Kişilerarası Düzenleme Ölçeği’nin Türkçeye Uyarlanması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

Year 2021, , 532 - 547, 15.12.2021

Demet Vural Yüzbaşı , Başak Durdu Akgün

https://doi.org/10.32600/huefd.673052

Abstract

Bu çalışmanın amacı, bireylerin kişilerarası duygu düzenleme davranışlarını gösterme eğilimlerini ve bu davranışların onlar üzerindeki etkinliklerini belirlemeyi hedefleyen Kişilerarası Düzenleme Ölçeği (KDÖ)’nin (Interpersonal Regulation Questionnaire - IRQ) Türkçeye uyarlanması ve ölçeğin psikometrik özelliklerinin incelenmesidir. Çalışmanın örneklemini yaş ortalaması 21.2 (SS = 1.68) olan 417 üniversite öğrencisi oluşturmaktadır. Çeviri – tekrar çeviri yöntemi ile ölçeğin Türkçe formunun hazırlanmasının ardından KDÖ ve Stresle Başa Çıkma Tarzları Ölçeği’nin Sosyal Desteğe Başvurma Alt Ölçeği, Berkeley Duygu İfadesi Ölçeği, 5 Faktör Kişilik Ölçeği’nin Uyumluluk Alt Ölçeği, Pozitif ve Negatif Duygu Ölçeği ve UCLA Yalnızlık Ölçeği Kısa Formu katılımcılara uygulanmıştır. Ölçeğin faktör yapısını belirlemek amacıyla açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizleri yapılmıştır. Ölçeğin ölçüt bağıntılı geçerliliği ise KDÖ’nün diğer ölçüm araçları ile korelasyonları hesaplanarak belirlenmiştir. Ayrıca, ölçeğin test-tekrar test güvenirlik ve Cronbach alfa iç tutarlık katsayıları hesaplanmıştır. Açımlayıcı faktör analizlerinde ölçeğin Türkçe formunun 16 madde ve 4 faktörden meydana geldiği belirlenmiştir. Bu faktörler, negatif eğilim, negatif etkinlik, pozitif eğilim ve pozitif etkinlik olarak isimlendirilmiştir. Faktörlerin varyansın %63.9’unu açıkladığı görülmüştür. Ölçek maddelerinin faktör yük değerlerinin ise .32 ile .81 değerleri arasında değiştiği görülmüştür. Doğrulayıcı faktör analizlerinde elde edilen değerler ise CFI =.97, NNFI = .96, GFI =.91, AGFI = .88, IFI =.97, SRMR = .057 ve RMSEA = .073 şeklindedir. Bu değerler verinin modele kabul edilebilir düzeyde uyum sağladığını göstermektedir. Ölçeğin, diğer ölçüm araçlarının önemli bir kısmıyla da istatistiksel olarak anlamlı düzeyde ilişkili olduğu belirlenmiştir. Ölçeğin Cronbach alfa iç tutarlık katsayısı .88; test-tekrar test güvenirliği ise .89 olarak hesaplanmıştır. Bu sonuçlar, KDÖ’nün Türkçe formunun geçerli ve güvenilir bir ölçüm aracı olduğuna işaret etmektedir.

Keywords

Duygu, kişilerarası düzenleme, duygu düzenleme, geçerlik, güvenirlik

Adaptation of the Interpersonal Regulation Scale to Turkish: Validity and Reliability Study

Abstract

The aim of this study was to adapt the Interpersonal Regulation Questionnaire (IRQ) to Turkish and to investigate the psychometric properties of the scale. The sample of the study consists of 417 university students with a mean age of 21.2 (SD = 1.68). IRQ, Seeking Social Support Subscale of Coping Style Scale, Berkeley Emotion Expressivity Scale, Aggreableness Subscale of 5 Factor Personality Scale, Positive and Negative Affect Schedule and Short Form of UCLA Loneliness Scale were applied to the participants. In order to determine the construct validity of the scale, exploratory and confirmatory factor analyzes were performed. The criterion-related validity of the scale were determined by calculating the correlations of IRQ with other measurement instruments. Finally, test-retest reliability and Cronbach alfa internal consistency coefficients of the scale were calculated. In the exploratory factor analyzes, it was determined that the Turkish form of the scale consisted of 16 items and 4 factors. These factors are named as negative tendency, negative efficiency, positive tendency and positive efficiency. It has been observed that the factors explained 63.9% of the variance. The factor loading values of the scale items varied between .32 and .81.The values obtained in confirmatory factor analyzes were CFI = .97, NNFI = .96, GFI = .91, AGFI = .88, IFI = .97, SRMR = .057 and RMSEA = .073. These values indicated that the data fit to the model at an acceptable level. The scale was found to be significantly correlated with most of the other measurement tools. The internal consistency coefficient of the scale was .88 and test-retest reliability was calculated as .89. These results indicated that the Turkish version of IRQ is a valid and reliable measurement tool.

