Dîvân edebiyâtı bir şerh edebiyâtıdır, denilebilir. Türk
edebiyâtında dîvân şiiri geleneği ile edebî şerh geleneği aynı büyük medeniyet
dâiresinin içerisinde aynı dînî, fikrî ve edebî kaynaklardan beslenmiş,
ontolojik mâhiyetleri dolayısıyla dîvân şiiri ile şerh hep birlikte
anılagelmiştir. Kezâ geleneğin belirleyici olduğu devirlerde, dîvân şiirini
anlama ve anlatma yönünde yapılan çeşitli tür ve şekillerdeki çalışmalara da
şerh denmiştir.
Dîvân edebiyâtı geleneğinde hacimli bir dîvân oluşturan Sultan
3. Murâd, 16. asrın ikinci yarısında Murâdî mahlasıyla söylediği şiirleriyle
aynı zamanda geleneğin poetik şerh nazariyâtını da ortaya koymuştur. Onun şerh
kavramına atıfları, diğer dîvân şâirleri ile mukâyese edilemeyecek kadar çok ve
etraflıdır. Şerhin yapılış sebebi, niyet ve ortaya çıkış süreci, gerekliliği
gibi hususların yanında şerh-şiir ve şâir-şârih ilişkilerine de ışık tutan
Murâdî, şiir ile şerhi mistik-poetik bir evrenin ikiz unsurları olarak
değerlendirmiştir.
Bu makâlede, Murâdî Dîvânı’nda yer alan yaklaşık 8400
beytin, şiir ve şerh nazariyâtı merkezli incelenmesi ile ortaya çıkan veriler tasnîf
edilip yorumlanacaktır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | ARAŞTIRMA MAKALESİ |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Prof. Dr. Ali Nihad Tarlan Özel Sayısı |
ULAKBİM-DERGİPARK Bünyesinde Faaliyet Gösteren HİKMET-Akademik Edebiyat Dergisi (Journal Of Academic Literature)
Türk Dili ve Edebiyatı Alanında Yayımlanan Uluslararası Hakemli Bir Dergidir.