A substantial number of state and non-state actors have published strategies for maritime security and governance in the last decade. These strategies have been criticized in the sense that they do not reflect the ever-changing nature of security context. The critics mostly deal with adaptation to new risks and threats from an anthropocentric perspective. This study instead focuses on the comparison of the classical and post-classical ontologies of security. It assumes that the classical ontology of security enables certain assumptions while ignoring others. Thus, an ontological critique appears to be a necessity to address the security concerns of the complex global security context adequately. With this, this paper contributes to Christian Bueger’s maritime security matrix from a paradigm-oriented approach. As a result, the paper makes a case for the post-classical ontology of security and defines its main features as diffusion, interrelation, adaptation, non-linearity, and inclusiveness. This paper concludes that the ontological turn would be an asset for sustainable maritime security governance.
Devletler ve devlet-dışı aktörler, son on yılda, deniz güvenliği ve yönetişimi hakkında stratejiler yayımlamıştır. Ardından, bu stratejilerin, değişen güvenlik bağlamını yansıtmadığı hususunda eleştiriler ortaya çıkmıştır. Fakat bu eleştiriler, çoğunlukla, yeni risk ve tehditlerin insan-merkezci bir anlayışla stratejiye eklemlenmesiyle ilgilenmektedir. Bu çalışma ise, güvenliğin klasik ve klasik sonrası ontolojilerinin karşılaştırmasına odaklanmaktadır. Burada temel varsayım, klasik güvenlik ontolojisinin her zaman bazı varsayımları dikkate alıp bazılarını görmezden geldiği şeklindedir. Bu nedenle, ontolojik eleştiri, karmaşık küresel güvenlik ortamının güvenlik kaygılarına tam olarak yanıt vermek için gereklidir. Bu durum karşısında, bu çalışma, Christian Bueger’in deniz güvenliği matrisine de paradigma temelli bir yaklaşımla katkı sunmaktadır. Sonuçta, bu çalışma, güvenliğin klasik-sonrası ontolojisini öne çıkarmakta ve bu ontolojinin temel özelliklerini yayılma, karşılıklı ilişki, uyum, doğrusal olmama ve içerme şeklinde tanımlamaktadır. Böylesi bir ontolojik dönüşün, sürdürülebilir deniz güvenliği yönetişimi için elzem olduğu değerlendirilmektedir.
Primary Language | English |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 31, 2019 |
Submission Date | June 14, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 15 Issue: 32 |