Besin elementlerinin kök bölgesi
altına yıkanmasının engellenerek toprakta daha uzun süre tutunmaları gübrenin
etkinliğinin artması anlamına gelir. Kök bölgesinin altına inen besin
elementleri, hem bitki için yarayışsız hale gelmekte hem de yer altı sularına
karışarak kirlenmelerine ve ekosistemin fonksiyonlarına zarar vermektedir. Bu
çalışma, orta bünyeye sahip bir toprağa farklı dozlarda ilave edilen domates
hasat atıklarının 500 °C’de yavaş piroliz edilmesi ile hazırlanmış biyokömür materyallerinin,
nitrat (NO3-) ve amonyum (NH4+)
yıkanmalarına etkinlerini test etmek için yapılmıştır. Üç farklı biyokömür dozu
(%1, %3 ve %6) ve kontrol uygulamalarını kapsayan 3 tekerrürlü yıkama
çalışmaları, 35 cm uzunluğundaki PVC borularında yapılmıştır. Şeker pancarının
60 ton ha-1 verimi için kullanılan toplam azot (240 kg N ha-1)
ve su miktarları (875 mm) uygulanmıştır. Toplam su, altı defa da damla şeklinde
verilmiştir. Her sulama döneminde sızan su toplanmış ve NO3-
ve NH4+ konsantrasyonları ile pH ve elektriksel
iletkenlik (EC) değerleri için analiz edilmiştir. Yapılan istatiksel
değerlendirme sonucunda, sızan suyun NO3 konsantrasyonu açısından
uygulamalar arasında önemli farklılık olmasına rağmen, NH4
yıkanmasına uygulamaların etkisi önemsiz bulunmuştur. Nitrat yıkanmasını en
fazla azaltan uygulama, kontrole göre %34.5 daha az olan %3 biyokömür olmuştur.
Yıkamalar sonunda kolonlarda en yüksek nitrat konsantrasyonuna sahip uygulama
9532 mg kg-1 ile
%6 dozunun olduğu uygulamadır. En düşük NO3-
konsantrasyonu ise 6950 mg kg-1 ile %0 dozu ile kontrollerdir. Çalışma sonuçları, biyokömür uygulamaları ile
azotun (özellikle NO3-) kök bölgesinde daha uzun süre
yıkanmadan tutunabileceğini göstermiştir.
Holding plant nutrients longer period of time within the root zone means
higher fertilizer use efficiency. Leaching
of plant nutrients below the root zone becomes both unavailable for plants and
also led to the pollution by leaching to ground water and harms ecosystem
functions. This study was conducted to test the effects of biochar application
on nitrate (NO3-) and ammonium (NH4+) leaching from moderate texture soil. The
biochar was produced from tomato harvest residues pyrolzed at 500 °C. Leaching
studies were conducted in PVC pipes of 35 cm in length with three replicates,
and the biochar doses applied were 0%, 1.0%, 3.0% and 6.0%. The amount of total
nitrogen (240 kg N ha-1) and water were determined based on the
needs of sugar beet for 60 ton/ha yield. Total water was applied at six times
in drip form. The leachate during each irrigation period was collected and
analyzed for the concentrations of NH4 and NO3- and pH and electrical conductivity (EC). Although
statistically significant differences between aplications in terms of the
concentration of NO3- leached water, washing the application
had no significant effect of NH4+. Although the difference among the
treatments was statistically significant in terms of NO3- concentrations of leachates, NH4+ concentration was not significantly
different among the treatments. The most efficient treatment in terms of
reducing the NO3- leaching was found to be 3% biochar dose
which lowered the NO3- leaching 34.5% compared to the control.
The highest NO3- concentration (9532 mg kg-1)
after the six leaching events was obtained in 6% biyochar treatment. The lowest
concentration of NO3- (6950 mg kg-1) was
obtained in the control treatment. The results of this study showed that
nitrogen can be hold (especially NO3-) longer time in the
root zone with biyochar applications.
Subjects | Agricultural Engineering |
---|---|
Journal Section | dp |
Authors | |
Publication Date | March 25, 2017 |
Submission Date | March 31, 2017 |
Published in Issue | Year 2017 Volume: 21 Issue: 1 |
Indexing and Abstracting