İletişim Çatışmalarıyla Örgütsel Güven Arasındaki İlişkide İletişimde Açıklığın Rolü: Elazığ Sağlık Çalışanları Örneği

Yıl 2025, Cilt: 12 Sayı: 24, 73 - 112, 30.10.2025

Ali Ataş , Erkan Turan Demirel

Öz

Bu çalışma, sağlık sektöründe çalışanlar arasındaki iletişim çatışmalarının örgütsel güven üzerindeki etkisini ve iletişimde açıklığın bu ilişkideki düzenleyici rolünü incelemektedir. İletişimin sağlık hizmetlerinde kritik bir bileşen olduğu düşünüldüğünde, etkili iletişim kuramamanın hem bireysel hem de örgütsel düzeyde olumsuz sonuçlara yol açabileceği öngörülmektedir. Örgüt içerisindeki güven ortamının sağlanması, çalışanların iş memnuniyeti ve kuruma bağlılığını artırırken, iletişim çatışmalarının kontrolsüz bir şekilde yönetilmesi güven zedelenmesine ve iş verimliliğinde düşüşe neden olabilir.
Araştırmanın yöntemi nicel bir yaklaşıma dayanmaktadır. Elazığ il merkezinde bulunan kamu hastanelerinde görev yapan sağlık çalışanlarından anket yoluyla veri toplanmıştır. Anket formu dört ana bölümden oluşmakta olup, "İletişim Çatışmaları Ölçeği", "Örgütsel Güven Ölçeği" ve "Johari Penceresi Testi" kullanılarak veri analizi gerçekleştirilmiştir. Çalışma kapsamında 366 sağlık çalışanından elde edilen veriler istatistiksel analiz yöntemleri ile değerlendirilmiştir.
Araştırmanın bulguları, iletişim çatışmalarının örgütsel güven üzerinde olumsuz bir etkisi olduğunu göstermektedir. Özellikle güven eksikliği ve işbirliğinden kaçınma, çalışanların örgüte, yöneticilere ve iş arkadaşlarına duyduğu güveni zayıflatmaktadır. Ancak, iletişimde açıklığın bu olumsuz etkinin düzeyini azalttığı belirlenmiştir. Bir başka ifadeyle, iletişim çatışmaları ile örgütsel güven arasındaki ilişkide iletişim açıklığının düzenleyici bir rol oynadığı tespit edilmiştir. Açık iletişimin, çalışanların birbirlerini daha iyi anlamalarına, yanlış anlamaları azaltmalarına ve güven inşa etmelerine katkı sağladığı görülmüştür.
Bu çalışma, sağlık yönetimi alanında iletişim çatışmalarının örgütsel güven üzerindeki etkisini anlamaya yönelik önemli katkılar sunmaktadır. Özellikle sağlık kuruluşlarında liderlerin ve yöneticilerin açık iletişimi teşvik etmesi ve çalışanlar arasında güven ortamını güçlendirmesi gerektiğini vurgulamaktadır. Çalışmanın bulguları, sağlık kurumlarında etkili iletişim politikalarının geliştirilmesi açısından yol gösterici olabilir.

Anahtar Kelimeler

İletişim , İletişim Çatışmaları , Örgütsel Güven , Johari Penceresi , Sağlık Çalışanları

The Role of Clarity in Communication in The Relationship Between Communicatıon Conflicts and Organizatıonal Trust

Öz

organizational trust and the moderating role of openness in communication in this relationship. Considering that communication is a critical component in health services, it is predicted that failure to communicate effectively can lead to negative outcomes at both individual and organizational levels. While establishing an environment of trust within the organization increases employees' job satisfaction and commitment to the organization, uncontrolled management of communication conflicts can lead to damage to trust and a decrease in work efficiency.
The method of the research is based on a quantitative approach. Data were collected from healthcare employees working in public hospitals in the city center of Elazığ through a survey. The survey form consists of four main sections, and data analysis was performed using the "Communication Conflicts Scale", "Organizational Trust Scale" and "Johari Window Test". The data obtained from 366 healthcare employees within the scope of the study were evaluated with statistical analysis methods.
The findings of the study show that communication conflicts have a negative effect on organizational trust. In particular, lack of trust and avoidance of cooperation weaken the trust that employees have in the organization, managers and coworkers. However, it has been determined that openness in communication reduces the level of this negative effect. In other words, it has been determined that openness in communication plays a moderating role in the relationship between communication conflicts and organizational trust. It has been observed that open communication contributes to employees understanding each other better, reducing misunderstandings and building trust.
This study provides important contributions to understanding the effects of communication conflicts on organizational trust in the field of health management. It emphasizes that leaders and managers in health institutions in particular should encourage open communication and strengthen the environment of trust among employees. The findings of the study can be guiding in terms of developing effective communication policies in health institutions.

