Dokuzuncu yüzyıldan
itibaren başta siyer ve hadis olmak üzere dinî ve tasavvufî eserlerde Hz.
Peygamber, bir Resul olmanın yanı sıra beşer olarak da ele alınmış ve O’nun
yaşamı tüm yönleri ile tetkik edilmiştir. Hususiyle Hz. Peygamber’in fiziki
özellikleri, kıyafeti, yemesi, içmesi, konuşma şekli, ahlâkı gibi konuları ele
alan “hilye-i şerif ve şemâil-i şerif” gibi müstakil eserler kaleme alınmıştır.
On dokuzuncu yüzyılda yazılan şemâillerden birisi de Diyârbekirli Şaban Kâmî
Efendi’nin yazmış olduğu “Şemâil-i Şerîf”tir. Kâmî, eserini oluştururken Kâdı İyâz’ın “Şifâü’ş-Şerîf” ile Tirmizî’nin “eş-Şemâi’lü’n-Nebeviyye’sinden istifade etmiş ve bu
risâleleri muhtasaran Osmanlı Türkçesi ile yeniden kaleme almaya çalışmıştır. Bu
çalışma; müderris, şâir, hattat ve mûsikîşinas gibi sıfatlarla tavsif edilen
Diyârbekirli Şaban Kâmî’nin “Şemâil-i Şerîf” adlı eseri incelenmiştir. Başta
Tirmizî, Kâdî İyaz olmak üzere Zamahşerî, Cevherî,
İmam Müslîm, İbni Esîr, İmâm-ı Cezerî gibi islâm âlimlerinin rivayetlerine de
müracaat edilen
Şemâil-i Şerîf, öncelikle yeni yazıya aktarılmış
ve eser muhteva açısından tetkik edilmiştir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | ARAŞTIRMA MAKALESİ |
Authors | |
Publication Date | December 31, 2018 |
Published in Issue | Year 2018 |
ULAKBİM-DERGİPARK Bünyesinde Faaliyet Gösteren HİKMET-Akademik Edebiyat Dergisi (Journal Of Academic Literature)
Türk Dili ve Edebiyatı Alanında Yayımlanan Uluslararası Hakemli Bir Dergidir.