Research Article
BibTex RIS Cite

İtaki Düşme Ölçeği: Bağımsız Gözlemciler Arası Uyum Çalışması

Year 2020, Volume: 9 Issue: 1, 1 - 7, 02.04.2020
https://doi.org/10.37989/gumussagbil.559928

Abstract

Bu araştırma, İtaki Düşme Ölçeği’ nin bağımsız
gözlemciler arası uyum çalışması ile güvenirliğinin doğrulanması amacıyla
yapıldı. Metodolojik türde planlanan çalışma, Kasım 2018–Ocak 2019 tarihleri
arasında bir üniversite hastanesinde gerçekleştirildi. Araştırma; çalışmanın
yürütüldüğü üniversite hastanesinde çalışan lisans ve lisansüstü mezuniyet
derecesine sahip olan; araştırmaya gönüllü olarak katılmayı kabul eden, veri
toplama araçlarını eksiksiz dolduran 134 hemşire ile çalışma gerçekleştirildi.
Araştırmada, hemşirelerin bireysel özelliklerini değerlendirmek amacıyla
“Hemşire Bilgi Formu” kullanıldı. Bağımsız gözlemciler arası uyum
değerlendirmesi için de araştırmacılar tarafından hazırlanan vaka örneği
üzerinden “İtaki Düşme Riski Ölçeği”ni puanlamaları istendi. Araştırma
kapsamına alınan hemşirelerin; %93,3’ünün kadın, yaş ortalamalarının 35,05±7,52
yıl, %70,1’inin lisans mezunu olduğu, yakın oranlarda dahiliye (%51,5), cerrahi
(%45,5) birimlerde yatak başı hemşiresi olarak (%82,0) çalıştığı saptandı.
Hemşirelerin çalışma süreleri kapsamında düşme riski konusunda eğitim aldığı
(%56,8) ve görev süresinde düşme meydana geldiğinde durumu raporlandırdığı
(%80,2) belirlendi. İtaki Düşme Ölçeği’ ne ilişkin bağımsız gözlemciler arası
uyumun pozitif yönde, iyi(0,76) düzeyde ve istatistiksel olarak anlamlı bir
uyum gösterdiği saptandı (ICC:0,762, p=0,000). Araştırmada düşme risk puanına
göre planladıkları hemşirelik girişimlerinin sonuçlarına göre hemşirelerin;
%56,7’ si düşme risk tanılaması yapılmasını, %56,7’ sinin çevre yönetimi ile
hastanın çevresinin manipüle edilmesini ve %60,4’ ünün yaralanma riski taşıyan
hastaya uygun önlemler alınması gerektiğini belirtmişlerdir.

