TÜRKİYE’NİN TEMİZ VE YENİLENEBİLİR ENERJİ KONUSUNDA KARŞILAŞTIRMALI ANALİZİ

Yıl 2016, Cilt: 9 Sayı: 1, 0 - 0, 15.06.2016

Yunus Emre Özer

Öz

Enerji, hayatın devamlılığı açısından vazgeçilemeyecek bir kaynak haline gelmiştir. Bu enerjinin, nasıl ve hangi kaynaktan üretildiği ise çevresel sürdürülebilirlik açısından önem taşımaktadır. Bugün dünya üzerinde enerji üretiminde yaygın biçimde kullanılan fosil yakıtlar, çevresel kirlenmeye yol açmaktadır. Üstelik bu fosil yakıtların rezervleri, dünyanın bazı ülkelerinin elinde olduğu için kalan ülkelerin rezerv sahibi ülkelere bağımlılığı artmaktadır. Temel olarak bu kaygıların ışığında temiz ve yenilenebilir enerjinin kullanımının arttırılması hem çevresel kirlenmenin azaltılmasına hem de ülkelerin enerjide dışa bağımlılığını azaltabilme ihtimaline sahiptir. Özellikle Türkiye gibi temiz ve yenilenebilir enerji açısından ciddi potansiyele sahip ülkeler açısından durumun bu açıdan değerlendirilmesi gereklidir. Bu çalışma, Türkiye’nin temiz ve yenilenebilir enerji açısından durumunu ve potansiyelini Avrupa Birliği ile karşılaştırmalı biçimde analiz etmeyi amaçlamaktadır. 

