Çalışmada uluslararası teamül hukukunun kurucu unsurlarından olan maddi unsur ile manevi unsur (opinio juris) üzerinden değerlendirme yapılarak koruma sorumluluğunun bir uluslararası teamül hukuku kuralı halini alıp almadığı değerlendirmesi yapılmaya çalışılmıştır. Birleşmiş Milletler (BM) organları her ne kadar koruma sorumluluğunu doğrulamış olsa da ortak bir devlet uygulaması olan maddi unsurun eksikliği ile opinio juris şartını gerçekleştirme unsuru açısından birçok karşı görüşün varlığıyla uluslararası teamül hukuku kuralı halini alamamıştır. Devletlerin koruma sorumluluğuna atfedilen hukuki niteliklere rağmen koruma sorumluluğu doktrinini devletlerin menfaatlerine göre şekillendirebilmekte olduğu göz önüne alındığında, koruma sorumluluğunu teamül hukuku olarak nitelemenin epey zorlama olacağı ortaya çıkmaktadır.
Koruma sorumluluğu doktrini çoğu zaman devletlerin menfaatlerine göre yorumlanabilmekte olduğundan doktrinin dayandığı normlar teamül hukuku halini alamamıştır. Hatta birçok zaman bu doktrin dayanak olarak dahi kullanmaya cesaret edilememektedir. Çalışmada bu hususa güncel bir örnek olarak; Güney Afrika Cumhuriyeti’nin Uluslararası Adalet Divanı’na (UAD ya da Divan) Filistin meselesini taşıdığı davayı gösterebiliriz.
İsrail’in 1948 tarihli BM Soykırımın Önlenmesi ve Cezalandırılması Sözleşmesi’ni ihlal ederek Filistin’de gerçekleştirdiği insanlığa kaşı suçun, Güney Afrika Cumhuriyeti tarafından Uluslararası Adalet Divanı’na (UAD ya da Divan) taşınması ve akabindeki gelişmelerde hiçbir devletin koruma sorumluluğu doktrinini dayanak yapmamış olması bunun en büyük örneğidir. O nedenle bu doktrinin merkezine aldığı “soykırıma maruz kalmış bir kitleyi” konu alan davada dahi son derece iyi hukukçulara sahip olan Güney Afrika Cumhuriyeti iddiasında koruma sorumluğu kavramına yer vermemiştir. Bu nedenle güncel ve çarpıcı bir örnek olarak çalışmada, Güney Afrika Cumhuriyeti’nin hangi hukuki sorunlara koruma sorumluluğu doktrininden daha fazla öncelik verdiğine değinilmiştir.
ULUSLARARASI TEAMÜL HUKUKU KORUMA SORUMLULUĞU GÜNEY AFRİKA-İSRAİL DAVASI EGEMENLİK MADDİ VE MANEVİ UNSUR
In this study, an attempt was made to evaluate whether the responsibility to protect has become a rule of customary international law by evaluating the material element and moral element (opinio juris), which are the founding elements of customary international law. Although the United Nations (UN) bodies have confirmed the responsibility to protect, it has not become a rule of customary international law due to the lack of the material element, which is a common state practice, and the existence of many opposing views in terms of the element of fulfilling the opinio juris condition.Considering that despite the legal qualities attributed to the responsibility to protect by states, the doctrine of the responsibility to protect can be shaped according to the interests of states, it becomes quite difficult to characterize the responsibility to protect as customary law.
Since the doctrine of the responsibility to protect can often be interpreted according to the interests of states, the norms on which the doctrine is based have not become customary law. In fact, many times, this doctrine is not even dared to be used as a basis. As a current example of this issue in the study, we can show the case in which the Republic of South Africa brought the Palestinian issue to the International Court of Justice (ICJ or the Court).
The most significant example of this is the South African Republic’s appeal of the crime against humanity committed by Israel in Palestine in violation of the 1948 UN Convention on the Prevention and Punishment of Genocide to the International Court of Justice (ICJ or the Court) and the fact that no state has used the doctrine of the responsibility to protect as a basis in the subsequent developments. For this reason, even in the case centered on “a group subjected to genocide” South African Republic, which has extremely good lawyers, has not included the concept of the responsibility to protect in its claim. Therefore, as a current and striking example, the study touches on which legal issues the South African Republic has given more priority to than the doctrine of the responsibility to protect.
Customary International Law Responsibility to Protect South Africa-Israel Case Opinio Juris Sovereignty
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Law in Context (Other) |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Early Pub Date | December 31, 2024 |
Publication Date | December 31, 2024 |
Submission Date | September 13, 2024 |
Acceptance Date | December 17, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 Volume: 14 Issue: 2 |