References

  • 1. Öztunç G.(2013). Hemşireliğin Doğası. İçinde: Hemşirelik Esasları Hemşirelik Bilim ve Sanatı. T. Atabek Aştı, A. Karadağ (Eds). Akademi Yayıncılık, İstanbul. Ss. 25-37.2. Koh SSL, Manias E, Hutchinson AM, Donath S, Johnston L.(2008). Nurses’ Perceived Barriers To The Implementation Of A Fall Prevention Clinical Practice Guideline in Singapore Hospitals, BMC Health Services Research 2008; 8: 105-113.3. Spoelstra S., Given B., Given C.(2011). Fall Prevention in Hospitals: An Integrative Review. Clinical Nursing Research 21(1) 92–112 DOI: 10.1177/10547738114181064. Turan N.(2017). Hemşirelik Tanıları Tanımlar ve Sınıflandırma 2015-2017. Çev. Ed: Acaroğlu R., Kaya H. Nobel Tıp Kitabevi. İstanbul.s:3845. W. H. O. Ageing and L. C. Unit,WHO global report on fallsprevention in older age. World Health Organization, 2008.6. Cangany M, Back D, Hamilton-Kelly T, Altman M, Lacey S. Bedside nurses leading the way for falls prevention: an evidence-based approach. Crit Care Nurse. 2015 Apr;35(2):82-4.7. National Database for Nursing Quality Indicators. Definition of a fall, 2013.http://www.nursingquality.org/Content/Documents/NQF-Data Collection-Guidelines.pdf. Accessed December 18, 2014.8. Joint Commission International (JCI). 2018. “International Patient Safety Goals” https://www.jointcommissioninternational.org/improve/international-patient-safety-goals/ Erişim Tarihi: 07.01.20199. Aranda-Gallardo M, Morales-Asencio JM, Canca-Sanchez JC, Barrero-Sojo S, Perez-Jimenez C, Morales-Fernandez A, Enriquez de Luna-Rodriguez M, Moya-Suarez AB, Mora-Banderas AM. Instruments for assessing the risk of falls in acute hospitalized patients: a systematic review and meta-analysis. BMC Health Serv Res. 2013;2(13):122.10. Brown CJ, Rebecca RS. Hospital Falls. İç. Patient Safety: A case –based Comprehensive Guide. Editor: Abha Agrawal. Springer Science+Business Media New York, 2014.11. Titler MG, Conlon P, Reynolds MA, Ripley R, Tsodikov A, Wilson DS, Montie, M. The effect of a translating research into practice intervention to promote use of evidence-based fall prevention interventions in hospitalized adults: A prospective pre-post implementation study in the US. Applied Nursing Research, 2016;31, 52-59.12. Oliver D, Healey F. Falls risk prediction tools for hospital inpatients: do they work? Nurs Times. 2009;105(7):18–21.13. T.C. Sağlık Bakanlığı Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü İtaki Düşme Riski Ölçeği. 2017. URL:http://www.kalite.saglik.gov.tr/TR,13486/itaki-dusme-riski-olcegi.html http://www.kalite.saglik.gov.tr/ Eklenti/4202,itakisonolcekpdf.pdf?0 ,04.04.201814. Oliver, D., Connelly, J., Victor, C., Shaw, F., Whitehead, A., Genc, Y., & Gosney, M. (2007). Strategies to prevent falls and fractures in hospitals and care homes and effect of cognitive impairment: systematic review and meta-analyses. British Medical Journal, 334(7584), 82-86.15. Tanıl V, Çetinkaya Y, Sayer V, Avşar D, İskit Y. Evaluating fall risk. Health Care Acad J 2014;1(1):21-6.16. Talbot L.A.(1995). Principles and practice of nursing research.St.Louis:Mosby-year book.17. Lucas B& Davis PS (2005). Why restricting movement is important . In: Orthopaedic and Trauma Nursing. J. Kneale, P. Davis (eds). Churchill Livingstone, Edinburgh-London. Pp.105-140.18. Ryan J. (2008) Mobilizing. In: applying the Roper Logan Tierney Model in Parctice. 2 nd ed. K. Holland, J. Jenkins, J. Solomon, S. Whittam (Eds.), Elseiver, Edinburgh-London.pp.317-354.19. Ungar A, Rafanelli M, Iacomelli I, Brunetti MA, Ceccofiglio A, Tesi F, Marchionni N. Fall prevention in the elderly. Clin Cases Miner Bone Metab. 2013;10(2):91-95.20. Suleiman I. Sharif, Alaa B. Al-Harbi, Alaa M. Al-Shihabi, Dana S. Al-Daour, and Rubian S. Sharif (2008). Falls in the elderly: assessment of prevalence and risk factors Pharm Pract (Granada). 2018Jul-Sep;16(3):1206. doi: 10.18549/PharmPract.2018.03.120621. Oksel E.(2018). Düşmeye Hemşire Bakışı ve Değerlendirilmesi. Aegean J Med Sci 2018;4:140-14222. Quigley P.(2016). Evidence Levels: Applied to Select Fall andFall Injury Prevention Practices Rehabil Nursing41(1):5-15. doi: 10.1002/rnj.253. Epub 2015 Nov 6.23. Kutlu, Ö., Doğan, D. C. ve Karakaya, İ. (2009). Öğrenci başarısının belirlenmesi: performansa ve portfolyaya dayalı durum belirleme. Ankara: Pegem Akademi.24. Viere, A. J., & Garrett, J. M. (2005). Understanding interobserver agreement: The Kappa statistic. Family Medicine, 37(5), 360-362.25. Bilgen Ö., Doğan N.(2017) Planlayıcılar Arası Güvenirlik Belirleme Tekniklerinin Karşılaştırılması. Eğitimde ve Psikolojide Ölçme ve Değerlendirme Dergisi. 8(1);63-7826. Gözüm S., Aksayan S.(2002). Kültürlerarası ölçek uyarlaması için rehber II: Psikometrik özellikler ve kültürlerarası karşılaştırma, Hemşirelik Araştırma ve Geliştirme Dergisi,1:3-14.27. Boyacıoğlu H., Güneri P.(2006). Sağlık Araştırmalarında Kullanılan Temel İstatistik Yöntemler. Hacettepe Dişhekimliği Fakültesi Dergisi Cilt: 30, Sayı: 3, Sayfa: 33-39.

