Temples in ancient Greek cities played a role in financial affairs as well as their religious status. This situation is not unique to Ancient Greece, but a system we know from Mesopotamia. However, temples belonging to places such as Delos and Delphi made the issue of economic structuring more systematic. These religious centers have been in constant cooperation with the state. Financially, the Temple-State relationship reached its heights in extraordinary times such as war and famine. In such troubled situations, the religious and central authorities acted together, considering their own interests. Sometimes they gave loans to each other and sometimes they supported the people. In the following process, the Parthenon Temple, which was built on the Temple of Athena in Athens, took on the role of the state's reserve vault, as far as we understand, at a level that would prevent its religious status. So much so that there is no record of a cult ceremony held in the Parthenon Temple among the inscriptions unearthed so far. Also, there is no altar in the middle, as in other temples. Therefore, this place has become a place where the state controls the coin settings and provides assurance to the surrounding cities in foreign borrowing. High-ranking priests belonging to the temple were sometimes shown as witnesses due to their status in state borrowing, and the goods belonging to the temple were mortgaged to the opposite state. In this study, some determinations will be made based on all this information. During these determinations, a general evaluation will be made about the Temple-State cooperation and borrowing issues, especially through the examples of Delos, Delphi and Parthenon, about which we have a lot of numerical information.
Eski Yunan şehirlerindeki tapınaklar dinî statülerinin yanında finansal işlerde de rol oynamışlardır. Bu durum, Eski Yunan’a has bir durum olmayıp Mezopotamya’dan bildiğimiz bir sistemdir. Ancak Delos ve Delphoi gibi yerlere ait tapınaklar, ekonomik yapılanma meselesini daha sistemli hâle getirmişlerdir. Bu dinî merkezler, devletle sürekli işbirliği hâlinde olmuşlardır. Finansal açıdan Tapınak-Devlet arasındaki münasebet, savaş ve kıtlık gibi olağanüstü zamanlarda üst seviyelere ulaşmıştır. Böylesine sıkıntılı durumlarda dinî ve merkezî otorite, her biri kendi çıkarlarını düşünerek birlikte hareket etmişlerdir. Kimi zaman birbirlerine borç vermişler, kimi zaman da halkı desteklemişlerdir. İlerleyen süreçte ise Atina’da Athena Tapınağı üzerine inşa edilen Parthenon Tapınağı, anladığımız kadarıyla dinî statüsünün önüne geçecek seviyede devletin yedek kasası rolüne bürünmüştür. Öyle ki şimdiye kadar ele geçen yazıtlardan Parthenon Tapınağı’nda yapılmış bir kült törenine dair kayda rastlanmamıştır. Ayrıca burada diğer tapınaklarda olduğu gibi orta kısımda bir sunak da yoktur. Dolayısıyla burası devletin sikke ayarlarını kontrol ettirdiği, dış borçlanmada civar şehirlere güvence tesis eden bir yer hâline gelmiştir. Tapınağa mensup yüksek rütbeli rahipler ise kimi zaman devlet borçlanmasında statülerinden dolayı şahit olarak gösterilmiş ve tapınağa ait mallar, karşı devlete ipotek ettirilmiştir. Çalışmada bütün bu bilgilerden yola çıkarak bazı saptamalarda bulunulacaktır. Bu saptamalar esnasında özellikle hakkında fazlaca sayısal bilgiye sahip olduğumuz Delos, Delphoi ve Parthenon örnekleri üzerinden Tapınak-Devlet işbirliği ve borçlanma hususlarıyla ilgili genel bir değerlendirilme yapılacaktır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | October 30, 2021 |
Submission Date | August 12, 2021 |
Published in Issue | Year 2021 Volume: 9 Issue: 2 |
e-ISSN: 2148-5232