İhtimam, yardım, lütuf, iyilik ve ihsan anlamlara gelen inâyet kavramı, genel olarak Tanrı’nın eşya üzerindeki tedbiri veya ilahî takdiri olarak tanımlanmaktadır. Felsefe, kelâm ve tasavvufun merkezi kavramlarından biri olan inâyet, ilahî dinler içerisinde de kendine yer edinmiştir. Bu bağlamda inâyet fikrinin hem Kitâb-ı Mukaddes hem de Kur’an-ı Kerîm’in bütününde işlendiğini söylemek mümkündür. Eski Ahit’te inâyet, Yahudilikteki seçilmiş millet fikriyle bağlantılı olarak ele alınmaktadır. Yeni Ahit’te ise bu düşünceden uzaklaşıldığı, Tanrı’nın inâyetinin evrensel ve mutlak oluşunun vurgulandığı görülmektedir. Kur’an-ı Kerîm’e gelindiğinde ise onda Allah’ın inananlara yönelik bir yardımından bahsedilmekle beraber Allah’ın inâyetinin bütün yaratılanları kuşattığı düşüncesinin hakim olduğundan söz edilebilir. Kur’an-ı Kerîm’de hakim olan bu inâyet fikri, inananlara yönelik özel bir yardımın varlığı ekseninde üstünlüğün takvada oluşuna yapılan vurguyla birlikte Yahudilikteki seçilmiş millet fikrine bir karşı çıkış olarak değerlendirilebilir. Ayrıca Kur’an-ı Kerîm’de inâyet fikrinin, Allah-âlem-insan ilişkisi bağlamında işlendiği de göze çarpmaktadır. Bu çalışmada Yahudilik, Hıristiyanlık ve İslam’ın inâyet düşüncesine genel yaklaşımı, Kitâb-ı Mukaddes ve Kur’an-ı Kerîm ekseninde incelenerek bu alana bir katkı sunmak amaçlanmaktadır. Bununla birlikte ilahî dinler açısından bu kavramın tarihi süreç içerisinde nasıl bir değişim geçirdiği de ortaya konulmaya çalışılacaktır
Providence tfiat comes to meanings such as care, assistance, grace(lutf), favor and benev.lence is generally described as God's divine app٢eciation or precaution on the object. Providence, one of the Central concepts of philosophy, kalam and sufism, tlas gained its groun in the divine religions. In this context, it is possible to say that the idea of providence is processed bottı in the whole Holy Scripture and Holy Qu٢an. The p٢0؛٧dence in the Old Testament is discussed in connection with the idea of the chosen people in Judaism. However, it is seen that this thought has been abandoned and God’s providence and its being unive٢sal and absolute has been emphasized in the New Testament. When it comes to the Holy Qur’an, by making mention of God’s help for believers it may be said that the idea that God’s providence surrounds ali creatures prevails. This idea of providence prevailing in the Qur'an with the emphasis on supremacy oftaqwa in the axis of existence of a special help for believers can be evalueted as an objection to the idea of the chosen people in dudaism. In addition, it is also seen that the idea of providence in the Qur’an is dealt with the context of Allah-world-human relation. In this study, it is aimed at contributing to this field with analysing the general approach of Judaism, Christianity and Islam towards the idea of the providence at the axis of the Bible and the Holy Quran. Similary, in terms of divine religions, how this notion has undergone a change will also be tried to be revealed in this context.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | June 30, 2018 |
Published in Issue | Year 2018 Volume: 17 Issue: 33 |