Itaki Fall Scale: A Study of Independent Inter-Observer Compliance

Year 2020, Volume: 9 Issue: 1, 1 - 7, 02.04.2020
https://doi.org/10.37989/gumussagbil.559928

Abstract

This study was conducted to verify the reliability of
the Itaki Scale of Falling Scale, which is widely used in clinical settings,
with an independent interobserver study. The study, which was planned as a
methodological type, was held in a university hospital between November 2018
and January 2019. The study was carried out with 134 nurses who have at least
graduate degrees in the university hospital, accepted to participate in the study
voluntarily and filled the data collection tools completely. In order to
evaluate the individual characteristics of nurses, Nurse Information Form were
used. For independent interobserver assessment, Fall Risk Risk Scale was used
according to case study developed by researchers. Nurses included in the study;
93.3% of women, mean age was 35.05 ± 7.52 years, 70.1% of them were bachelor's
degree, worked in internal medicine (51.5%) and surgical (45.5%) units as bed
nurses. (82.0%). It was determined that the nurses received training on the
risk of falling (56.8%) within the working hours and reported the situation
when the duty time decreased (80.2%). It was determined that the inter-observer
compliance between the two groups was positive (0.76) and statistically
significant (ICC=0,762, p = 0,000). According to the results of the nursing
interventions that they planned according to the fall risk score in the
research; 56.7% stated that there should be a fall risk diagnosis, 56.7% of the
patients should be manipulated by environmental management and 60.4% of the
patients should be treated with appropriate risk.

