadolu Bölgesi Örneği, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 33-42.
• Aksoy A ve Denizli G (2012). Erzurum İli Damızlık Sığır Yetiştiricileri Birliği Faaliyetlerinin Değerlendirilmesi. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 43 (2): 123-131
• Anonim (2004). Erzurum Master Planı, İl Tarım ve Kırsal Kalkınma Master Planlarının Hazırlanmasına Destek Projesi, Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı Erzurum İli Müdürlüğü, Erzurum.
• Anonim (2012). İllerin ve Bölgelerin Sosyo-Ekonomik Gelişmişlik Sıralaması Araştırması. http://www.dpt.gov.tr/DocObjects/view/14197/BASIN_AÇIKLAMASI-sege_2011-v6.pdf (Erişim tarihi: 01.06.2012).
• Anonim (2013). Türkiye istatistik Kurumu İnternet Sayfası, http://www.tuik.gov.tr. (Erişim Tarihi: 11.12.2013).
• Aydın E ve Sakarya E (2012). Kars ve Erzurum İlleri Entansif Sığır Besi İşletmelerinin Ekonomik Analizi. Kafkas Üniversitesi Veteriner Fak. Dergisi, 18 (6): 997-1005
• Çiçek A ve Erkan O (1996). Tarım Ekonomisinde Araştırma ve Örnekleme Metotları, Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları, Yayın No: 12, Ders Kitapları Serisi No: 6, Tokat.
• Demir N ve Yavuz F (2010). Hayvancılık Destekleme Politikalarına Çiftçilerin Yaklaşımının Bölgelerarası Karşılaştırmalı Analizi, Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 41 (2) : 113-121.
• Güneş T ve Arıkan R (1988). Tarım Ekonomisi İstatistiği, Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları No: 1049, Ders Kitapları No: 305, Ankara.
• Günlü A, Atasever M ve Karakaya Y (2006). Erzurum İli Hayvancılığının Yapısal Özellikleri ve Yakın Gelecekteki Durumu Üzerine Genel Değerlendirme. Atatürk Üniversitesi Vet. Bil. Dergisi, 1 (3-4) 55-68.
• İnan İH, Gülçubuk B, Ertuğrul C, Kantürer E, Baran EA ve Dilmen Ö (2000). Türkiye’de Tarımda Kırsal Kesim Örgütlenmesi. Türkiye Ziraat Mühendisliği V. Teknik Kongresi, (I): 145-176. 17-21 Ocak, Ankara.
• İnan İH, Direk M, Başaran B, Birinci S ve Erkmen E (2005). Tarımda Örgütlenme. Türkiye Ziraat Mühendisliği VI: Teknik Kongresi 1133-1154. 3-7 Ocak. Ankara
• İşcan U, Özder M ve Önal AR (2010). Tekirdağ Damızlık Sığır Yetiştiricileri Birliğine Üye İşletmelerin Gelişim Süreci ve Bugünkü Durumu. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 7 (2).
• Kara A ve Kızıloğlu S (2012). Erzurum’da Meraya Dayalı Üretim Yapan Hayvancılık İşletmelerinin Soyo-Ekonomik Analizi. Tarım Ekonomisi Dergisi, 18(2) : 69-78.
• Köroğlu S (2003). Avrupa Birliğinde ve Türkiye’de Tarımsal Örgütlenme. T.C. Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı, Dış İlişkiler ve Avrupa Topluluğu, Koordinasyon Dairesi Başkanlığı. AT Uzmanlık Tezi.
• Miran B (2010). Temel İstatistik. Ege Üniversitesi Basımevi, Bornova, İzmir.
• Tan S ve Karaönder İ (2013). Türkiye’de Tarımsal Örgütlenme Politikalarının ve Mevzuatının İrdelenmesi: Tarımsal Amaçlı Kooperatifler Örneği. ÇOMÜ Ziraat Fakültesi Dergisi, 1 (1): 87-94.
• Terin M ve Ateş HÇ (2010). Çiftçilerin Örgütlenme Düzeyi ve Örgütlerden Beklentileri Üzerine Bir Araştırma: Van İli Örneği. Ege Üniversitesi Ziraat Fak. Dergisi, 47 (3): 265-274
• Yercan M (2007). Türkiye ve Avrupa Birliğinde Tarımın Örgütlenme Deseni ve Tarımsal Kooperatifler. Tarım Ekonomisi Dergisi, 13(1) : 19 – 29.