Kaynakça

• AKBULUT, Gülpınar. (2008), “Küresel Değişimler Bağlamında Dünya Enerji Kaynakları, Sorunlar ve Türkiye”, Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, cilt.32, S.1, ss.117-137.
• AVRUPA BİRLİĞİ. (2015), “2030 Energy Strategy”, (erişim adresi: http://ec.europa.eu/energy/en/topics/energy-strategy/2030-energy-strategy), (erişim tarihi: 08 Eylül 2015).
• BUNTAINE, Mark T. ve PIZER William. A. (2015), “Encouraging Clean Energy Investment in Developing Countries: What Role For Aid?”, Climate Policy, cilt.15, S.5, ss.543-564.
• ÇÖRTOGLU, Feza S. (2009), “Avrupalılasma Sürecinde AB Çevre Politikası ve Yerindenlik (Subsidiarity) İlkesi”, Ankara Avrupa Çalışmaları Dergisi, cilt: 8, S.2,s s.29-46.
• DINCER, Ibrahim. ve ACAR, Canan. (2015), “A Review on Clean Energy Solutions for Better Sustainability”, Internatıonal Journal Of Energy Research, cilt.39, S. 5, ss. 585–606.
• DOĞAN, Seyhun. ve TÜZER, Mutlu. (2011), “Küresel İklim Değişikliği ve Potansiyel Etkileri”, Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, cilt.12, S.1, ss.21-34.
• DÖĞERLİOĞLU, Özlem. (2013), “Yenilenebilir Enerji ve Teşvik Sistemleri”, Energy World, ss.12.
• EUROPEAN COMMISION, (2012), Energy, Publications Office of the European Union, Luxembourg.
• GALLAGHER, Kelly Sims. (2014), Is China a Clean-Energy Model? The Globalization of Clean Energy Technology: Lessons from China, MIT Press, USA.
• GLENNA, Leland. L. ve THOMAS, Robert. Roy. (2010), “From Renewable to Alternative: Waste Coal,the Pennsylvania Alternative Energy Portfolio Standard, and Public Legitimacy”, Society and Natural Resources, cilt.23, S.9, .ss. 856–871.
• HARRAN ÜNİVERSİTESİ. (2015), “Biyokütle Enerjisi”, (erişim adresi: http://eng.harran.edu.tr/~ccetiner/biyokutle_enerjisi_6.pdf), (erişim tarihi: 03 Eylül 2015).
• JONES, Aled W. (2015), “Perceived Barriers And Policy Solutions in Clean Energy Infrastructure Investment”, Journal of Cleaner Production, cilt.104, ss. 297-304.
• KAYA, İslam Safa. (2012), “Uluslararası Enerji Politikalarına Bir Bakış: Türkiye Örneği”, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, S. 102, ss.269-288.
• KILIÇ, Cüneyt. (2009), “Küresel İklim Değişikliği Çerçevesinde Sürdürülebilir Kalkınma Çabaları ve Türkiye”, Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, cilt. 10, S. 2, ss.19-41.
• KIRKPATRICK A. Justin ve BENNEAR, Lori S. (2014), “Promoting Clean Energy Investment: An Empirical Analysis of Property Assessed Clean Energy”, Journal of Environmental Economics and Management, cilt.68, S.2, ss.357–375.
• KONAK, Nahide. (2011), “Küresel İklim Değişikliği, Kyoto Protokolü Esneklik Mekanizmaları, Gönüllü Karbon Piyasası ve Türkiye: Eleştirel Yaklaşım”, Alternatif Politika, cilt.3, S. 2, ss.154-178.
• KÖSECİK, Muhammet. (2008) “Yerel Yönetimlerde ‘Avrupalılaşma’”, Yerel Siyaset, ss. 259-304.
• KÜLEKÇİ, Özlem Candan. (2009), “Yenilenebilir Enerji Kaynakları Arasında Jeotermal Enerjinin Yeri ve Türkiye Açısından Önemi”, Ankara Üniversitesi Çevrebilimleri Dergisi, cilt.1, S.2, ss.83-91.
• NESTA, Lionel., Vona, Francesco. ve Nicolli, Francesco. (2014), “Environmental Policies, Competition and Innovation in Renewable Energy”, Journal of Environmental Economics and Management, cilt. 67, s.3, ss. 396–411.
• PAO, Hsiao-Tien., LI, Yi-Ying. ve Fu, Hsin-Chia. (2014), “Clean Energy, Non-Clean Energy, and Economic Growth in the MIST Countries”, Energy Policy, cilt.67, ss.932–942.
• Pitt, Damian. ve Bassett, Ellen. (2014), “Innovation and the Role of Collaborative Planning in Local Clean Energy Policy”, Environmental Policy and Governance, cilt. 24, S.6, ss.377–390.
• ŞANLI, Bahar. ve ÖZEKİCİOĞLU, Halil. (2007), "Küresel Isınmayı Önlemeye Yönelik Çabalar ve Türkiye", Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi E.A. Selçuk Üniversitesi Karaman İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, cilt.7, ss.456-482.
• ŞİMŞEK, Nevzat. (2011), “Türkiye’nin Çevresel Enerji Etkinliği ve Toplam Faktör Verimliliği: Karşılaştırmalı Bir Analiz”, Ege Akademik Bakış, C.11, S. 3, ss. 379-396.
• TAYLOR, Peter G., WIESENTHAL, Tobias. ve MOURELATOU, Aphrodite. (2005), “Energy and Environment in the European Union: an Indicator-Based Analysis”, Natural Resources Forum, cilt.29, S.4, ss. 360–376.
• TÜBİTAK Proje No MİSAG-195. (2005), Türkiye’de Biyokütleden Temiz Enerji Eldesinin Araştırılması.
• TÜRK-ALMAN BİYOGAZ PROJESİ. (2011), Türkiye’de Hayvansal Atıkların Biyogaz Yoluyla Kaynak Verimliliği Esasında ve İklim Dostu Kullanımı Projesi, Ankara.
• VARINCA, Kamil B. ve GÖNÜLLÜ, M. Talha. (2006). “Türkiye’de Güneş Enerjisi Potansiyeli ve Bu Potansiyelin Kullanım Derecesi, Yöntemi ve Yaygınlığı Üzerine Bir Araştırma” (bildiri), UGHEK’2006: I. Ulusal Güneş ve Hidrojen Enerisi Kongresi, 21-23 Haziran 2006, (ss.270-275), Eskişehir: Eskişehir Osmangazi Üniversitesi.
• WORLD WILDLIFE FUND. (2011), “Yenilenebilir Enerji Geleceği ve Türkiye”, (erişim adresi: http://awsassets.wwftr.panda.org/downloads/wwftr_yenilenebilirenerjigelecegiveturkiye.pdf), (erişim tarihi: 10 Kasım 2015).
• YI, Hongtao. (2015), “Clean-Energy Policies and Electricity Sector Carbon Emissions in the U.S. States”, Utilities Policy, cilt.34, ss. 19-29.