Biriyle şiir
yoluyla alay etme, onu gülünç hâle getirme, yerme mânâsına gelen hicvin amacı,
toplumdaki aksak yönlere dikkat çekmek ve onların düzeltilmesini sağlamaktır. Bu
amaçla kaleme alınan hiciv tarzı eserlerde şairler yergide bulunurken tahkir,
hayvanlara benzetme, abartılı övgü gibi bazı yöntemlerden istifade etmiştir. Araştırmacıların
daha önce ortaya koyduğu bu yöntemlere ek olarak makalede “mukayese, çarpıtma,
çağrışım, şaka ve alay” da hicvetmede bir yöntem olarak değerlendirilmiştir. Bu
çalışmada Klâsik Türk şiirinin hiciv üstâdı olarak kabul edilen Nef’î, onu
etkileyen ve hazırlayıcısı olan Azmî-zâde Hâletî ve hicvin üslûbuna bir
farklılık kazandıran Ziya Paşa örnekleminde Klâsik Türk şiirinde şairlerin
neyi, kimi, nasıl, ne yolla hicvettiği gözler önüne serilecektir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | ARAŞTIRMA MAKALESİ |
Authors | |
Publication Date | April 30, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 |
ULAKBİM-DERGİPARK Bünyesinde Faaliyet Gösteren HİKMET-Akademik Edebiyat Dergisi (Journal Of Academic Literature)
Türk Dili ve Edebiyatı Alanında Yayımlanan Uluslararası Hakemli Bir Dergidir.