Keywords

Emotion, interpersonal regulation, emotion regulation, validity, reliabilty

References

• Akan, Ş. T. ve Barışkın, P. E. (2016). Kültür ve cinsiyet bağlamında Berkeley duygu ifadesi ölçeğinin geçerlilik ve güvenilirlik ölçütleri. Türk Psikiyatri Dergisi, 27, 1-8.
• Butler, E. A. (2015). Interpersonal affect dynamics: It takes two (and time) to tango. Emotion Review, 7, 336 – 341.
• Butler, E. A., Egloff, B., Wlhelm, F. H., Smith, N. C., Erickson, E. A. ve Gross, J. J. (2003).The social consequences of expressive suppression. Emotion, 3(1), 48- 67.
• Carl, J. R., Soskin, D. P., Kerns, C., ve Barlow, D. H. (2013). Positive emotion regulation in emotional disorders: A theoretical review. Clinical Psychology Review, 33(3), 343- 360.
• Cisler, J. M., Olatunji, B. O., Feldner, M. T. ve Forsyth, J. P. (2010). Emotion regulation and the anxiety disorders: An integrative review. Journal of Psychopathology and Behavioral Assessment, 32(1), 68-82.
• Clore, G. L. ve Ortony, A. (2008). Appraisal theories: How cognition shapes affect into emotion. M. Lewis, J. M. Haviland-Jones ve L. F. Barett (Ed.), Handbook of Emotions içinde (s. 628-642) New York: Guilford.
• Coan, J. (2011). The social regulation of emotion. J. Decety ve J.T. Cacıoppo (Ed.) Handbook of social neuroscience içinde (s. 614-623). New York: Oxford University Press.
• Coan, J. A., Schaefer, H. S. ve Davidson, R. J. (2006). Lending a hand: Social regulation of the neural response to threat. Psychological Science, 17,1032–1039.
• Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları (2. baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Demir, A. (1989). UCLA yalnızlık ölçeğinin geçerlik ve güvenirliği. Psikoloji Dergisi, 7(23), 14-18.
• Dixon-Gordon, K. L., Bernecker, S. L. ve Christensen, K. (2015). Recent innovations in the field of interpersonal emotion regulation. Current Opinion in Psychology, 3, 36–42.
• Doğan, T., Çötok, N. A. ve Tekin, E. G. (2011). Reliability and validity of the Turkish Version of the UCLA Loneliness Scale (ULS-8) among university students. Procedia Social and Behavioral Sciences, 15, 2058-2062.
• Eisenberg, N., Fabes, R. A., Guthrie, I. K. ve Reiser, M. (2000). Dispositional emotionality and regulation: Their role in predicting quality of social functioning. Journal of Personality and Social Psychology, 78, 136-157.
• Folkman, S., Lazarus, R. S., Gruen, R. J. ve DeLongis, A. (1986). Appraisal, coping, health status, and psychological symptoms. Journal of Personality and Social Psychology, 50(3), 571- 579.
• Gençöz, T. (2000). Positive and negative affect schedule: A study of validity and reliability. Türk Psikoloji Dergisi, 15(46), 19-28.
• Gökdağ, C., Sorias, O., Kıran, S. ve Ger, E. (2019). Kişilerarası Duygu Düzenleme Ölçeğinin Türkçeye uyarlanması ve psikometrik özelliklerinin incelenmesi. Türk Psikiyatri Dergisi, 30(1), 57-66.
• Greenberg, J. (2011). Behavior in organizations (10. baskı.) Upper Saddle River: Prentice Hall.
• Gross, J. J. (1998). The emerging field of emotion regulation: An integrative review. Review of General Psychology, 2(3), 271-299.
• Gross, J. J. (2002). Emotion regulation: Affective, cognitive, and social consequences. Psychophysiology, 39(3), 281-291.
• Gross, J. J ve John, O. P. (1995) Facets of emotional expressivity: Three self-report factors and their correlates. Personality and Individual Differences, 19, 555-568.
• Hawkley, L. C. ve Cacioppo, J. T. (2010). Loneliness matters: A theoretical and empirical review of consequences and mechanisms. Annals of Behavioral Medicine, 40, 218-227.
• Hofmann, S. G. (2014). Interpersonal emotion regulation model of mood and anxiety disorders. Cognitive Therapy and Research, 38, 483- 492.
• Hofmann, S. G., Carpenter, K. ve Kurtiss, J. (2016). Interpersonal Emotion Regulation Questionnaire (IERQ): Scale development and psychometric characteristics. Cognitive Therapy and Research, 40(3), 341-356.