References

  • 1. Öztunç G.(2013). Hemşireliğin Doğası. İçinde: Hemşirelik Esasları Hemşirelik Bilim ve Sanatı. T. Atabek Aştı, A. Karadağ (Eds). Akademi Yayıncılık, İstanbul. Ss. 25-37.2. Koh SSL, Manias E, Hutchinson AM, Donath S, Johnston L.(2008). Nurses’ Perceived Barriers To The Implementation Of A Fall Prevention Clinical Practice Guideline in Singapore Hospitals, BMC Health Services Research 2008; 8: 105-113.3. Spoelstra S., Given B., Given C.(2011). Fall Prevention in Hospitals: An Integrative Review. Clinical Nursing Research 21(1) 92–112 DOI: 10.1177/10547738114181064. Turan N.(2017). Hemşirelik Tanıları Tanımlar ve Sınıflandırma 2015-2017. Çev. Ed: Acaroğlu R., Kaya H. Nobel Tıp Kitabevi. İstanbul.s:3845. W. H. O. Ageing and L. C. Unit,WHO global report on fallsprevention in older age. World Health Organization, 2008.6. Cangany M, Back D, Hamilton-Kelly T, Altman M, Lacey S. Bedside nurses leading the way for falls prevention: an evidence-based approach. Crit Care Nurse. 2015 Apr;35(2):82-4.7. National Database for Nursing Quality Indicators. Definition of a fall, 2013.http://www.nursingquality.org/Content/Documents/NQF-Data Collection-Guidelines.pdf. Accessed December 18, 2014.8. Joint Commission International (JCI). 2018. “International Patient Safety Goals” https://www.jointcommissioninternational.org/improve/international-patient-safety-goals/ Erişim Tarihi: 07.01.20199. Aranda-Gallardo M, Morales-Asencio JM, Canca-Sanchez JC, Barrero-Sojo S, Perez-Jimenez C, Morales-Fernandez A, Enriquez de Luna-Rodriguez M, Moya-Suarez AB, Mora-Banderas AM. Instruments for assessing the risk of falls in acute hospitalized patients: a systematic review and meta-analysis. BMC Health Serv Res. 2013;2(13):122.10. Brown CJ, Rebecca RS. Hospital Falls. İç. Patient Safety: A case –based Comprehensive Guide. Editor: Abha Agrawal. Springer Science+Business Media New York, 2014.11. Titler MG, Conlon P, Reynolds MA, Ripley R, Tsodikov A, Wilson DS, Montie, M. The effect of a translating research into practice intervention to promote use of evidence-based fall prevention interventions in hospitalized adults: A prospective pre-post implementation study in the US. Applied Nursing Research, 2016;31, 52-59.12. Oliver D, Healey F. Falls risk prediction tools for hospital inpatients: do they work? Nurs Times. 2009;105(7):18–21.13. T.C. Sağlık Bakanlığı Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü İtaki Düşme Riski Ölçeği. 2017. URL:http://www.kalite.saglik.gov.tr/TR,13486/itaki-dusme-riski-olcegi.html http://www.kalite.saglik.gov.tr/ Eklenti/4202,itakisonolcekpdf.pdf?0 ,04.04.201814. Oliver, D., Connelly, J., Victor, C., Shaw, F., Whitehead, A., Genc, Y., & Gosney, M. (2007). Strategies to prevent falls and fractures in hospitals and care homes and effect of cognitive impairment: systematic review and meta-analyses. British Medical Journal, 334(7584), 82-86.15. Tanıl V, Çetinkaya Y, Sayer V, Avşar D, İskit Y. Evaluating fall risk. Health Care Acad J 2014;1(1):21-6.16. Talbot L.A.(1995). Principles and practice of nursing research.St.Louis:Mosby-year book.17. Lucas B& Davis PS (2005). Why restricting movement is important . In: Orthopaedic and Trauma Nursing. J. Kneale, P. Davis (eds). Churchill Livingstone, Edinburgh-London. Pp.105-140.18. Ryan J. (2008) Mobilizing. In: applying the Roper Logan Tierney Model in Parctice. 2 nd ed. K. Holland, J. Jenkins, J. Solomon, S. Whittam (Eds.), Elseiver, Edinburgh-London.pp.317-354.19. Ungar A, Rafanelli M, Iacomelli I, Brunetti MA, Ceccofiglio A, Tesi F, Marchionni N. Fall prevention in the elderly. Clin Cases Miner Bone Metab. 2013;10(2):91-95.20. Suleiman I. Sharif, Alaa B. Al-Harbi, Alaa M. Al-Shihabi, Dana S. Al-Daour, and Rubian S. Sharif (2008). Falls in the elderly: assessment of prevalence and risk factors Pharm Pract (Granada). 2018Jul-Sep;16(3):1206. doi: 10.18549/PharmPract.2018.03.120621. Oksel E.(2018). Düşmeye Hemşire Bakışı ve Değerlendirilmesi. Aegean J Med Sci 2018;4:140-14222. Quigley P.(2016). Evidence Levels: Applied to Select Fall andFall Injury Prevention Practices Rehabil Nursing41(1):5-15. doi: 10.1002/rnj.253. Epub 2015 Nov 6.23. Kutlu, Ö., Doğan, D. C. ve Karakaya, İ. (2009). Öğrenci başarısının belirlenmesi: performansa ve portfolyaya dayalı durum belirleme. Ankara: Pegem Akademi.24. Viere, A. J., & Garrett, J. M. (2005). Understanding interobserver agreement: The Kappa statistic. Family Medicine, 37(5), 360-362.25. Bilgen Ö., Doğan N.(2017) Planlayıcılar Arası Güvenirlik Belirleme Tekniklerinin Karşılaştırılması. Eğitimde ve Psikolojide Ölçme ve Değerlendirme Dergisi. 8(1);63-7826. Gözüm S., Aksayan S.(2002). Kültürlerarası ölçek uyarlaması için rehber II: Psikometrik özellikler ve kültürlerarası karşılaştırma, Hemşirelik Araştırma ve Geliştirme Dergisi,1:3-14.27. Boyacıoğlu H., Güneri P.(2006). Sağlık Araştırmalarında Kullanılan Temel İstatistik Yöntemler. Hacettepe Dişhekimliği Fakültesi Dergisi Cilt: 30, Sayı: 3, Sayfa: 33-39.
There are 1 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Health Care Administration
Journal Section Original Article
Authors

