Öz
4857 sayılı İş Kanunu’na tabi işçilerin sahip olduğu önemli haklardan birisi de izin hakkıdır. Ancak izin hakkı tek başına bir anlam ifade etmez ve alt türlerine göre incelenmesi gerekir. Çünkü 4857 sayılı İş Kanunu’nda tek bir izin türü belirlenmemiş, bunun yerine farklı amaç-larla kullanılabilecek farklı izin türleri oluşturulmuştur. Yıllık ücretli izin, ücretsiz izin, maze-ret izni ya da diğer izinler şeklinde sınıflandırılabilecek izin hakkı; işçinin en temel anayasal haklarından da birisidir. İşçinin izin haklarını tam ve doğru şekilde kullanması; onun daha verimli olması, iş kazası riskinden daha uzak olması ve işverenin de hukuki sorumluluklarını yerine getirmesi anlamına gelir. Doğru ve efektif uygulama için ise izne dair tüm kuralların detaylı olarak bilinmesi ve bunların çalışma hayatına etkisinin dikkatlice tetkik edilmesi gere-kir. Bu makalede 4857 sayılı İş Kanunu’na tabi olarak çalışan bir işçinin sahip olduğu tüm izin hakları, ilgili mevzuat metinleri taranarak önce sınıflandırılmış ve sonra da bu izinlere ait uyulması gereken tüm kurallar tek tek açıklanmıştır. Böylece işçilerin izin hakkı konusunun her yönüyle açıklanması amaçlanmıştır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Baysal, M. (2019). Çözümlerle iş kanunu sorunları. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Baysal, M. (2015). Taşeron işçilerinin yıllık izinlerinin takibi açısından kamu kurumlarınca dikkat edilmesi gereken hususlar. Mahalli İdareler Dergisi, 98-101.
- Çelik, N. (2010). İş hukuku dersleri. İstanbul: Beta Basım
- Demircioğlu, A. M. ve Centel, T. (2010). İş hukuku. İstanbul: Beta Basım
- Duman, B. (2019). 4857 sayılı İş Kanunu çerçevesinde doğum ve evlat edinmeye bağlı yarım çalışma izni. İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 10(1), 187-201 . DOI: 10.21492/inuhfd.541125
- Günay, C. İ. (2004). İş ve sosyal güvenlik hukuku dersleri, Ankara: Yetkin Yayınları.
- İşçi Dünyası. (2017). Erişim adresi: https://iscidunyasi.com/ihbar- suresi-icinde-isciye-yillik-izin-kullandirilabilir-mi/
- Süzek, S. (2010). İş Hukuku. İstanbul: Beta Basımevi
- Şakar, M. (2011). İş Hukuku Uygulaması. İstanbul: Beta Basımevi
- Türk Dil Kurumu [TDK]. (2020). Türkçe Sözlük. https://sozluk.gov.tr/ adresinden erişilmiştir.