Anahtar Kelimeler

Communication , Communication Conflicts , Organizational Trust , Johari , Healthcare Workers

Kaynakça

• Akbaş, O. (2005). Lise birinci sınıf öğrencilerinin sınıf içi güven düzeylerinin belirlenmesi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(2), 275–292.
• Akgündüz, Y., & Güzel, T. (2014). Örgütsel adalet ile örgütsel bağlılık arasındaki ilişkide örgütsel güvenin aracılık etkisi. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 14(3), 1–18.
• Aksoy, M. (2009). İşletmelerde örgütsel güven anlayışının algılanması ve demografik değişkenler açısından analizi [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Gazi Üniversitesi.
• Altunkaya, K. (2011). Örgütsel güven ile insan kaynakları fonksiyonlarından performans değerlendirme arasındaki ilişkinin incelenmesine yönelik bir uygulama [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Yıldız Teknik Üniversitesi.
• Argun, Ç. (2009). Yerel yönetimlerde kurumsal güvenin algılanması: Bir alan araştırması [Yüksek lisans tezi]. Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Argyris, C., & Schön, D. A. (1996). Organizational learning II: Theory, method, and practice. Reading, MA: Addison-Wesley.
• Ashkanasy, N. M., Zerbe, W. J., & Härtel, C. E. J. (2016). Managing emotions in the workplace. London: Routledge.
• Asunakutlu, T. (2002). Örgütsel güvenin oluşturulmasına ilişkin unsurlar ve bir değerlendirme. Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (9), 1-13.
• Asunakutlu, T. (2007). Güven, kültür ve örgütsel yansımaları. In R. Erdem & C. Ş. Çukur (Ed.), Kültürel bağlamda yönetsel-örgütsel davranış (ss. 231–265). Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
• Asunakutlu, T., & Safran, B. (2004). Kültürel farklılıklardan kaynaklanan çatışmalara yönelik bir araştırma: Marmaris turizm sektörü örneği. DEÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(1), 26–49.
• Aykan, E. (2007). Algılanan örgütsel destek ile örgütsel güven ve tükenme davranışı arasındaki ilişkilerin belirlenmesine yönelik bir araştırma. In 15. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi Bildiriler Kitabı (ss. 159–170). Sakarya.
• Aytekin, H. (2018). İnsan ilişkileri ve iletişim. Ankara: Pegem Akademi.
• Bağış, M. (2018). Dinamik yeteneklerin mikro temelleri olarak etkileşimsel yaratıcılık yaklaşımı. İşletme Araştırmaları Dergisi, 10(4), 1163–1185.
• Bakan, İ., & Büyükbeşe, T. (2004). Örgütsel iletişim ile iş tatmini unsurları arasındaki ilişkiler: Akademik örgütler için bir alan araştırması. Akdeniz Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 4(7), 1 – 30.
• Baltaş, A. (2000). Ekip çalışması ve liderlik (ss. 20–57). İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Baş, T. (2008). Anket: anket nasıl hazırlanır?: anket nasıl uygulanır?: anket nasıl uygulanır?. Seçkin Yayıncılık.
• Becker, T. E., Billings, R. S., Eveleth, D. M., & Gilbert, N. L. (1996). Foci and bases of employee commitment: Implications for job performance. Academy of Management Journal, 39(2), 464–482.
• Beğenirbaş, M., & Turgut, E. (2014). İş performansının sağlanmasında çalışanın duygusal emeğinin ve örgütte güven algısının etkileri. İş, Güç: Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 16(3), 131–149.
• Blau, P. M. (1964). Exchange and power in social life. New York, NY: Wiley.
• Blumenthal, S., Lavender, T., & Hewson, S. (1998). Role clarity, perception of the organisation and burnout amongst support workers in residential homes for people with intellectual disability: A comparison between a National Health Service trust and a charitable company. Journal of Intellectual Disability Research, 42(5), 409–417.
