Field Workers' Perspective on Migration Policy Regarding the Future of Syrians in Turkey: A Qualitative Study

Yıl 2023, Cilt: 12 Sayı: 4, 1729 - 1742, 26.12.2023

Enver Mengü , Ömer Miraç Yaman

https://doi.org/10.37989/gumussagbil.1321866

Öz

First decade of migration movement from Syria to Turkey have passed and second decade continues uncertainly. In this process, Syria’s circumstance and Syrians in Turkey, future directs politics and agenda periodically. Field workers of non-governmental organizations have become critical subjects in migration process because they learned needs and cultures of Syrians. It is thought that experiences of field workers bring out Turkey’s immigration policy to date, and contribute politics henceforth. Thus, research aims to clarify current debate about future of Syrians in Turkey for its place and appearance among field workers who work in direct contact with Syrians. In this research which qualitative method is preferred with thought of field workers subjective experiences and unique suggestions presentations, interviews as data collection tool have been made with 22 field workers who worked within non-governmental organization for Syrians for past decade. Data obtained from field workers from different organization, organized through 23 sub-themes with MAXQDA. According to this qualitative, results categorized under 4 themes as uncertainty in immigration policy, return policy, social cohesion policy and recommendations for immigration policy. Finally, it has been revealed that it differs from each other with many points, but it creates a profound whole with gathering.

Anahtar Kelimeler

Return, Migration policy, Social cohesion, Syrian migration, Syrians.

Türkiye’deki Suriyelilerin Geleceğine İlişkin Göç Politikasına Saha Çalışanlarının Bakışı: Nitel Bir Araştırma

Öz

Suriye’den Türkiye’ye yönelik kitlesel göç hareketinin ilk 10 yılı geride kaldı ve ikinci 10 yıllık süreç ciddi belirsizliklerle ilerlemektedir. Bu süreçte Suriye’nin durumu ve Türkiye’deki Suriyelilerin geleceği, gerek siyasetin gerekse de kamuoyunun gündemine dönemsel olarak yön vermektedir. Yaşanan göç sürecinde sivil toplum kuruluşlarının saha çalışanları ise Suriyeli göçmen grubun ihtiyaçlarını ve kültürlerini yakinen tanımış olmaları nedeniyle kritik özneler halini almışlardır. Bu noktada saha çalışanlarındaki söz konusu deneyim birikiminin bir yandan Türkiye’nin bugüne kadar yürütmekte olduğu göç politikasına ışık tutacağı, diğer yandan da bugünden sonra yürüteceği göç politikasına katkı sunacağı düşünülmektedir. Bu sebeple de bu araştırma, Suriyelilerin Türkiye’deki geleceklerine ilişkin güncel tartışmanın doğrudan Suriyelilerle çalışan saha çalışanlarındaki yerini ve görünümünü ortaya koymayı amaçlamaktadır. Saha çalışanlarının öznel deneyimlerini ve özgün önerilerini sunmalarına imkân tanıyacağı düşüncesiyle nitel yöntemin tercih edildiği bu araştırmada veri toplama aracı olarak kullanılan derinlemesine mülakatlar, geride kalan 10 yıllık süreçte Suriyelilere yönelik çalışan sivil toplum kuruluşlarına bağlı 22 saha çalışanıyla yapılmıştır. Her birinin farklı bir kurumda olması tercih edilen saha çalışanlarından elde edilen verilerin analizi için MAXQDA programı kullanılmıştır. Buna göre de 23 alt tema üzerinden organize edilen nitel bulgular; göç politikasında belirsizlik, geri dönüş politikası, sosyal uyum politikası ve göç politikasına öneriler şeklinde 4 tema altında kategorize edilmiştir. Sonuç olarak ise saha çalışanlarının, aktarımlarıyla birçok noktada birbirinden ayrıştığı, ancak bir araya gelerek bir bütün oluşturdukları ortaya konulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Geri dönüş, Göç politikası, Saha çalışanı, Sosyal uyum, Suriyeli göçü.

