Tasavvuf edebiyatı, Klâsik
Türk Edebiyatı’nın en zengin mecralarındandır. Mutasavvıf şairler,
yazdıklarıyla İslâmiyeti anlatma, insanları irşad etme gayreti içindedirler.
Bilhassa mürşidler tarafından tekke/tarikat/tasavvuf muhitinde kaleme alınan
manzumelerde bu durum daha açık görülür. Müridlerini irşad etmek isteyen
mürşid, sadece vaaz ve derslerle değil, şiirle de bu faaliyetlerini sürdürmeye
çalışır.
Tasavvufî eğitimin temel
taşlarından biri aşktır. Bu aşk, Allah ve Peygamber aşkıdır. Tasavvufî eğitim
sisteminde, müridlerin gönlüne evvela bu aşk nakşedilip, ardından yine bu aşkla
kemâle varmayı hedefleyen bir irşad süreci başlar. Farzlar, sünnetler, helal ve
haramlar gibi ilmihâl eğitimi hususlarında pek etkili olmasa da; müridlere İlâhî aşkı nakş etmenin en etkili yolu şiirdir. Çünkü şiirin
muhatabı gönüldür; gönül ise aşkın mekânıdır. İşte bu sebeple olsa gerek,
mürşidlerin çoğu aynı zamanda birer şairdir. Buradan anlaşıldığı itibarla aşk,
tasavvuf eğitiminde temel taşlardan biri olmakla birlikte, bir nevî mürşidlik
vazifesi de görmektedir. Mürid, yolun başında aşkı talim eder. Kendisine
gösterilen nihâyî hedef de o aşkla fenâfillâha varmaktır.
Bizim bu çalışmayla
amacımız, aşkın mürşidlik vazifesini ne şekilde üstlendiğini örnek bir eser
üzerinden incelemektir. Niyâzî-i Mısrî, tasavvufî edebiyatımızın en etkili ve
en meşhur şairlerinden; kendi tarikat kolunu kurabilecek makama erişmiş
şeyhlerdendir. Bu sebeple aşkın mürşidlik yönünün inceleneceği bu çalışma için
örnek metin olarak Niyâzî-i Mısrî Dîvânı
seçilmiştir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | ARAŞTIRMA MAKALESİ |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Ekim 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 |
ULAKBİM-DERGİPARK Bünyesinde Faaliyet Gösteren HİKMET-Akademik Edebiyat Dergisi (Journal Of Academic Literature)
Türk Dili ve Edebiyatı Alanında Yayımlanan Uluslararası Hakemli Bir Dergidir.