• Bökeoğlu, Ö. Ç., & Yılmaz, K. (2008). İlköğretim okullarında örgütsel güven hakkında öğretmen görüşleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 14(54), 211–233.
• Burke, C. S., Sims, D. E., Lazzara, E. H., & Salas, E. (2007). Trust in leadership: A multi-level review and integration. The Leadership Quarterly, 18(6), 606–632.
• Butler, J. K., Jr. (1991). Toward understanding and measuring conditions of trust: Evolution of a Conditions of Trust Inventory. Journal of Management, 17(3), 643–663.
• Büte, M. (2011). Etik iklim, örgütsel güven ve bireysel performans arasındaki ilişki. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 25(1), 171–192.
• Cantekin, M. (2014). Türk kuyumculuk sektöründe güvenin karanlık yüzü: Nitel bir değerlendirme [Yayımlanmamış doktora tezi]. Başkent Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Craig, R. T. (1999). Communication theory as a field. Communication Theory, 9(2), 119–161.
• Çetinel, E. (2008). Örgütsel güven ile örgütsel bağlılık arasındaki ilişki üzerine bir örnek olay [Yüksek lisans tezi]. Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Dede, E. (2017). İş güvencesizliği algısının ve örgütsel güven düzeyinin vatandaşlık davranışı üzerindeki etkileri: Devlet ortaokulu ve özel ortaokul öğretmenleri üzerine bir araştırma [Doktora tezi]. İstanbul Ticaret Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Demir, H., & Okan, T. (2009). Johari penceresi ve özdeşleşme. In Ö. Torlak, E. Erdemir, Ö. Uzun, & S. Çorbacıoğlu (Ed.), 17. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi: Bildiriler kitabı (ss. 498–505). Eskişehir: Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Yayınları.
• Demircan, N., & Ceylan, A. (2003). Örgütsel güven kavramı: Nedenleri ve sonuçları. Yönetim ve Ekonomi, 10(2), 139–150.
• Demirel, Y. (2008). Örgütsel güvenin örgütsel bağlılık üzerine etkisi: Tekstil sektörü çalışanlarına yönelik bir araştırma. Yönetim ve Ekonomi, 15(2), 179–194.
• DeVito, J. A. (2019). The interpersonal communication book (15th ed.). Boston, MA: Pearson.
• Dirks, K. T., & Ferrin, D. L. (2001). The role of trust in organizational settings. Organization Science, 12(4), 450–467.
• Dirks, K. T., & Ferrin, D. L. (2002). Trust in leadership: Meta-analytic findings and implications for research and practice. Journal of Applied Psychology, 87(4), 611–628.
• Dökmen, Ü. (2018). Sanatta ve günlük yaşamda iletişim çatışmaları ve empati (60. bs.). İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Düşükcan, M. (2003). Örgütlerde çatışma yönetimi sürecinde örgütsel iletişimin etkinliği: Kuramsal ve uygulamalı bir çalışma [Yayımlanmamış doktora tezi]. Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• Düşükcan, M. (2018). İş örgütlerinde çatışmaların oluşum kaynakları ve türleri: Büyük ölçekli sanayi işletmelerinde bir uygulama. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 40, 32–43.
• Edmondson, A. (1999). Psychological safety and learning behavior in work teams. Administrative Science Quarterly, 44(2), 350–383.
• Enli Kalmaz, P. (2018). Örgütsel güvenin örgütsel özdeşleşme ve mesleki özdeşleşme üzerine etkileri hakkında bir araştırma [Doktora tezi]. Pamukkale Üniversitesi.
• Erdem, F. (2003). Örgütsel yaşamda güven. In F. Erdem (Der.), Sosyal bilimlerde güven (ss. 153-182). Ankara: Vadi Yayınları.
• Erdoğan, İ. (1990). İşletme yönetiminde kişiye bağlı çatışma: Stres ve çözüm yolları. Ankara: Bizim Büro Yayınları.
• Erkutlu, H. V. (2015). Pozitif örgütsel davranış. Ankara: Akademisyen Kitabevi.
• Ertürk, M. (1998). İşletmelerde yönetim ve organizasyon (2. bs.). İstanbul: Beta.
