Bu makalenin amacı
postmodernistlerin ironiyle ne tür bir ilişki içinde olduklarını tartışmak ve
izah etmeye çalışmaktır. Bu bağlamda, postmodern anlatılarda, ironin iktidar
karşıtı bir araç olarak kullanıldığı ortaya konulmaya çalışmıştır. Bu iktidar
karşıtlığının hem genel anlamda iktidarı hem de yazarın iktidarını içerdiğinin
altı çizilmiştir. İronin postmodern bireyler için bir kaçış alanı olduğuna
göndermede bulunulmuştur. Özellikle postmodernistlerin ironi ve oyundan ne
kadar istifade ettiklerine vurgu yapılmıştır. Bu bağlamda da Oğuz Atay’ın Tutunamayanlar
ve Orhan Pamuk’un Benim Adım Kırmızı isimli metinlerinden örnekler
verilmiştir. Böylece teorik bilgiler, örneklerle ortaya konmaya çalışılmıştır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | ARAŞTIRMA MAKALESİ |
Authors | |
Publication Date | October 31, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 |
ULAKBİM-DERGİPARK Bünyesinde Faaliyet Gösteren HİKMET-Akademik Edebiyat Dergisi (Journal Of Academic Literature)
Türk Dili ve Edebiyatı Alanında Yayımlanan Uluslararası Hakemli Bir Dergidir.