Ayşe Didem Çakır 0000-0002-5489-1887

Funda Büyükyılmaz 0000-0003-2882-3757

Publication Date April 2, 2020
Published in Issue Year 2020 Volume: 9 Issue: 1

Cite

APA Çakır, A. D., & Büyükyılmaz, F. (2020). İtaki Düşme Ölçeği: Bağımsız Gözlemciler Arası Uyum Çalışması. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 9(1), 1-7. https://doi.org/10.37989/gumussagbil.559928
AMA Çakır AD, Büyükyılmaz F. İtaki Düşme Ölçeği: Bağımsız Gözlemciler Arası Uyum Çalışması. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi. April 2020;9(1):1-7. doi:10.37989/gumussagbil.559928
Chicago Çakır, Ayşe Didem, and Funda Büyükyılmaz. “İtaki Düşme Ölçeği: Bağımsız Gözlemciler Arası Uyum Çalışması”. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 9, no. 1 (April 2020): 1-7. https://doi.org/10.37989/gumussagbil.559928.
EndNote Çakır AD, Büyükyılmaz F (April 1, 2020) İtaki Düşme Ölçeği: Bağımsız Gözlemciler Arası Uyum Çalışması. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 9 1 1–7.
IEEE A. D. Çakır and F. Büyükyılmaz, “İtaki Düşme Ölçeği: Bağımsız Gözlemciler Arası Uyum Çalışması”, Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, vol. 9, no. 1, pp. 1–7, 2020, doi: 10.37989/gumussagbil.559928.
ISNAD Çakır, Ayşe Didem - Büyükyılmaz, Funda. “İtaki Düşme Ölçeği: Bağımsız Gözlemciler Arası Uyum Çalışması”. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 9/1 (April 2020), 1-7. https://doi.org/10.37989/gumussagbil.559928.
JAMA Çakır AD, Büyükyılmaz F. İtaki Düşme Ölçeği: Bağımsız Gözlemciler Arası Uyum Çalışması. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi. 2020;9:1–7.
MLA Çakır, Ayşe Didem and Funda Büyükyılmaz. “İtaki Düşme Ölçeği: Bağımsız Gözlemciler Arası Uyum Çalışması”. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, vol. 9, no. 1, 2020, pp. 1-7, doi:10.37989/gumussagbil.559928.
Vancouver Çakır AD, Büyükyılmaz F. İtaki Düşme Ölçeği: Bağımsız Gözlemciler Arası Uyum Çalışması. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi. 2020;9(1):1-7.