From the beginning, the concept of eloquence or
perfect perfection has been one of the main interests of Arab literature
theory. In his unique scientific work, which was a synthesis of literary theory
from the first periods to his own life, Abu Ali Hasan b. Reşîk al-Kayravânî
(390- 456 / 1000-1063) not only conveyed the theories and convictions of his
predecessors, but also added his own thoughts and opinions to them very nicely.
This study named li al-Umde fî mehâsýsh-şi’r and nakdih f2, which was written
with a very logical, consistent and even attractive language, was the most
important source of Arab poetry criticism in the following centuries
Belâğat veya uslûbî mükemmellik kavramı, başlangıcından itibaren
Arap edebiyat teorisinin temel ilgi alanlarından biri olmuştur. İlk devirler den kendi yaşadığı döneme kadar edebiyat teorisinin bir sentezi mahiyetindeki eşsiz bilimsel çalışmasında Ebû Ali Hasan b. Reşîk el-Kayravânî (390-
456/1000-1063), sadece seleflerinin teori ve kanaatlerini nakletmekle kalmamış, kendi düşünce ve görüşlerini de çok güzel bir şekilde onlara eklemiştir.
Oldukça mantıklı, tutarlı ve hatta cazip bir uslûpla kaleme alınmış ‘el-Umde
fî mehâsini’ş-şi’r ve nakdih’2 isimli bu çalışma, sonraki asırlarda Arap şiir tenkidinin en öncelikli kaynağı olmuştur.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 30, 2004 |
Published in Issue | Year 2004 Volume: 3 Issue: 6 |