- Tuaç, P. (2017). Analık hâlinde iş ve sosyal güvenlik hukukundan doğan haklar - 6663 sayılı kanun ile getirilen yenilikler . Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 32(1), 201-241. DOI: 10.24988/deuiibf.2017321562
- Yamakoğlu, E. ve Karaçöp, E . (2014). İş hukukunda ücretsiz izin uygulamaları. Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi, 20 (1) , 479-506 . DOI: 10.33433/maruhad.546957
- Yargıtay Hukuk Genel Kurulu (04/07/2018). E. 2015/905 ve K. 2018/1325 sayılı kararı. Ankara: Yargıtay Hukuk Genel Kurulu
- Yargıtay Hukuk Genel Kurulu (06/06/2018). E. 2015/1769 ve K. 2018/1182 sayılı kararı. Ankara: Yargıtay Hukuk Genel Kurulu
- Yargıtay 9. Hukuk Dairesi (02/02/2012). E. 2009/38847 ve K. 2012/2895 sayılı kararı. Ankara: Yargıtay 9. Hukuk Dairesi
- Yargıtay 9. Hukuk Dairesi (24/04/2017). E. 2015/18758 ve K. 2017/7248 sayılı kararı. Ankara: Yargıtay 9. Hukuk Dairesi
- Yargıtay 7. Hukuk Dairesi (14/04/2015). E. 2015/1989 ve K. 2015/7020 sayılı kararı. Ankara: Yargıtay 7. Hukuk Dairesi
Öz
One of the important rights of those employees who are subjected to the Labor Law Number 4857 is their right to leave. But right to leave is meaningless by itself and it needs to be stud-ied by subtitles. Because there is no one single type of leave rights in Labor Law Number 4857 and instead of this, there has been created different types of rights to leave to use for different purposes. Right to leave which can be classified as annual leave with pay, unpaid leave, excuse leave and other leaves is one of the most basic constitutional rights of the em-ployees. A complete and true practice of rights to leave means more efficient worker who is far away from an occupational accident and an employer who completed its legal responsibilities. All the rules about leave rights need to be known in detail and their effect to the work life should be studied carefully for a right and effective practice. In this article all rights to leave of an employee who is subjected to Labor Law Number 4857 was first classified by searching related legislation texts and then all the rules those have to be followed were explained one by one. Thus, the subject of right to leave for workers is intended to be explained in every aspect.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Baysal, M. (2019). Çözümlerle iş kanunu sorunları. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Baysal, M. (2015). Taşeron işçilerinin yıllık izinlerinin takibi açısından kamu kurumlarınca dikkat edilmesi gereken hususlar. Mahalli İdareler Dergisi, 98-101.
- Çelik, N. (2010). İş hukuku dersleri. İstanbul: Beta Basım
- Demircioğlu, A. M. ve Centel, T. (2010). İş hukuku. İstanbul: Beta Basım
- Duman, B. (2019). 4857 sayılı İş Kanunu çerçevesinde doğum ve evlat edinmeye bağlı yarım çalışma izni. İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 10(1), 187-201 . DOI: 10.21492/inuhfd.541125
- Günay, C. İ. (2004). İş ve sosyal güvenlik hukuku dersleri, Ankara: Yetkin Yayınları.
- İşçi Dünyası. (2017). Erişim adresi: https://iscidunyasi.com/ihbar- suresi-icinde-isciye-yillik-izin-kullandirilabilir-mi/
- Süzek, S. (2010). İş Hukuku. İstanbul: Beta Basımevi
- Şakar, M. (2011). İş Hukuku Uygulaması. İstanbul: Beta Basımevi
- Türk Dil Kurumu [TDK]. (2020). Türkçe Sözlük. https://sozluk.gov.tr/ adresinden erişilmiştir.
- Tuaç, P. (2017). Analık hâlinde iş ve sosyal güvenlik hukukundan doğan haklar - 6663 sayılı kanun ile getirilen yenilikler . Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 32(1), 201-241. DOI: 10.24988/deuiibf.2017321562
- Yamakoğlu, E. ve Karaçöp, E . (2014). İş hukukunda ücretsiz izin uygulamaları. Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi, 20 (1) , 479-506 . DOI: 10.33433/maruhad.546957
- Yargıtay Hukuk Genel Kurulu (04/07/2018). E. 2015/905 ve K. 2018/1325 sayılı kararı. Ankara: Yargıtay Hukuk Genel Kurulu
- Yargıtay Hukuk Genel Kurulu (06/06/2018). E. 2015/1769 ve K. 2018/1182 sayılı kararı. Ankara: Yargıtay Hukuk Genel Kurulu
- Yargıtay 9. Hukuk Dairesi (02/02/2012). E. 2009/38847 ve K. 2012/2895 sayılı kararı. Ankara: Yargıtay 9. Hukuk Dairesi
- Yargıtay 9. Hukuk Dairesi (24/04/2017). E. 2015/18758 ve K. 2017/7248 sayılı kararı. Ankara: Yargıtay 9. Hukuk Dairesi
- Yargıtay 7. Hukuk Dairesi (14/04/2015). E. 2015/1989 ve K. 2015/7020 sayılı kararı. Ankara: Yargıtay 7. Hukuk Dairesi
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Ağustos 2020 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 9 Sayı: 24 |
