Sağlık Çalışanlarının Maruz Kaldığı Tehlikeler, Riskler ve İş Kazaları

Yıl 2022, , 1637 - 1643, 22.12.2022

Büşra Atar , Hüseyin Yamaç Yıldızlar , Seda Fandaklı

https://doi.org/10.37989/gumussagbil.1095757

Öz

Sağlık personelleri, ihtiyacı olan bireylerin sağlıklarını koruyabilmek ve devamlılığını sağlayabilmek amacıyla büyük emek ve özveri ile çalışmaktadırlar. Bu süreçte çeşitli tehlike ve risk ile karşılaşmaları da kaçınılmaz olmaktadır. Çalışma ortamlarında var olan tehlike ve risklere yönelik çalışanların farkındalığını arttırmak amacıyla yapmış olduğumuz bu çalışmada tehlikelere, risklere ve bunların doğrultusunda meydana gelen iş kazalarına değinilerek literatüre katkı sağlamak hedeflenmektedir. Fiziksel, kimyasal, biyolojik, ergonomik ve psikososyal olarak belirlenen tehlikelere ve risklere yönelik gerekli önlemlerin alınmaması halinde iş kazaları oluşumu kaçınılmaz olup, bireylerde sağlık problemleri ortaya çıkmaktadır. Sağlık sorunları yaşayan çalışanların verimli olarak sağlık hizmeti sunması mümkün olmayacağından, çalışılan ortamların sağlığa uygun hale getirilmesi gerekmektedir.

Anahtar Kelimeler

İş Kazası, Risk, Sağlık Çalışanı, Tehlike

Hazards, Risks and Occupational Accidents Where Health Workers are Exposed

Öz

Health personnel work with great effort and devotion in order to protect the health of individuals in need and to ensure their continuity. In this process, it is also inevitable that they encounter various hazards and risks. In this study, we aim to increase the awareness of the people involved in the hazards and risks that exist in the working environments, to contribute to the literature by addressing hazards, risks and accidents that occur in line with them. If the necessary precautions not taken for the physical, chemical, biological, ergonomic and psychosocial hazards, and risks are not taken, the formation of occupational accidents is inevitable and health problems occur in individuals. Since it will not be possible for employees with health problems to provide health services efficiently, it is necessary to make the environments suitable for health.