• Fairholm, G. W. (1994). Leadership and the culture of trust. Westport, CT: Praeger.
• Fukuyama, F. (2000). Güven: Sosyal erdemler ve refahın yaratılması (A. Buğdaycı, Çev.). İstanbul: İş Bankası Kültür Yayınları. (Özgün eser 1995’te yayımlandı.)
• Gabarro, J. J. (1978). The development of trust, influence and expectations. In A. G. Athos & J. J. Gabarro (Eds.), Interpersonal behavior: Communication and understanding in relationships (pp. 290–303). Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.
• Gilbert, J. A., & Tang, T. L. P. (1998). An examination of organizational trust antecedents. Public Personnel Management, 27(3), 321–338.
• Goleman, D. (1998). Working with emotional intelligence. New York, NY: Bantam.
• Greenberg, J. (1997). Behavior in organizations (6th ed.). Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall.
• Gudykunst, W. B. (2004). Bridging differences: Effective intergroup communication (4th ed.). Thousand Oaks, CA: Sage.
• Güler, S. (2014). Örgütlerde güven algılamasının örgütsel sinizm üzerine etkisi ve bir araştırma [Yüksek lisans tezi]. Pamukkale Üniversitesi, Denizli.
• Günaydın, S. C. (2001). İşletmelerde örgütsel adalet ve örgütsel güven değişkenlerinin politik davranış algısı ve işbirliği yapma eğilimine etkisi [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Güney, S. (2019). Yönetim ve organizasyon el kitabı (2. bs.). Ankara: Nobel.
• Gürbüz, S., & Şahin, F. (2016). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. Seçkin.
• Gürgen, H. (1997). Örgütlerde iletişim kalitesi. İstanbul: Der Yayınları.
• Halis, M., Gökgöz, G. S., & Yaşar, Ö. (2007). Örgütsel güvenin belirleyici faktörleri ve bankacılık sektöründe bir uygulama. Manas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(17), 187–205.
• Hayes, A. F. (2022). Introduction to mediation, moderation, and conditional process analysis: A regression-based approach (3rd ed.). Guilford Press.
• Hazelrigg, P. J. (1990). Job satisfaction and communication satisfaction in volunteer organizations [Unpublished master’s thesis]. University of Nebraska, Omaha.
• Hofstede, G. (2001). Culture’s consequences: Comparing values, behaviors, institutions and organizations across nations (2nd ed.). Thousand Oaks, CA: Sage.
• Horine, L. (1990). The Johari Window: Solving sport manager communication problems. Journal of Physical Education, Recreation & Dance, 61(6), 49–51.
• Huff, A. L., & Kelley, L. (2002). Is collectivism a liability? The impact of culture on organizational trust and customer orientation: A seven-nation study. Journal of Business Research, 58(1), 96 – 102.
• İslamoğlu, G., Birsel, M., & Börü, D. (2007). Kurum içinde güven: Yöneticiye, iş arkadaşlarına ve kuruma yönelik güven ölçümü (Alan araştırması ve sonuçlar). İstanbul: İnkılâp Kitabevi.
• İşcan, Ö. F., & Sayın, U. (2010). Örgütsel adalet, iş tatmini ve örgütsel güven arasındaki ilişki. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 24(4), 195–216.
• İşcan, Ö. F., & Timuroğlu, M. K. (2010). Örgüt kültürünün iş tatmini üzerindeki etkisi ve bir uygulama. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 21(1), 119–135.
• Jehn, K. A., & Bendersky, C. (2003). Intragroup conflict in organizations: A contingency perspective on the conflict–outcome relationship. Research in Organizational Behavior, 25, 187–242.
• Jung, C., & Beebe, J. (2016). Psychological types. London: Routledge.
• Kalemci Tüzün, İ. (2007). Güven, örgütsel güven ve örgütsel güven modelleri. Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 2007(2), 93–118.
• Kamışoğlu, İ. (2013). Sosyal medyada kişilerarası iletişim çatışmaları [Doktora tezi]. Marmara Üniversitesi.
