The problem of interacting in the distance learning education process comes to the forefront, especially in applied and in-studio courses such as design education. To increase this, a unilateral effort is not enough; a different mutual effort is required compared to face-to-face education. One of these efforts is the construction of the learning environment. Based on this, this study focuses on how studio education students organize their physical learning environments during their distance education process. In this study, it is aimed to observe transformations caused by the learning process in the home components. The study was held with students who received design studio course at Muğla Sıtkı Koçman University, Department of Architecture and Karabük University, Industrial Design and Graphic Design departments. The search in the process of creating a personal learning space, the relationships between old-new positions or situations, and the reasons for which these transformations are needed are examined. The ability to establish this interaction even in different environments will carry the perception and awareness of learning to a different point and enable the discovery of unique processes in a personal sense. The current position can be considered an intertwined ‘breaking’ moment when everything becomes complicated and seems unresolved. In this study, which is a search for spatial arrangements made by students within their possibilities, the primary research question is ‘how does spatial transformation take place during the pandemic?’. This study reveals how students create learning codes for the physical space in which they will perform creative thinking and how these codes are reflected in the transformation of physical space. It is thought that codes related to personal learning can be developed with the hypothesis stating that efficient production stages can be realized by solving location-related problems with experience.
Uzaktan öğrenme sürecinde etkileşim kurabilme sorunsalı, özellikle uygulamalı ve tasarım eğitimi gibi stüdyolarda geçen derslerde kendini ön plana çıkarmaktadır. Bunu arttırabilmek adına tek taraflı bir çabanın yeterli olmadığı; karşılıklı olarak, yüz yüze eğitim sürecine göre daha farklı bir emek gerektiği açıktır. Bu bağlamda çalışmada ev içindeki bileşenlerin öğrenme sürecindeki dönüşümlerini gözlemlemek amaçlanmıştır. Kişisel öğrenme ortamı oluşturma sürecindeki arayışlar, bunların eski-yeni konumları ya da durumları arasındaki ilişkiler, hangi gerekçelerle bu dönüşümlerin yapılmasına gereksinim duyulduğu konuları irdelenmiştir. Farklı ortamlarda dahi bu etkileşimi kurabilme becerisi, öğrenme algısını ve bilincini farklı bir noktaya taşıyacak; kişisel anlamda özgün süreçlerin keşfedilmesine olanak sağlayabilecektir. Güncel konum her şeyin karmaşıklaştığı, çözümsüz göründüğü, iç içe geçen bir ‘kırılma’ anı olarak değerlendirilebilir. Öğrencilerin olanakları dahilinde yaptıkları mekânsal düzenlemelere yönelik bir arayış olan bu çalışmada öncül araştırma sorusu ‘pandemide mekânsal dönüşümün nasıl gerçekleşmekte olduğu’ üzerinedir. Konuma ilişkin sorunların deneyimlenerek çözümlenmesi ile verimli üretim aşamalarının gerçekleştirilebileceği hipotezi ile kişisel öğrenmeye ilişkin kodların da geliştirilebileceği düşünülmektedir.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Architecture |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | January 30, 2023 |
Submission Date | March 29, 2022 |
Published in Issue | Year 2023 Volume: 6 Issue: 1 |