Evaluation of Benign Clinical Indications and Histopathological Diagnoses in Hysterectomy Materials

Yıl 2021, Cilt: 13 Sayı: 2, 91 - 97, 19.10.2021

Mehmet Berati Kalelioğlu Muhammed Emin Öz

Öz

Objective: The aim of this study is to evaluate the preoperative clinical indications and postoperative histopathological diagnoses of hysterectomy operations performed for benign indications.
Methods The preoperative clinical indications and postoperative histopathological diagnoses of 167 patients who underwent hysterectomy with benign indications in state hospitals in the province of Tokat between January 2019 and January 2021 were evaluated retrospectively.
Results: The mean age of the patients was 48 (min: 37, max: 73) years. Preoperative hysterectomy indications; leiomyoma 64 cases (38.2%), dysfunctional uterine bleeding 60 cases (36%), endometrial hyperplasia 26 cases (15.6%), uterine prolapse 10 cases (6%), and chronic pelvic pain 7 cases (4.2%) ) was determined. The distribution of histopathological diagnoses of hysterectomy materials is leiomyoma 70 cases (42%), hyperplasia 30 cases (18%), polyp 27 cases (16%), atrophy 17 cases (10.2%), adenomoiosis 13 cases (7.8%), and secretory changes occurred in 10 cases (6%).
Conclusion: In patients undergoing hysterectomy due to benign indication, leiomyoma is the most common postoperative histopathological diagnosis. Endometrial hyperplasia and polyps are among the other common causes. Treatment and follow-up are important because endometrial hyperplasia is percursor for malignancy at different rates.

Anahtar Kelimeler

Hysterectomy, hysterectomy indications, pathology

Histerektomi Materyallerinde Benign Klinik Endikasyonların ve Histopatolojik Tanıların Değerlendirilmesi

Öz

Amaç: Bu çalışmadaki amaç benign endikasyon kaynaklı yapılan histerektomi operasyonlarının preoperatif klinik endikasyonları ile postoperastif histopatolojik tanılarının değerlendirimesi
Gereç ve Yöntem: Ocak 2019 ve Ocak 2021 yılları içerisinde Tokat ilinde devlet hastanelerinde benign endikasyonla kaynaklı histerektomi operasyonu uygulanan 167 hastanın, preopretaif klinik endikasyonları ve postoperatif histopatolojik tanıları retrospektif olarak değelendirildi.
Bulgular: Hastaların yaş ortalaması 48 (min: 37, max:73) olarak bulunmuştur. Preoperatif histerektomi endikasyonları; leiomiyoma 64 olgu (% 38,2), disfonksiyonel uterin kanama 60 olgu (%36), endometriyal hiperplazi 26 olgu (%15,6), uterin prolapsus 10 olgu (%6) ve kronik pelvik ağrı 7 olgu (%4,2) olarak saptanmıştır. Histerektomi materyallerinin histopatolojik tanılaranın dağılımı ise leiomiyom 70 olgu (%42), hiperplazi 30 olgu (%18), polip 27 olgu (%16), atrofi 17 olgu (%10,2), adenomoyozis 13 olgu (%7,8) ve sekretuar değişiklikler 10 olgu (%6) şeklinde olmuştur.
Sonuç: Benign endikasyon nedeniyle histerektomi uygulanan hastalarda postoperastif histopatolojik tanılarda karşımıza en sık leiomiyoma çıkmaktadır. Endometriyal hiperplazi ve polip de diğer sık nedenler arasındadır. Endometriyal hiperplazilerin malignite için farklı oranlarda perkürsör olmaları nedeniyle tedavi ve takipleri önemlidir.

Anahtar Kelimeler

Histerektomi, histerektomi endikasyonları, patoloji

Kaynakça

• 1. Rock JA, Jones HW III, Histerektomi, In: Te Linde’s Operatif Jinekoloji 9. Basım, Çeviri Editörü: Erol Tavmergen, İzmir Güven Kitabevi 2005: Bölüm 31, Sayfa 731-55.
• 2. İsaoğlu Ü, Yılmaz M, Delibaş İ B, Gözükara İ, Bilic A E, Uluğ P, Kabalar E. Histerektomi Materyallerinde Histopatolojik Tanıların İncelenmesi Abant Med J 2013; 2(2):91-94.
• 3. Atılgan A, Eraydın E. Kliniğimizde Yapılan Histerektomi Olgularının Değerlendirilmesi. Hitit Med J 2020;2(1):7-10.
• 4. Dinçgez B, Coşkun E İ, Ayanoğlu Y T. Kliniğimizde gerçekleştirilen histerektomi olgularının Değerlendirilmesi, Şişli Etfal Hastanesi T›p Bülteni, Cilt: 45, Say›: 2, 2011 / The Medical Bulletin of Şişli Etfal Hospital, Volume: 45, Number 2, 2011.
• 5. İşgüder ÇK, Doğru HY, Özsoy AZ, Çakmak B, Delibaş İB, Arıcı A, Demirtürk F. Histerektomi Materyallerinde Histopatolojik Tanıların Değerlendirilmesi, Çağdaş Tıp Dergisi. 2016;6(2): 87-91.
• 6. Tazegül A, Acar A. Kliniğimizde Gerçekleştirilen Histerektomi Olgularının Klinik ve Demografik Özelliklerinin Değerlendirilmesi. Selçuk Tıp Derg 2010;26(1):19-22.
• 7. Çakmak B, Özsoy Z, Hısım Y, Nacar M, Metin FZ, Demirtürk F. Benign endikasyonlar nedeniyle uygulanan histerektomi materyallerinde adenomyozis sıklığı. Çağdaş Tıp Dergisi 2012;2:158-61.
• 8. Mant J, Painter R, Vessey M. Epidemiology of genital prolapse: observations from the Oxford Family Planning Association Study. BJOG 1997;104:579-85.
• 9. Ojeda VJ. The pathology of hysterectomy specimens. Z Med J 1979; 89: 169-71.
• 10. Rock AJ, Jones WH (eds). Te Linde’s Operative Gyne-cology 9th ed. Chap 30. Philadelphia: Wiliams & Wilkins Lippincott 2003; 753-98.
• 11. Kurman RJ, Kaminski PF, Norris HJ. The behavior of endometrial hyperplasia. A long term study of ‘untreated’ hyperplasia in 170 patients. Cancer 1985; 56: 403–12.
• 12. Terakawa N, Kigawa J, Taketani Y, Yoshikawa H, Yaji-ma A, Noda K et al. The behavior of endometrial hyper-plasia: a prospective study. Endometrial Hyperplasia Study Group. J Obstet Gynaecol Res 1997; 23:223–30.
• 13. Sherman ME, Mazur MT, Kurman RJ. Benign diseases of the endometrium. In: Kurman RJ, editor.
• 14. Blaunstein’s pathology of the female genital tract. 5.edition. New York: Springer, 2002;421–66.
• 15. Perez-Medina T, Martinez O, Folgueira G, Bjo J. Whichendometrial polyps should be resected J Am Assoc Gynecol Laparosc 1999; 6(1):71-4.