• Karip, E. (2003). Çatışma yönetimi. Ankara: Pegem Yayıncılık.
• Kılıç, E. D., & Önen, Ö. (2011). Öğrenen örgütlerde Johari Penceresi: Burdur örneklemi. Uluslararası Avrasya Sosyal Bilimler Dergisi, 2(5), 1–13.
• Kılıç, M. (2007). Yönetim ve organizasyon (S. Güney, Ed.). Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Kocak, O. E. (2016). How to enable thriving at work through organizational trust. International Journal of Research in Business and Social Science, 5(4), 40–52.
• Koçel, T. (2010). İşletme Yöneticiliği (16. Baskı). İstanbul: Arıkan Yayınevi.
• Kramer, R. M. (1999). Trust and distrust in organizations: Emerging perspectives, enduring questions. Annual Review of Psychology, 50, 569–598.
• Lewicki, R. J., & Bunker, B. B. (1996). Developing and maintaining trust in work relationships. In R. M. Kramer & T. R. Tyler (Eds.), Trust in organizations: Frontiers of theory and research (pp. 114–139). Thousand Oaks, CA: Sage.
• Littlejohn, S. W., & Foss, K. A. (2011). Theories of human communication (10th ed.). Long Grove, IL: Waveland Press.
• Luft, J. (1984). Group processes: An introduction to group dynamics. Palo Alto, CA: Mayfield.
• Luft, J., & Ingham, H. (1955). The Johari Window: A graphic model of interpersonal awareness. In Proceedings of the Western Training Laboratory in Group Development (pp. 2003 - 2014]). Los Angeles, CA: UCLA.
• Luft, J., & Ingham, H. (1961). The Johari Window. Human Relations Training News, 5(1), 6–7.
• Manojlovich, M. (2005). Linking the practice environment to nurses’ job satisfaction through nurse–physician communication. Journal of Nursing Scholarship, 37(4), 367–373.
• Mayer, R. C., Davis, J. H., & Schoorman, F. D. (1995). An integrative model of organizational trust. Academy of Management Review, 20(3), 709–734.
• McAllister, D. J. (1995). Affect- and cognition-based trust as foundations for interpersonal cooperation in organizations. Academy of Management Journal, 38(1), 24–59.
• Memduhoğlu, H., & Zengin, M. (2017). Örgütsel güven.(3. Baskı). HB Memduhoğlu ve K. Yılmaz (Editörler). Yönetimde yeni yaklaşımlar içinde, 261-273.
• Miller, J. (2000). Trust: The moral importance of an emotional attitude. Practical Philosophy, Kasım, 45–54.
• Mishra, A. K. (1996). Organizational responses to crisis: The centrality of trust. In R. M. Kramer & T. R. Tyler (Eds.), Trust in organizations: Frontiers of theory and research (pp. 261–287). Thousand Oaks, CA: Sage.
• Mishra, J., & Morrissey, M. A. (1990). Trust in employee/employer relationships: A survey of West Michigan managers. Seidman Business Review, 6(1), 443–486.
• Mutlu, E. (1998). İletişim sözlüğü (3. bs.). Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
• Nakra, R. (2006). Relationship between communication satisfaction and organizational identification: An empirical study. Vision: The Journal of Business Perspective, 10(2), 41–51.
• Nembhard, I. M., & Edmondson, A. C. (2006). Making it safe: The effects of leader inclusiveness and professional status on psychological safety and improvement efforts in health care teams. Journal of Organizational Behavior, 27(7), 941–966.
• Newman, A., Donohue, R., & Eva, N. (2020). Psychological safety: A systematic review of the literature. Human Resource Management Review, 30(1), 100693.
• Northouse, P. G. (2019). Leadership: Theory and practice (8th ed.). Thousand Oaks, CA: Sage.
• O’Daniel, M., & Rosenstein, A. H. (2008). Professional communication and team collaboration. In R. G. Hughes (Ed.), Patient safety and quality: An evidence-based handbook for nurses (pp. 271–284). Rockville, MD: Agency for Healthcare Research and Quality.