Anahtar Kelimeler

Healtcare worker, Occupational accidents, Risk, Danger

Kaynakça

• 1. İş Sağlığı Ve Güvenliğine İlişkin İşyeri Tehlike Sınıfları Tebliği. (2012). T.C Resmi Gazete 26/12/2012, Resmî Gazete Sayı: 28509. https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2012/12/20121226-11.htm
• 2. Otlu, U. (2020). “Kanun, Bilim Ve Bakanlık Görüşleri Ekseninde: Sağlıkta Şiddet İş Kazası Mıdır?”. ESTÜDAM Halk Sağlığı Dergisi,5 (2), 311-317.
• 3. Tiryaki, A. R. ve Baripoğlu, Ö. (2015). “Risk Değerlendirmesi”. Mesleki Sağlık ve Güvenlik Dergisi (MSG), 1 (2), 14-17.
• 4. Biyolojik Etkenlere Maruziyet Risklerinin Önlenmesi Hakkında Yönetmelik. (2013). T.C Resmi Gazete 15/06/2013, Resmî Gazete Sayı: 28678. https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2013/06/20130615-3.htm
• 5. Özkan, Ö. (2005). Hastanede Çalışan Hemşirelerin İş Ve Çalışma Ortamı Tehlike Ve Riskleri İle Risk Algılarının Saptanması. Doktora Tezi. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• 6. Elçin, G. (2020). Sağlık Çalışanlarında İş Sağlığı Ve Güvenliği Algısının Belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Medipol Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• 7. Can, Y. (2019). İş Sağlığı, İş Güvenliği Ve Sağlık Çalışanları. Yüksek Lisans Tezi. Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• 8. Türk Tabipleri Birliği Yayınları. TBB. (2008). “Sağlık Çalışanlarının Meslek Riskleri”. Erişim adresi: https://www.ttb.org.tr/kutuphane/sc_meslek_riskleri.pdf (Erişim tarihi:06.03.2022).
• 9. Salman, E. ve Karahan, Z. C. (2014). “Sağlık Çalışanlarında Enfekiyon Riskleri ve Korunma:I.Kan ve Vücut Sıvıları Yoluyla Bulaşan Enfeksiyonlar”. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Mecmuası, 67 (2), 43-49.
• 10. Yılmaz, F. (2009). Avrupa Birliği Ve Türkiye'de İş Sağlığı Ve Güvenliği: Türkiye'de İş Sağlığı Ve Güvenliği Kurallarının Etkinlik Düzeyinin Ölçülmesi. Doktora Tezi. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• 11. Emiroğlu, D. (2012). “Sağlık Sektöründe Mesleki Riskler Ve Hukuksal Düzenlemeler”. TBB,Mesleki Sağlık Ve Güvenlik Dergisi, 12 (43), 16-25.
• 12. Bayhan, S. (2005). Ankara Üniversitesi Cebeci Sağlık Yüksekokulu Hemşirelik Bölümü Öğrencilerinin Ve Tıp Fakültesi Hemşirelerinin Mesleki Riskleri Konusunda Bilgi Düzeyleri.Yüksel Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi Halk Sağlığı Anabilim Dalı, Ankara.
• 13. Akarsu, H. ve Güzel, M. (2016). “Çalışma Ve Sosyal Güvenlik Eğitim Ve Araştırma Merkezi. Sağlık Sektöründe Tehlike Ve Riskler”. Erişim adresi: https://casgem.gov.tr/dosyalar/kitap/104/dosya-104-7290.pdf (Erişim tarihi: 06.03.2022).
• 14. Köşgeroğlu, N, Dönmez , N, Sayıner, F. D, Özerdoğan, N. ve Serhan, N. (2008). “Mesleki Maruziyet Nedeniyle Hemşirelerde Sitotoksik İlaçların Kısa Dönem Yan Etkilerinin Görülmesi Sıklığı Ve Hemoglobin,Lökosit Düzeylerinin Belirlenmesi”. C.Ü Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 12 (3), 27-35.
• 15. Zencir, M. (2014). “Mesleksel Bulaşıcı Hastalıklar:Sağlık Çalışanlarının Sağlığı Örneği”. TBB Mesleki Sağlık Ve Güvenlik Dergisi, 14 (51), 60-69.
• 16. Taşçıoğlu, İ. (2007). Lüleburgaz Devlet Hastanesi ve Lüleburgaz 82. Yıl Devlet Hastanelerinde İş ve Çalışma Ortamından Kaynaklanan Riskler ve Bu Riskleri Hemşirelerin Algılama Düzeylerinin Saptanması. Yüksek Lisans Tezi. Trakya Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Edirne
• 17. Solmaz, M. ve Solmaz, T. (2017). “Hastanelerde İş Sağlığı Ve Güvenliği”. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 6 (3), 147-156.
• 18. Akgün, S. (2015). “Sağlık Sektöründe İş Kazaları”. Sağlık Akademisyenleri Dergisi, 2 (2), 67-75.
• 19. Babayiğit, M. A. ve Kurt, M. (2013). “Hastane Ergonomisi”. İstanbul Med J, 14, 153-159.
• 20. Öztürk, Y. E, Türktemiz, H. ve Akdağ, T. (2017). “Dozimetre Taşıyan Sağlık Çalışanlarında İş Yükünün İyonlaştırıcı Radyasyon Risk Algısına Etkisi”. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 20 (2), 143-155.
• 21. Kahraman, G, Özyiğit, G. ve Kaya, S. (2016). “Hatanelerin Radyoloji,Radyoterapi ve Nükleer Tıp Biriminde Çalışan Sağlık Personelinin Çalışan Güvenliği Konusundaki Farkındalığı”. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 19 (3), 305-324.
• 22. Gül, A, Üstündağ, H, Kahraman, B. ve Purisa, S. (2014). “Hemşirelerde Kas İskelet Ağrılarının Değerlendirilmesi”. Sağlık Bilimleri Ve Meslekleri Dergisi, 1 (1), 1-10.
• 23. Cımbız, A, Uzgören, N, Aras, Ö, Öztürk, S, Elem, E. ve Aksoy, C. C. (2007). “Kas İskelet Sisteminde Ağrıya Ait Risk Faktörlerinin Lojistik Regresyon Analizi İle Belirlenmesi: Pilot Çalışma”. Fizyoterapi Rehabiltasyon, 18 (1), 20-27.
• 24. Öztürk, H. ve Babacan, E. (2014). “Hastanede Çalışan Sağlık Personeline Hasta/Yakınları Tarafından Uygulanan Şiddet: Nedenleri Ve İlgili Faktörler”. Sağlık Ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi, 1 (2), 70-80.
• 25. Akgün, S. (2015). “Sağlık Sektöründe İş Kazaları”. Sağlık Akademisyenleri Dergisi, 2 (2), 67-75
• 26. Yılmaz, G. (2009). “İş Kazalarının Nedenleri ve Maliyeti”. Mühendis ve Makine Dergisi, 50 (592), 27-32.
• 27. İnci, E.İ, Bilişli, Y. ve Hizay, D. (2016). “İş Kazalarına Maruz Kalan Sağlık Çalışanlarının Bildirimlerinin Değerlendirilmesi: Üniversite Hastanesi Örneği”. Sağlık Akademisyenleri Dergisi, 3 (3), 83-88
• 28. Ustabaş, İ, Sarı, H. ve Fandaklı, S. (2021). “The Effect of Occupational Choice on Job Satisfaction and Occupational Accidents in the Construction Sector: A Case study on Rize and Çorum in Turkey”. Journal of Construction Engineering, 4 (4), 198-209.
• 29. Kurttekin, A. ve TAÇGIN, E. (2019). “Sağlık Hizmetlerinde İş Kazaları ve Kesici-Delici Alet Yaralanma Araştırmaları Üzerine Bir Değerlendirme”. Sağlıkta Performans ve Kalite Dergisi, 17 (2), 135-182
• 30. Davas, A, Türk, M. ve Yüksel, M. (2017). “Çalışma Koşulları İle İş Kazaları Arasındaki İlişkisi: Bir Hastane Örneği”. TTB Mesleki Sağlık ve Güvenlik Dergisi, 16 (60), 67-75.