Kaynakça

• 1. Erdoğan, M. M. (2018). “Türkiye’deki Suriyeliler: Toplumsal Kabul ve Uyum”. 2. baskı. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• 2. Sezer, R. (2020). “Mülteci: Bir Aktivistin Mülteci Kampı Tanıklıkları”. İstanbul: Karakarga Yayınları.
• 3. Erder, S. (2017). “Suriye Göçü ve Sonrası”. In: N. Şahin-Taşğın, U. Tekin ve Y. Ahi (Ed.). Sosyal Hizmetlerde Güncel Tartışmalar: Sosyal Hizmet(ler)i Yeniden Düşünmek Konferansları (111-118). Ankara: Nika Yayınevi.
• 4. Deniz, A. Ç, Ekinci, Y. ve Hülür, A. B. (2016). “Bizim Müstakbel Hep Harap Oldu: Suriyeli Sığınmacıların Gündelik Hayatı: Antep-Kilis Çevresi”. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• 5. Tekin, U. ve Ertuş, G. (2017). “Suriyeli Çocukların Türk Eğitim Kurumlarında Karşılaştıkları Sorunlar”. In: N. Şahin-Taşğın, U. Tekin ve Y. Ahi (Ed.). Sosyal Hizmetlerde Güncel Tartışmalar: Sosyal Hizmet(ler)i Yeniden Düşünmek Konferansları (193-206). Ankara: Nika Yayınevi.
• 6. Mengü, E. ve Yaman, Ö. M. (2021). “Çalışma Hikâyesi Olan Suriyeli Çocukların Eğitim Sorunları Üzerine Nitel Bir Araştırma”. Turkish Studies - Social, 16 (6), 2059-2075.
• 7. Aygüler, E, Buz, S. ve Güzel, B. (2020). “Sosyal Uyumun Başarılmasının Önündeki Engeller: Niteliksel Bir Çalışma”. Journal of Economy Culture and Society, 63, 339-357.
• 8. Barın, H. (2021). “Türkiye’deki Suriyelilerin Entegrasyonunda Sivil Toplum Kuruluşlarının Rolü”. Ankara: Kadim Yayınları.
• 9. Mengü, E. (2022). “Suriyelilere Yönelik Çalışan Sivil Toplum Kuruluşları Üzerine Bir Sosyal Ağ Analizi: İstanbul Örneği”. Middle East Journal of Refugee Studies, 7 (2), 5-29.
• 10. Neuman, W. L. (2020). “Toplumsal Araştırma Yöntemleri: Nitel ve Nicel Yaklaşımlar”. 8. Baskı. Ankara: Siyasal Kitabevi.
• 11. Akbaş, E. (2012). “Göçmenler Arasındaki Dayanışmacı Ağların Dönüşümü: Göçmen Sivil Toplum Örgütlerinin Yeni Misyonu”. In: S. G. Ihlamur-Öner ve N. A. Ş. Öner (Ed.). Küreselleşme Çağında Göç, Kavramlar, Tartışmalar (335-351). İstanbul: İletişim Yayınları.
• 12. Balcı, A. (2011). “Sosyal Bilimlerde Araştırma: Yöntem, Teknik ve İlkeler”. 9. baskı. Ankara: Pegem Akademi.
• 13. Krysik, J.L. ve Finn, J. (2015). “Etkili Uygulama İçin Sosyal Hizmet Araştırması”. Çev: E. Erbay. Ankara: Nika Yayınları.
• 14. Erdoğan, M. M. (2015). “Türkiye’ye Kitlesel Göçlerde Son ve Dev Dalga: Suriyeliler”. In: M. M. Erdoğan ve A. Kaya (Ed.). Türkiye’nin Göç Tarihi 14. Yüzyıldan 21. Yüzyıla Türkiye’ye Göçler (317-342). İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• 15. Bayır, D. ve Aksu, F. (2020). “Açık Kapı Politikasından Güvenlik Tehdidine Türkiye’de Suriyeli Sığınmacılar Olgusu”. Marmara Üniversitesi Siyasal Bilimler Dergisi, 8 (2), 324-356.
• 16. Akbaş, E. (2014). “Sosyal Çalışmada Çağdaş Eleştirel Perspektifler”. Ankara: SABEV Yayınları.
• 17. İçduygu, A. (2017). “Türkiye’deki Suriyeli Sığınmacılar: ‘Siyasallaşan’ Bir Sürecin Analizi”. Toplum ve Bilim, 140, 27-41.
• 18. Şimşek, D. (2018). “Mülteci Entegrasyonu, Göç Politikaları ve Sosyal Sınıf: Türkiye’deki Suriyeli Mülteciler Örneği”. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 367-392.
• 19. Şimşek, D. (2017). “Göç Politikaları ve İnsan Güvenliği: Türkiye’deki Suriyeliler Örneği”. Toplum ve Bilim, 140, 11-26.
• 20. Thompson, N. (2017). “Kuram ve Uygulamada Sosyal Hizmeti Anlamak”. 3. baskı. Ankara: Dipnot Yayınları.
• 21. Taşçı, F. (2018). “Sosyal Politikada Dezavantajlı Gruplar: Tarih, Yaklaşım ve Uygulama”. İstanbul: Kaknüs Yayınları.
• 22. Aldemir, T. (2020). “İnsanlığın Geleceği ve Sivil Toplum”. İstanbul: Tirekitap Yayınevi.
• 23. Kaçmazer, M. (2016). “Toplumsal Kabul ve Yaraların Sarılması İçin STK Çalışmaları”. In: Y. Ayyıldız (Ed.). Göçler ve Ortak Geleceğimiz Sempozyumu. İstanbul: Tirekitap Yayınevi.
• 24. Yaman, F. (2017). “Avrupa’da İslam ve Sivil Toplum: Almanya Örneği”. İstanbul: Kaknüs Yayınları.
• 25. Kaya, İ. ve Eren, E. Y. (2015). “Türkiye’deki Suriyelilerin Hukuki Durumu: Arada Kalanların Hakları ve Yükümlülükleri”. İstanbul: SETA Yayınları.
• 26. İçduygu, A. (2015). “Syrian Refugees in Turkey: The Long Road Ahead”, In: Working Paper, Transatlantic Council on Migration, Washington DC: Göç Politikası Enstitüsü.
• 27. Demirhan, Y. ve Aslan, S. (2015). “Türkiye’nin Sınır Ötesi Göç Politikaları ve Yönetimi”. Birey ve Toplum Sosyal Bilimler Dergisi, 5 (1), 23-62.