• Olcay, B. (2010). Değişim yönetiminde örgütsel güvenin rolü ve önemi ve bir araştırma [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Özan-Boydak, M., & Özdemir, T. Y. (2013). İlköğretim kurumu öğretmenlerinin örgütsel güven düzeyleri: Nitel bir çalışma. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 12(3), 469–486.
• Özbek, M. F. (2006). Çalışma ilişkilerinde güven: Yönetim politikaları, güven ve bağlılık ilişkisi konusunda bir Türkiye ve Kırgızistan uygulaması [Doktora tezi]. Bursa Uludağ Üniversitesi.
• Özkan, Ö., & Şermet Kaya, Ş. (2015). Bilimsel makalede “sınırlılıklar” neden ve nasıl yazılır [Why and how to write “limitations” in scientific paper?]. TAF Preventive Medicine Bulletin, 14(6), 496–505.
• Özkurt, S. (2010). Terapötik iletişim becerileri kazandırma eğitiminin kamu çalışanlarının iletişim çatışmalarına girme eğilimlerine etkisi [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
• Perks, H., & Halliday, S. V. (2003). Sources, signs and signalling for fast trust creation in organisational relationships. European Management Journal, 21(3), 338–350.
• Pillai, R., Schriesheim, C. A., & Williams, E. S. (1999). Fairness perceptions and trust as mediators for transformational and transactional leadership: A two-sample study. Journal of Management, 25(6), 897–933.
• Poussard, M. J. (2006). İş yaşamında güvenli davranış. İstanbul: Morpa Yayınları.
• Rahim, M. A. (2002). Toward a theory of managing organizational conflict. International Journal of Conflict Management, 13(3), 206–235.
• Robbins, S. P., & Judge, T. A. (2019). Organizational behavior (18th ed.). Boston, MA: Pearson.
• Rousseau, D. M., Sitkin, S. B., Burt, R. S., & Camerer, C. (1998). Not so different after all: A cross-discipline view of trust. Academy of Management Review, 23(3), 393–404.
• Sally, B., & Kourdi, J. (2004). Building a culture of trust. In Trust Matters: For Organisational and Personal Success (pp. 119-130). London: Palgrave Macmillan UK.
• Sargut, A. S. (1994). Kültürlerarası farklılaşma ve yönetim. Ankara: V Yayınları.
• Sarpkaya, R. (2002). Eğitim örgütlerinde çatışma yönetimi ve bir örnek olay. Eğitim Yönetimi Dergisi, 31(8), 414–429.
• Shaw, R. B. (1997). Trust in balance: Building successful organizations on results, integrity, and concern. San Francisco, CA: Jossey-Bass.
• Shockley-Zalabak, P., Ellis, K., & Winograd, G. (2000). Organizational trust: What it means, why it matters. Organization Development Journal, 18(4), 35–48.
• Solomon, R. C., & Flores, F. (2001). Güven yaratmak (Türkçe çev. baskısı). İstanbul: BZD Yayın ve İletişim (MESS Yayın No: 369). (Özgün eser: Building trust, 2001).
• Şakar, M. (2010). İş hukuku ve sosyal güvenlik hukuku (2. bs.). İstanbul: Beta.
• Şap, T. Ş. Ç., & Demirel, E. T. (2021). Sağlık Çalışanlarının Görüşleriyle İletişim Çatışmalarının Empati Becerisi Yoluyla Örgütsel Güven Üzerindeki Dolaylı Etkisi: Elazığ Örneği. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 10(4), 633-643.
• Şimşek, Ş., & Kıngır, S. (2006). Çağdaş yönetim araçlarından seçmeler. Ankara: Nobel.
• Şişman, M. (1994). Örgüt kültürü: Eskişehir il merkezindeki ilkokullarda bir araştırma. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• Tanışman, İ. (2018). İşletmelerde eğitim ve geliştirme uygulamalarının iş tatminine etkisi: Bir alan araştırması [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. İstanbul Üniversitesi.
• Taş, G., & Şentürk, C. (2011). İlköğretim okulu öğretmenlerinin örgütsel adalet, örgütsel vatandaşlık ve örgütsel güven algıları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 17(1), 29–62.
