Alaşehir District (Manisa) Superior Seedless Grape Varieties Grown in Some Physical and Chemical Properties of Soils

Year 2017, Volume: 21 Issue: 1, 16 - 23, 25.03.2017

Fulya Kuştutan Fadime Ateş Aydın Akın

https://doi.org/10.29050/harranziraat.303009

Cited By: 3

Abstract

This study was conducted to determine nutritional status of Superior Seedless
grape variety of grown the district of Alaşehir, which is the largest grape
producing vineyard area in the Province of Manisa. The results of the soil
analysis can be summarized as follows: The soil samples vary from loamy to
clayey-loamy structure, of which 70 % has a loamy structure. Although the pH of
the soil samples varies from strongly alkaline to mild alkaline, 30 % was
strongly alkaline and 70 % was mild alkaline, and the majority of the samples
were characterized by organic matter deficiency. The salt values of the
vineyard soils were not a limiting factor. In terms of total nitrogen, all
samples were classified in the lower nitrogen class. Approximately 60 % of the
soil was calcareous, the available phosphorus was low by 30 %, medium by 30 %,
and higher by 20 %, very high by 20 %; and the available potassium was found to
be very low by 20 %, low by 30 %, and medium by 50 %. And, available magnesium
was low by 10 %, medium by 20 %, higher by 50 %, and very high by 20 %; and the
available calcium low by 30 %, medium by 20 % and higher by 50 %. It was also
found that available zinc was low in all samples; available iron was adequate
by 20 % of the samples; manganese and copper were adequate in all samples.
Significant relationships was found between nutrient element contents of the
soil.

Keywords

Vineyard, Superior Seedless grape variety, Soil properties, Nutrient, Alaşehir

Alaşehir İlçesinde (Manisa) Superior Seedless Üzüm Çeşidi Yetiştirilen Toprakların Bazı Fiziksel ve Kimyasal Özellikleri

Abstract

Bu
araştırma, Manisa ilinin en büyük bağ alanı ve üzüm üretimini gerçekleştiren
ilçesi olan Alaşehir’de yetiştirilen Superior Seedless üzüm çeşidinin beslenme
durumunu belirlemek amacı ile yapılmıştır. Toprak analiz sonuçları şu şekilde
özetlenebilir: Toprak örneklerinin bünyesi killi-tınlı ile tınlı bünye arasında
değişmekte olup % 70’i tınlı bünyeye sahiptir. Toprak örneklerinin pH’sı hafif
alkalinden kuvvetli alkaline kadar değişmekle beraber % 70’i hafif alkalin ve %
30’u kuvvetli alkalin karakterli olup, örneklerin tamamı organik maddece
noksanlık göstermektedir. Bağ toprakları, tuz değerleri yönünden sınırlayıcı
bulunmamıştır. Toplam azot yönünden örneklerin tamamının düşük sınıfında yer
aldığı belirlenmiştir. Yaklaşık % 60’ı kireçli olan topraklarda; alınabilir
fosfor % 30’u düşük, % 30’u orta, % 20’si yüksek ve % 20’si çok yüksek;
alınabilir potasyum % 20’si çok düşük, % 30’u düşük ve % 50’si orta düzeyde
bulunmaktadır. Alınabilir magnezyum % 10’u düşük, % 20’si orta, % 50’si yüksek
ve % 20’si çok yüksek; alınabilir kalsiyum % 30’u düşük, % 20’si orta ve %
50’si yüksek düzeyde bulunmaktadır. Alınabilir çinko yönünden örneklerin tamamı
düşük; alınabilir demir örneklerin % 20’si yeterli; mangan ve bakır
örneklerinde ise tamamı yeterli düzeyde olduğu tespit edilmiştir. Toprak
özelliklerine ait besin elementi kapsamları arasında önemli ilişkiler
belirlenmiştir.

