Dildeki kelime, kavram ve tabirlerin; gerçek, mecaz ve yan anlam ilişkilerine bağlı olarak edebî metinlerde kullanılması çok anlamlı yapıların oluşmasını sağlamaktadır. Deyimler gibi gerçek anlamlarından tamamen kopmayan fakat metin bağlamlarına göre anlamları değişen bu yapılar, tarihî seyirinde farklı anlamlar kazanarak özgün birer dil ve edebiyat malzemesi hâline gelmektedirler. Bunun bir örneği olarak bu çalışmada “kenâr/der-kenâr (et-/eyle-/ol-)” çok anlamlı yapısı üzerine değerlendirmeler yapılacaktır. Bu yapı, esasında “kıyı, çevre, sahil uç, köşe, kucak vb” manalarına gelen “kenar” ile “yazı, kucak” manasına gelen “der-kenâr” kelimelerinin “etmek, eylemek, olmak” gibi yardımcı eylemlerle birleşmesinden oluşmuştur. 15-20. yüzyıla ait 211 divanın taranmasından elde edilen klasik şiir örneklerinde de “kenâr/der-kenâr (et-, eyle-, ol-)“ yapısının lügat manaları dışında şiir bağlamlarına göre yeni anlamlar kazandığı tespit edilmiştir. Bu çerçevede öncelikle tespiti yapılan şiir örnekleri manalarına göre sınıflandırılmış, düzyazıya aktarılmış ve bağlam yönünden lügat manalarıyla mukayese edilmiştir. Neticede “yazı/not”, “sevgili”, “deniz”, “inci”, “kıyı”, “sahil” “tabiat”, vb. gibi konulara ilişkin bağlamları sebebiyle bu çalışmanın konusu olan bu yapı; “avlamak/yakalamak”, “elde etmek”, “el-etek çekmek”, “esir olmak”, “değerli bir şeyi sararak korumak”, “gizlenmek”, “mesken/yurt tutmak” vb.” gibi yeni pek çok manayı karşılayarak üslup-bağlam-anlam ilişkisini yansıtan bir örnek olmuştur.
The use of words, concepts, and expressions in literary texts, based on their literal, figurative, and secondary meaning relationships, enables the formation of highly meaningful structures. These structures, like idioms, do not completely detach from their literal meanings but change depending on the context of the text. Over time, they acquire different meanings and become original linguistic and literary materials. As an example of this, in this study, evaluations will be made on the polysemous structure of "kenâr/der-kenâr (et-/eyle-/ol-)." This structure essentially originates from the word "kenar," which means "edge, surrounding area, coast, corner, lap," and "der-kenâr," which means "writing, lap," combined with auxiliary verbs such as "etmek (to do)," "eylemek (to perform)," and "olmak (to be)." In the examples of classical poetry obtained from the examination of 211 divans dating from the 15th to the 20th century, it was found that the "kenâr/der-kenâr (et-, eyle-, ol-)" structure acquired new meanings beyond its dictionary definitions according to the poetic contexts. In this framework, the identified poetic examples were first classified according to their meanings, converted into prose, and compared with their dictionary definitions in terms of context. As a result, due to its contextual associations with topics such as "writing/note," "beloved," "sea," "pearl," "shore," "coast," "nature," etc., this structure, which is the subject of this study, has come to reflect the relationship between style, context, and meaning by taking on many new meanings such as "to hunt/capture," "to obtain," "to withdraw from something," "to become a captive," "to wrap and protect something valuable," "to hide," "to take up residence," etc.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Osmanlı Sahası Klasik Türk Edebiyatı |
Bölüm | ARAŞTIRMA MAKALESİ |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Eylül 2024 |
Gönderilme Tarihi | 10 Temmuz 2024 |
Kabul Tarihi | 19 Eylül 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 |
ULAKBİM-DERGİPARK Bünyesinde Faaliyet Gösteren HİKMET-Akademik Edebiyat Dergisi (Journal Of Academic Literature)
Türk Dili ve Edebiyatı Alanında Yayımlanan Uluslararası Hakemli Bir Dergidir.