• Taşpınar, Y., Şahin, A., & Örselli, E. (2015). Kamu kurumlarında güven iklimi–etik iklim ilişkisi: Konya ili örneği. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi, 18(1), 117–136.
• Tekingündüz, S. (2012). Örgütsel bağlılık üzerinde örgütsel güven ve iş tatmininin etkisinin belirlenmesine yönelik bir alan çalışması [Doktora tezi]. Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Telman, N., & Ünsal, P. (2005). İnsan ilişkilerinde iletişim. İstanbul: Epsilon Yayıncılık.
• Temel, M. (2017). Sağlık örgütlerinde çatışma: Nedenleri, yönetimi ve çözüm önerileri. İnönü Üniversitesi Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulu Dergisi, 5(2), 31–43.
• Tjosvold, D. (2008). The conflict-positive organization: It depends upon us. Journal of Organizational Behavior, 29(1), 19–28.
• Tokgöz, E., & Aytemiz Seymen, O. (2013). Örgütsel güven, örgütsel özdeşleşme ve örgütsel vatandaşlık davranışı arasındaki ilişki: Bir devlet hastanesinde araştırma. Öneri Dergisi, 10(39), 61–76.
• Tourish, D., & Robson, P. (2006). Sensemaking and the distortion of critical upward communication in organizations. Journal of Management Studies, 43(4), 711–730.
• Tschannen-Moran, M. (2001). Collaboration and the need for trust. Journal of Educational Administration, 39(4), 308–331.
• Tuna, Y. (2012). İletişim. In İ. Vural (Ed.), İletişim (bölüm). Ankara: Pegem Akademi.
• Tutar, P. D. (2016). Örgütsel davranış (1. bs.). Sakarya: Detay Yayıncılık. [Not: Yazar ad/başlık doğrulaması gerekebilir.]
• Türkel, A. U. (2000). Toplam kalite bağlamında grup dinamiği ve çatışma yönetimi. İstanbul: Türkmen Kitabevi.
• Tüzün, İ. K. (2006). Örgütsel güven, örgütsel kimlik ve örgütsel özdeşleşme ilişkisi: Uygulamalı bir çalışma [Doktora tezi]. Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Tüzün, İ. K. (2007). Güven, örgütsel güven ve örgütsel güven modelleri. Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 2007(2), 93–118.
• Uysal, G. (2003). Rol farklılaşmasının iletişime etkisi ve Johari modeli. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 4(1), 137–147.
• Whitener, E. M., Brodt, S. E., Korsgaard, M. A., & Werner, J. M. (1998). Managers as initiators of trust: An exchange relationship framework for understanding managerial trustworthy behavior. Academy of Management Review, 23(3), 513–530.
• Yıldız, F. F. (2013). Yöneticilerin algılanan sahte ve gerçek dönüşümcü liderlik davranışlarını ayırt etmede makyavelizm ile kişisel açılım ve geri bildirimin etkisi [Doktora tezi]. Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Yıldız, H. (2015). Pozitif psikolojik sermaye, örgütsel güven ve örgütsel vatandaşlık davranışı arasındaki ilişkinin incelenmesi: Bir alan araştırması [Doktora tezi]. Balıkesir Üniversitesi.
• Yıldızoğlu, H. (2013). Okul yöneticilerinin beş faktör kişilik özellikleriyle çatışma yönetimi stili tercihleri arasındaki ilişki [Yüksek lisans tezi]. Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Yılmaz, E. (2006). Okullardaki örgütsel güven düzeyinin okul yöneticilerinin etik liderlik özellikleri ve bazı değişkenler açısından incelenmesi [Doktora tezi]. Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• Yılmaz, H., & Karahan, A. (2011). İnsan kaynakları yönetimi uygulamalarının örgütsel güven ve iş tatmini üzerindeki etkilerinin araştırılması: Afyonkarahisar’da bir araştırma. İş, Güç: Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 13(3), 95–118.
• Young, L., & Daniel, K. (2003). Affectual trust in the workplace. International Journal of Human Resource Management, 14(1), 139 – 155.
• Yücel, C., & Samancı, G. (2009). Örgütsel güven ve örgütsel vatandaşlık davranışı. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19(1), 113 – 132.