Nahit
Ulvi Akgün, in being remembered as a romantic Turkish poet, is known best for
his lyric poetry. His poetry wafts with this love of life. His initial works
reflect more his road to individuality than they do love. He was never a
populist poet. In his view, a poet is one who depicts society through her/his
own identity. His poetry ultimately finds a sense of beauty upon which he clung
onto in the face of drudgery—a beauty that gave a positive glimmer of hope to
the world, and to the ever drifting sands of time. His poetry largely focuses
on the people of and/or close to Izmir. Izmir is his most important symbol
throughout his works. Autobiographical traces of his poetry were examined after
the poet's life, poetry and books brief
were referred in introduction of article.
Romantik Türk şairi olarak anılan Nahit
Ulvi Akgün daha çok lirik şiirleriyle tanınır. Şiirlerinde her zaman yaşama
sevincini hissettirir. İlk şiirlerinde görünen romantik etki daha çok
bireyselliğin izleklerini gösterir. Daha sonra toplumcu şiire yönelir ve
kendine göre bir toplumsallık oluşturur. Hiçbir zaman meydan şairi olmamıştır.
Ona göre şair kendi kişiliği ile toplumu anlatır. Yaşamın bütün
olumsuzluklarına rağmen şiirin sonunda, tutunabileceği bir güzellik bulur ve
pozitif bir pencereden dünyaya, akıp giden zamana yeniden umutla katılır. Şiirlerinde daha çok İzmir insanına ve yakın
çevresine yer verir. İzmir onun şiirinin en önemli simgesidir. Makalenin giriş
bölümünde kısaca şairin yaşamı, şiiri ve kitaplarından bahsedildikten sonra
şiirinde yer alan otobiyografik izler incelenmeye çalışılmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | MAKALELER |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 1 Sayı: 1 |