The Level of Perception of Hospital Personnel on Waste Management and Waste Management in disasters: Case of Gümüşhane Province

Yıl 2020, Cilt: 9 Sayı: 4, 374 - 388, 02.01.2021

Afşin Ahmet Kaya , Ümran Ayşen Küçük

https://doi.org/10.37989/gumussagbil.843185

Cited By: 2

Öz

The main objectives of disaster management are; to analyze the dangers faced by the society, to predict the situations that may be damaged by the event that may arise, to develop and implement strategies that will not allow secondary disasters. After disasters occur, different types of waste are generated depending on the type of disaster. If disaster waste is unmanageable, it can cause a secondary disaster. Hospitals, on the other hand, are health institutions that provide active service during disasters. Naturally, it is inevitable for hospitals to generate more waste in case of disasters. For this reason, hospitals should also have a waste management strategy for a possible disaster situation. Waste management, on the other hand, can be efficient with the employees' attitude, awareness and perception of waste. Within the scope of the research, a questionnaire was applied to the hospital staff. The questionnaire consists of three parts. The first part includes socio-demographic questions. The second part consists of Waste Management Awareness questions and Waste Management Awareness in Disasters questions. In the third part, there are Waste Management Attitude questions. The data of the study were analyzed with the SPSS 21 package program. It was determined that the awareness level of the participants was high, and their attitude level was medium. There is no significant difference in the mean score of the awareness level of the participants in terms of gender and age factors. Significant results were found in factors such as working time and education level.

Anahtar Kelimeler

Disaster, Disaster Waste Management, Hospital Waste Management, Hospital Staff

Hastane Personelinin Atık Yönetimi ve Afetlerde Atık Yönetimi Konusunda Algı Düzeyi: Gümüşhane İli Örneği

Öz

Afet yönetiminin esas amaçları; toplumun karşı karşıya olduğu tehlikeleri analiz etmek, ortaya çıkabilecek zarar görülebilecek durumları tahmin etmek, ikincil afetlere neden olmayacak stratejiler geliştirme ve uygulama gibi çalışmalar gerçekleştirmektir. Afetler meydana geldikten sonra afet türüne bağlı olarak farklı çeşitlilikte atık meydana getirir. Afet atıkları yönetilemez ise ikincil bir afete sebep olabilir. Hastaneler ise afet anında aktif hizmet veren sağlık kuruluşlarıdır. Doğal olarak hastanelerin afet durumlarında daha fazla atık üretmesi kaçınılmazdır. Bu sebeple hastanelerin de olası bir afet durumuna yönelik bir atık yönetim stratejisinin olması gerekir. Atık yönetimi ise çalışanların atık konusunda tutum, farkındalık ve algıları ile verimli olabilir. Araştırma kapsamında hastane personeline anket uygulanmıştır. Anket üç bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde sosyo-demografik sorular bulunmaktadır. İkinci bölümü ‘‘Atık Yönetimi Farkındalık’’ soruları ve ‘‘Afetlerde Atık Yönetimi Farkındalık’’ soruları oluşturmaktadır. Üçüncü bölümde ise ‘‘Atık Yönetimi Tutum’’ soruları yer almaktadır. Çalışmanın verileri SPSS 21 paket programı ile analiz edilmiştir. Katılımcıların farkındalık düzeyi puan ortalaması yüksek, tutum düzeylerinin ise orta seviyelerde olduğu tespit edilmiştir. Katılımcıların farkındalık düzeyi puan ortalamasında cinsiyet ve yaş faktörlerinde anlamlı fark bulunmazken, çalışma süresi ve eğitim seviyesi faktörlerinde anlamlı sonuçlar bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler

