2007 SEÇİMİNİN SİYASAL DEĞER HARİTASI: SİYASETÇİLERİN SÖYLEMLERİ ÜZERİNE BİR DEĞER ANALİZİ

Year 2016, Volume: 9 Issue: 2, 611 - 636, 19.12.2016

Aynur Köse

https://doi.org/10.17218/hititsosbil.280807

Cited By: 2

Abstract

Siyaset ve değer ilişkisine odaklanan bu çalışmada, 22 Temmuz 2007 milletvekili genel seçimine katılan siyasal aktörlerin söylemlerinin değerler açısından analiz edilmesi amaçlanmaktadır. İnsanların davranışlarını ve tercihlerini belirlemek ve meşrulaştırmak, kendileri de dahil olmak üzere insanları, olayları ve yaşadıkları dünyayı anlamak için kullandıkları kriterler olan değerler, siyasetle de yakından ilişkilidir. Bu çerçevede siyasal aktörlerin seçmeni ikna çalışmalarında hangi değerleri öne çıkardıklarını, kendilerini ve yapacaklarını anlatmak ve rakiplerini eleştirmek için hangi değerlere atıf yaptıklarını incelemek siyasetin inceliklerini çözmek açısından önemlidir.

Bu hedef doğrultusunda araştırmada, yöntem olarak nitel içerik analizi kullanılmıştır. Analiz kategorilerini Schwartz’ın farklı araştırmalardan hareketle belirlediği 10 temel ve 56 alt değer oluşturmaktadır. Analiz sonucunda seçim yarışına iktidar olmanın avantajıyla giren AKP’nin “başarılı icraatlarına” sorumluluk sahibi bir iktidar olarak sınır çizdiği ve “yaptıklarımız yapacaklarımızın garantisidir” söyleminden hareketle kendini ve amaçlarını sıraladığı tespit edilmiştir. Muhalefet partileri konumundaki CHP ve MHP’nin, AKP karşısında kitleler üzerinde iş yapan, proje üreten, halka hizmet götüren bir iktidar izlenimi yaratma yarışına girdikleri saptanmıştır.

References

• ARIKAN, Gizem. ve Şekercioğlu Eser. (2014), “Türkiye’de Muhafazkarlaşma: Kuşak Farkı var mı?”, Alternatif Politika, 6 (1), ss.62-93.
• BARNEA, Marina F. ve SCHWARTZ, Shalom H. (1998), Values and Voting, Political Psychology, 19 (1), ss.17-40.
• BAUMAN, Zygmunt. (2004), Sosyolojik Düşünmek, Ayrıntı Yayınları, İstanbul.
• BAYHAN, Vehbi. (2006), “Türkiye’de Gençlik: Sorunlar, Değerler ve Değişimler”, Dünden Bugüne Türkiye’nin Toplumsal Yapısı, Ed: Memet Zencirkıran, Nova Basım Yayın, Ankara.
• BERELSON, Bernard. (1952), Content Analysis in Communication Research. Free Press, Glencoe.
• BİLGİN, Nuri. (2006), Sosyal Bilimlerde İçerik Analizi, Siyasal Kitabevi, Ankara.
• CAPRARA, Gian. V., BARBARANELLİ, Claudio., ve ZİMBARDO Philip. G. (1999), “Personality Profiles and Political Parties”, Political Psychology, 20, ss.175-197.
• CAPRARA, Gian. V., SCHWARTZ, Sholam H., CAPANNA, Cristina., VECCHİONE, Michele. ve BARBARANELLİ, Claudio. (2006), “Personality and Politics: Values, Traits, and Political Choice”, Political Psychology, 27, ss.1–28.
• CAPRARA, Gian. V. ve ZİMBARDO, Philip. G. (2004), “Personalizing Politics: A Congruency Model of Political Preferences”, American Psychologist, 59 (7), ss.581–594.
• COCHRANE, Raymond., BİLLİG Michael. ve HOGG Michael. (1979), “Politics and values in Britan: A Test of Rokeach two-values model”, British Journal of Social and Clinical Pyschology, 18, ss.150-167.
• DURAL Ş. Teoman. (2002), “Evrim ile Tarih”, Bilgi ve Değer, Vadi Yayınları, Ankara.
• FELDMAN, Stanley. (2003), “Values, Ideology, and the Structure of Political Attitudes”, Oxford Handbook of Political Psychology. Ed: Sears D. O., Huddy L. ve Jervis R., Oxford University Press, New York, ss.477–508.
• GÜNAY, Mustafa. (2002), “Hermeneutik Felsede Açısından Bilgi-Değer İlişkisi”, Bilgi ve Değer, Vadi Yayınları, Ankara.
• KÖSE, Aynur. (2016), “Değer ve Siyaset İlişkisi: 22 Temmuz 2007 Seçimi Üzerine Bir Değer Analizi”, Karadeniz Teknik Üniversitesi İletişim Araştırmaları Dergisi, 12/3, ss.2-19.
• KÖSE, Aynur ve YILMAZ, Mustafa. (2012), Seçimler ve Değerler. Trabzon: Serander Yayınları.
• LANE Jan-Erik. ve ERSSON Svante. (2005), “Culture and Politics: A Compoarative Approach”,Ashgate Publishing Limited, İngiltere.
• OKTAY, Mahmut. (2002), Politikada Halkla İlişkiler, Derin Yayınları, İstanbul.
• ÖZGÜR, Ergün. (2013), “Yaşa göre değer farklılıkları ve siyasi kuşak aidiyeti”, Sosyoloji Dergisi, ss.45-76.
• ÖZLEM, Doğan. (2002), “Değerler Sorununda Nesnelcilik/Mutlakçılık ve Öznelcilik/Rölativizm Tartışması Üzerine”, Bilgi ve Değer, Vadi Yayınları, Ankara.
• ROKEACH, Milton. (1973), The Nature of Human Values, Free Press, New York.
• ROKEACH, Milton. (1979), “The Two-Value Model of Political Ideology and British Politics”, British Journal of Social and Clinical Physchology, 18, ss.169-172.
• SCHWARTZ, Shalom. H. (1994), “Are there universal aspects in the content and structure of values?”, Journal of Social Issues, 50, ss.19-45.
• SCHWARTZ, Shalom. H. (2006), “Basic human values: Theory, measurement, and applications”, Revue Française de Sociologie, 47, ss.249–288.
• SCHWARTZ, Shalom. H., CAPRARA Gian. V. ve VECHİONE Michele. (2010), “Basic Personal Values, Core Political Values anc Voting: A Longitudinal Analysis”, Political Psychology, 31 (3), ss.421-452.
• SCHWARTZ, Shalom H. (1992), “Universals in the Content and Structure of Values: Theory and Empirical Tests in 20 Countries”, Advances in Experimental Social Phychology, Ed: Zanna M. P., Academic Press, New York, 25, ss.1-65.
• THEODORSON, George A. ve THEORDORSON Achilles G., (1979), A Modern Dictionary of Sociology, Barnes& Neble, New York.