Farklı Okullarda Eğitim Gören 10-15 Yaş Arasındaki Çocuklarda Beslenme Öz Yeterlik Düzeyinin Belirlenmesi

Year 2019, Volume: 2 Issue: 2, 14 - 17, 11.11.2019

Kürşat Karacabey Murat Angın

Abstract

Amaç: Bu
araştırma orta öğretime devam eden çocukların beslenme öz yeterliliklerini
belirlemek amacıyla tanımlayıcı olarak gerçekleştirilmiştir.

Yöntem:
Araştırmanın örneklemini Aydın Nazilli İlçesindeki bir Devlet Okulu ile bir
Özel Okulun 5,6,7,8. sınıflarında öğrenime devam eden ve araştırmaya katılmayı
kabul eden 154 öğrenci oluşturmuştur. Araştırma
verilerinin toplanmasında Öğrenci Tanıtım Formu ve Çocuk Beslenme Öz Yeterlik
Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde; sayı yüzde
hesaplamaları, Independent T test ve Chi kare testi kullanılmıştır.

Bulgular:
Araştırma kapsamına alınan öğrencilerin yaş ortalaması 12.25 (min:10, max:15)
olup %51.9’u erkek, %48.1’i kız, %50.6’sı devlet okuluna, %49.4’ü özel okula
gitmektedir. Öğrencilerin beslenme özyeterlik puan ortalamasının 4.25±4.74,
%74.7’sinin normal, %11’inin zayıf, %7.8’inin fazla kilolu, %6.5’inin obez
olduğu belirlenmiştir. Araştırma kapsamına alınan öğrencilerin. Öğrencilerin
okul türü ile beden kitle indeksi değerleri arasındaki farkın istatistiksel
olarak anlamlı olduğu saptanmıştır (p:0.012). Öğrencilerin cinsiyet, okul türü
ve beden kitle indeksi sınıflaması ile Çocuk Beslenme Öz Yeterlik Ölçek puan
ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark olmadığı
saptanmıştır (p˃0.005).

Sonuç: Araştırma
bulgularına göre öğrencilerin beslenme öz yeterliliklerinin orta düzeyde
olduğu, özel okulda okuyan öğrencilerin daha fazla obez olduğu sonucuna
varılmıştır.

Keywords

obezite, okul çağı çocuk, beslenme, öz yeterlilik

References

• Neyzi O, Günöz H, Furman A, Bundak R, Gökçay G, Darendeliler F, Baş F (2008) Türk çocuklarında vücut ağırlığı, boy uzunluğu, baş çevresi ve vücut kitle indeksi referans değerleri. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi, 51: 1-14.Öztürk M (2010) Çocukların Beslenme Alışkanlıklarının Sağlık Davranışı Etkileşim Modeline Göre İncelenmesi, İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Doktora Tezi (Danışman: Erdoğan S).WHO Obesity. http://www.who.int/topics/obesity/en/. Erişim tarihi: 21.04.2019WHO Obesity and overweight. http://www.who.int/mediacentre/factsheets/fs311/en/ Erişim tarihi: 21.04.2019.Menteş E, Menteş B, Karacabey K (2011) Adölesan dönemde obezite ve egzersiz. İnsan Bilimleri Dergisi, 8(2):963-977. Lane J, Lane A, Kyprianou A. (2004). Self-efficacy, self-esteem and their impact on academic performance. Social Behavior And Personality, 32, 247–256.Atamtürk D (2009) Alt Sosyoekonomik düzeyde yer alan çocuklarda aşırı kiloluluğun ve Obezitenin Yaygınlığı, Gaziantep Tıp Dergisi, 15(2):10-14.Yumuk VD (2005). Prevalence of obesity in Turkey. Obesity 6: 9-10.İnal S, Canbulat N.(2013) Çocukluk çağı obezitesine genel bakış. Güncel Pediatri, 11:27-30.Metinoğlu İ, Pekol S, Metinoğlu Y. (2012). Kastamonu’da 10-12 yaş grubu öğrencilerde obezite prevalansı ve etkileyen faktörler. Acıbadem Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 3(2):117-23.Akman M, Tüzün S, Ünalan PC (2016). Adölesanlarda Sağlıklı Beslenme ve Fiziksel Aktivite Durumu, Nobel Medicus 8(1):24-29.Tural Büyük E, Topçu S (2015). İki Farklı İlkokulda Okuyan Birinci Sınıf Öğrencilerinin Beslenme ve Fiziksel Aktiviteleri Arasındaki İlişkinin Belirlenmesi, Düzce Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 5(1):10-15.Önal Z, Adal E (2014) Çocukluk Çağında Obezite, Okmeydanı Tıp Dergisi 30(Ek sayı 1):39-44, 2.