Afet, Afet Atık Yönetimi, Hastane Atık Yönetimi, Hastane Personeli

Kaynakça

• Giusti, L. (2009). “A Review of Waste Management Practices and Their Impact on Human Health”. Waste Management, 29 (8), 2227– 2239.
• Hoornweg, D. and Bhada-Tata, P. (2012). What A Waste: A Global Review of Solid Waste Management. Washington: The World Bank.
• Brown, C, Milke, M, Seville, E. (2011). “Disaster Waste Management: A Review Article”. Waste Management, 31 (6), 1085-1098.
• UNEP and OCHA (2013). Disaster Waste Management Guidelines. Switzerland: UNEP/OCHA Environment Unit.
• Stantec. (2017). Report Disaster Waste Management Planning. New Zealand.
• Chartier, Y, Emmanuel, J, Pieper, U, Pruss, A, Rushbrook, P, Stringer, R, Townend, W, Wilburn, S. and Zghondi, R. (2014). Safe Management of Wastes From Health-Care Activities. Switzerland: World Health Organization.
• Brown, C. and Milke, M. (2009). Planning for Disaster Debris Management. University of Canterbury, Department of Civil & Natural Resources Engineering.
• Asari, M, Sakai, S, Yoshioka, T, Tojo Y, Tasaki, T, Takigami, H, Watanabe, K. (2013). “Strategy for Separation and Treatment of Disaster Waste: A Manual for Earthquake and Tsunami Disaster Waste Management in Japan”. Journal of Material Cycles and Waste Management, 15 (3), 290-299.
• United Nations Environment Programme (2008). Disaster Waste Management Mechanism a Practical Guide for Construction and Demolition Wastes in Indonesia. Indonesia: Unep Publicated.
• East Gippsland Shire Council. (2016). East Gippsland Disaster Waste Management Plan Version 1.1.
• Sangeeta, S, Pangam, P, Giriyan, A. (2008). “Green Reconstruction of the Tsunami-affected Areas in India Using the Intagrated Coastal Zone Management Concept”. Journal of Environmental Management, 8(1), 14-23.
• UNHRC. (2018). Emergency Waste Management Standard Emergency Handbook. (https://emergency.unhcr.org).
• Reinhart, D. And Mccreanor, P. (1999). Disaster Debris Management – Planning Tools. USA: Environmental Protection Agency.
• Aydoğdu Çobanoğlu, N. ve Bezen İ. (2019). Tıbbi Atıkların Oluşturduğu Sorunların Çevre, Sağlık ve Etik Açısından İncelenmesi Ankara T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu.
• Aydemir, İ. (2017). “Türkiye’de Çevre Bilinci Kapsamında Tıbbi Atik Üretim Süreçleri ve Yönetimi”. Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7 (13), 295-311.
• Pruss, A, Giroult, E, Rushbrook, P. (1999). Safe Management of Wastes From Health-Care Activities. Genova: World Health Organization.
• Eıgıtaıt, Y. (2013). Staff Perceptions and Practice for Hospital Waste Management with Reference to Recycling in the UK versus Libya, a Comparative Study. Liverpool John Moores University, Doctoral Dissertation, England.
• Seçer, İ. (2015). SPSS ve LISREL ile Pratik Veri Analizi. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Doğan Cansaran, D. (2010). Çevre-Sağlık İlişkisi Ekseninde Tıbbi Atık Yönetimi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara.
• Gerçek, C. (2016). “Üniversite Öğrencilerinin Çevre Etiğine Yönelik Algıları”. Elektronik Sosyal, Bilimler Dergisi, 15 (59), 1100-1107.
• Madhukumar, S. and Ramesh, G. (2012). “Study About Awareness and Practices About Health Care Wastes Management Among Hospital Staff in A Medical College Hospital, Bangalore”. International Journal of Basic Medical Science, 3 (1), 7-11.
• Desa, A, Bayahabd, K, Yusooff, F. (2011). “A Study On Knowledge, Attidues, Awareness Status and Behaviour Concerning Solid Waste Management”. Procedia Social and Behavioral Sciences, 18, 643-648.
• Barr, S, Ford, N, Gilg, A. (2003). “Attitudes Towards Recycling Household Waste in Exeter, Devon: Quantitative and Qualitative Approaches”. The International Journal of Justice and Sustainability, 8(4), 407-421.
• Şahin, S. ve Hatunoğlu Z. (2016). “Geri Dönüşüm Sistemlerine Yönelik Algı Düzeyi, Finansmanı ve Muhasebeleştirilmesi: Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Örneği”. Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 12 (2), 73-93.