ABSTRACT
In this study, results and 265 Spalax specimens obtained from the field studies performed between 1994 and 2002 were used. According to these data, reproduction period of Turkish Spalax Guldenstaedt, 1770 lasted from February to July. Turkish Spalax was distributed in areas from sea level up to 2900 meters such as cultivated areas, sparse woodland, steppes, mountain slopes where ground was suitable for burrowing, but not in dense forest. They were not distributed around Kırklareli in Thrace, costal part of Black Sea region and Antalya district, southern and southeastern parts of Van Lake. Their burrows consisted of a nest chamber, toilet room, storage room, and feeding galleries close to surface. They were feed on carrot, potato, onion, wheat seeds and clover in laboratory conditions. When they found in cultivated areas, they can cause damage especially to potatoes, onion, carrot, garlic and sugar beet. Blind mole rats were feed on underground parts and sometimes leaves of plants. Population density could reach up to 6 animals in an area of 1000 m2. Sex ratio was determined as 40.77 % for males and 59.23 % for females based on 260 specimens identified sexually.
Bu çalışmada 1994 – 2002 yılları arasında yapılan arazi çalışmalarında elde edilen bulgular ve bu süre içinde yakalanan 265 Spalax Guldenstaedt, örnelerinden elde edilen veriler kullanıldı. Bu verilere göre Türkiye Spalax’larının üreme mevsimi özellikle yüksekliğe bağlı olarak Şubat ayından Temmuz ayına kadar sürmektedir. Ortalama yavru sayısı 2,2’dir. Türkiye Spalax’ları deniz seviyesinden yüksek dağ tepelerine (2900 m’ye dek) kadar uzanan tarım alanları, seyrek ağaçlı ormanlık alanlar, dağ yamaçları, step alanları gibi toprak yapısı yuvalanmaya elverişli pek çok alanda yayılış göstermekte, yoğun orman içlerine girmemektedirler. Türkiye’de Trakya’nın Kırklareli bölgesi, Antalya’nın sahil bölgesi, Karadeniz bölgesinin sahil şeridi ve Van Gölü’nün doğu ve güneydoğusunda bulunmamaktadır. Yuvaları bir ana oda, dışkı odası, besin depo odası ve yüzeysel beslenme galerilerinden oluşmaktadır. Laboratuvar şartlarında havuç, patates, soğan, buğday ve yonca yaprakları ile beslenmişlerdir. Tarım alanlarında bulunduğu taktirde özellikle patates, soğan, sarmısak, havuç, şeker pancarı gibi soğanlı ve yumrulu bitkilere zarar verebilmektedir. Kör fareler bitkilerin toprak altı yapıları ile beslenmekte, zaman zaman da yapraklarını besin olarak almaktadırlar. Populasyon yoğunluğu 1000 m2’de 6 bireye kadar yükselebilmektedir. Eşeyi bilinen 260 örneğe göre eşey oranı % 40,77 erkekler, % 59,23 dişiler şeklindedir
Primary Language | English |
---|---|
Journal Section | Biology |
Authors | |
Publication Date | August 16, 2010 |
Published in Issue | Year 2005 Volume: 18 Issue: 2 |