Keywords

Bağcılık, Superior Seedless üzüm çeşidi, Toprak özellikleri, Besin maddeleri, Alaşehir

References

• Anonim, 2015a. 2013. FAO Tarımsal Üretim ve Alan İstatistikleri. http://www.faostat.org., (Erişim Tarihi: 02.06.2015).
• Anonim, 2015b. TUİK, 2015. http://biruni.tuik.gov.tr/bitkiselapp/bitkisel.zul., (ErişimTarihi: 11.03.2015).
• Atalay, İ. Z., Anaç, D., 1991. Salihli bağlarının beslenme durumunun toprak ve bitki analizleri ile incelenmesi. Proje Raporu; Tübitak Proje No: TOAG-659.
• Chapman, H. D., Pratt, P. F., 1961. Methods of analysis for soils, plant and waters. P. 1-30 g; University of California. Division of Agricultural Sciences, USA.
• Çağlar, K. Ö., 1958. Toprak Bilgisi. Ankara Üniversitesi Zir. Fak. Yayın No: 10. Ankara.
• Çelik, S. 1998. Bağcılık (Ampeloji), Cilt:1, Anadolu Matbaası, 425, Tekirdağ.
• Çelik, H., 2006. Üzüm Çeşit Kataloğu. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Bahçe Bitkileri Bölümü, Sunfidan A.Ş. Mesleki Kitaplar Serisi-3, Ankara, 165 s.
• İrget, M. E. 1988. Menemen yöresi bağlarının beslenme durumunun toprak ve bitki analizleri ile incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. İzmir.
• İrget, M. E., Atalay, İ. Z., 1992. Menemen bağlarının demir, çinko ve mangan durumunun toprak ve bitki analizleri ile incelenmesi. Türkiye I. Ulusal Bahçe Bitkileri Kongresi. Cilt: 2, S:487-492, İzmir.
• Jackson, M. L., 1967. Soil chemical analysis, prentice hall of private limited. New Delhi. USA.
• Kacar, B., 1995. Bitki ve toprağın kimyasal analizleri III. A.Ü. Ziraat Fakültesi Eğitim Araştırma ve Geliştirme Vakfı Yayınları: No:3, Ankara.
• Kacar, B., Katkat, V., 1995. Bitki Besleme Kitabı. Nobel Yayınları.
• Konuk, F., Çolakoğlu, H., 1986. Gediz ovası çekirdeksiz üzüm bağlarında makro besin elementleri, toprak-bitki ilişkileri ve bağların beslenme durumu. Tariş Araş. Geliştirme Müdür. Proje No: Ar-Ge 001. İzmir.
• Kovancı, İ., Atalay, İ. Z. 1977. Çal bağlarında makro besin elementi ve toprak bitki ilişkileri. Bitki Cilt 4, Sayı:2, 192-212.
• Lindsay, W.L., Norwel, W. A., 1978. Development of DTPA soil test for Zink, Iron, Manganase And Copper, Soil Sci. Soc. of Amer. Journal 42; 421-428.
• Müftüoğlu, N. M., Türkmen, C., Çıkılı, Y., 2014. Toprak ve Bitkide Verimlilik Analizleri, Sayfa Sayısı: 236, Nobel Akademik Yayıncılık. ISBN: 978-605-133-895-8.
• Olsen, S.R., Dean, L.A., Phosphorus, Ed. C.A. Black, In: Methods Of Soil Analyses, Part II American Society Of Agronomy Inc. Publisher Madison. Wisconsin. USA: 1035-1049 (1965).
• Richards, L. A. (Ed.) 1954. Diagnosis and improvement of saline and alkali soils. USDA Agriculture Handbook 60. Washington D. C.
• Soil Survey Staff, 1951. Soil Survey Manuel, U.S. Department Griculture Handbook, U.S. Goverment Printing Office, Washington. USA.
• Ülgen N, Yurtsever N, 1995. Türkiye Gübre ve Gübreleme Rehberi (4. Baskı). T.C. Başbakanlık Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü Toprak ve Gübre Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü Yayınları. Genel Yayın No: 209, Teknik Yayınlar No: T.66, s.230, Ankara.
• Walkley, A., Black, L.A., 1934. An examination of degtjareff method for determining soil organic matter and a proposed modification of the chromic acid titration method. Soil Sci., 39: 29-38.
• Yener, H., Aydın, Ş., Güleç, I., 2002, Alaşehir yöresi kavaklıdere bağlarının beslenme durumu. Anadolu, Ege Tarımsal Araştırma Enstitüsü Dergisi, 12 (2): 110-138.