• John, O. P. ve Gross, J. J. (2004). Healthy and unhealthy emotion regulation: personality processes, individual differences, and life span development. Journal of Personality, 72, 1301–1333.
• John, O. P., Donahue, E. M. ve Kentle, R. L. (1991). The big five inventory: Versions 4a and 54 [Technical Report]. Berkeley, CA: University of California, Institute of Personality and Social Research.
• Karaman, N. G., Doğan, T. ve Çoban, A. E. (2010). A study to adapt the big five inventory to Turkish. Procedia Social and Behavioral Sciences, 2(2), 2357-2359.
• Kervancı, F. (2008). Büro çalışanlarının duygu yönetimi yeterlilik düzeylerinin geliştirilmesinde duygu yönetimi eğitimi programının etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Büro Yönetimi Eğitimi Anabilim Dalı, Ankara.
• Keskin, H., Akgün, A. ve Yılmaz, S. (2013). Örgütlerde duygusal zekâ ve duygusal yetenekler: Çalışma ortamında duyguların akıllıca yönetimi. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Lang, F. R. ve Heckhausen, J. (2006). Motivation and interpersonal regulation across adulthood: managing the challenges and constraints of social contexts. C. Hoare (Ed.), Handbook of adult development and learning içinde (s. 149–166). Oxford University Press.
• Malkoç, A., Gördesli, M. A., Arslan, R., Çekici, F. ve Sünbül, Z. A. (2018). Interpersonal Emotion Regulation Scale (IERS): Adaptation and Psychometric Properties in a Turkish Sample. International Journal of Assessment Tools in Education, 5(4), 754-762.
• Marroquín, B. (2011). Interpersonal emotion regulation as a mechanism of social support in depression. Clinical Psychology Review, 31(8), 1276-1290.
• Mauss, I. B., Bunge, S. A. ve Gross, J. J. (2007). Automatic emotion regulation. Social and Personality Psychology Compass, 1, 146-167.
• Niven, K. (2017). The four key characteristics of interpersonal emotion regulation. Current Opinion in Psychology, 17, 89-93.
• Parkinson, B. ve Manstead, A. S. R. (2015). Current emotion research in social psychology: Thinking about emotions and other people. Emotion Review, 7, 1–10.
• Rimé, B. (2009). Emotion elicits the social sharing of emotion: Theory and empirical review. Emotion Review, 1, 60-85.
• Russell, D., Peplau, L. A. ve Ferguson, M. L. (1978). Developing a measure of loneliness. Journal of Personality Assessment, 42, 290–294.
• Saruhan, V., Başman, M. ve Ekşi, H. (2018). Kişilerarası Duygu Düzenleme Ölçeği’nin Türk kültürüne uyarlanması. V. International Eurasian Educational Research Congress bildiri özetleri kitabı içinde (ss.1120-1121). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Sloan, E., Hall, K., Moulding, R., Bryce, S., Mildred, H. ve Staiger, P. K. (2017). Emotion regulation as a transdiagnostic treatment construct across anxiety, depression, substance, eating and borderline personality disorders: A systematic review. Clinical Psychology Review, 57, 141-163.
• Smith, C. A. ve Lazarus, R. S. (1993). Appraisal components, core relational themes, and the emotions. Cognition & Emotion, 7(3-4), 233-269.
• Şahin, N. H. ve Durak, A. (1995). Stresle başa çıkma tarzları ölçeği: Üniversite öğrencileri için uyarlanması. Türk Psikoloji Dergisi, 10(34), 56-73.
• Van Kleef, G. A. (2016). The interpersonal dynamics of emotion. Cambridge University Press.
• Watson, D., Clark, L. A. ve Tellegen, A. (1988). Development and validation of brief measures of positive and negative affect: The PANAS scales. Journal of Personality and Social Psychology, 54(6), 1063- 1070.
• Williams, W. C., Morelli, S. A., Ong, D. C. ve Zaki, J. (2018). Interpersonal emotion regulation: Implications for affiliation, perceived support, relationships, and well being. Journal of Personality and Social Psychology, 115(2), 224-254.
• Zaki, J. ve Williams, W. C. (2013). Interpersonal emotion regulation. Emotion, 13, 803–810.
• Zimmer-Gembeck, M. J. ve Skinner, E. A. (2011). The development of coping across childhood and adolescence: An integrative review and critique of research. International Journal of Behavioral Development, 35(1), 1-17.