Öteki ve Varlık: Freudo-Lacan’cı Politik Psikoloji Üzerinden Schmitt’i Yeniden Okumak

Yıl 2017, Cilt: 5 Sayı: 10, 161 - 175, 20.12.2017

Efe Baştürk

https://doi.org/10.20304/humanitas.335586

Öz

Schmitt, siyasal olanı dışsallık üzerinden kavrar. Schmitt için, siyasal bir oluşum, toplumsal olanın kendi anlamını idrak edebileceği bir dışsallık aracılığı ile kurulur. Bu, varlığın anlamının kendisinin dışında olduğunu savlayan Freudo-Lacan’cı bir paradigmaya benzemektedir. Freud ve Lacan için anlam, ancak ötekinin gözünde – öteki aracılığı ile – meydana gelebilir. Bu yüzden hem Freud ve Lacan’da hem de Schmitt’te öteki’nin pozisyonu varlığın anlamının dışarıdan belirlenmesine dönük olarak çifte bir anlamlılık ihtiva eder. Bu dışarıdanlık (dışsallık), varoluşa dair bilincin mutlaka bir ötekilik nosyonu ile ilişkilendiği anlamına gelir. Bu makale, siyasal olanın psikanalitik argümanlar eşliğinde nasıl kavramsallaştırılabileceğini Freud-Lacan ve Schmitt arasındaki ortaklık üzerinden tartışmayı amaçlamaktadır. Siyasal olanı psikanalitik kavramlar ile kavramak siyasal olanın anlamını derinleştirmeye yardımcı olur, çünkü siyasal olan aynı zamanda bilinçdışısal süreçlerle kavramsallaştırılması gereken bir fenomendir. Dolayısıyla, siyasal olanı psikanalitik kavramlar ile ilişkilendirme hamlesi, siyasal olanın, tam da siyasal varoluşun temel bileşeni olan toplumsal bilinçte nasıl kavrandığı ve nasıl imgeselleştirildiğini anlamaya yardımcı olur.

Anahtar Kelimeler

Freud-Lacan

Kaynakça

• Ahmed, S. (2012). Sigmund Freud’s psychoanalytic theory Oedipus complex: A critical study with reference to D. H. Lawrence’s “Sons and Lovers”. Internal journal of English and literature, 3(3), 60-70
• Ainsworth, M. D. S. (1969). Object Relations, Dependency, And Attachment: A Theoretical Review of the Infant-Mother Relationship. Child Development, 40, 969-1025
• Balakrishnan, G. (2000). The Enemy: An Intellectual Portrait of Carl Schmitt. London: Verso Books
• Bates, D. (2006). Political Theology and the Nazi State: Carl Schmitt's Concept of the Institution. Modern Intellectual History, 3/3, 415 – 442
• Bendersky, J. (1983). Carl Schmitt: Theorist for the Reich. Princeton: Princeton University Press
• Bredekamp, H. (1999). From Walter Benjamin to Carl Schmitt, via Thomas Hobbes. Critical Inquiry, 25/2, 247-266
• Carty, A. (1995). Interwar German Theories of International Law: The Psychoanalytical and Phenomenological Perspectives of Hans Kelsen and Carl Schmitt. Cardozo Law Review, 16, 1235-1292.
• Cottam, M. Uhler, B. D. Mastors, E. Preston, T. (2004). Introduction to Political Psychology. New Jersey: LEA
• Dean, M. (2006). A Political Mythology of World Order: Carl Schmitt’s Nomos. Theory, Culture and Society, 23/5, 1-22.
• Dyzenhaus, D. (1998). Introduction. Law as Politics: Carl Schmitt’s Critique of Liberalism. David Dyzenhaus (ed). USA: Duke University Press
• Ferrell, R. (1996). Passion in theory: Conceptions of Freud and Lacan. London: Routledge
• Freud, S. (1961). Beyond the Pleasure Principle. James Strachey (trans). New York: Norton & Company
• Freud, S. (1998). Totem and Taboo. A. A. Brill (trans). New York: Verso
• Freud, S. (2010). The Ego and the Id. Seattle: Pacific Publications
• Freund, J. (1995). Schmitt’s Political Thought, Telos, 102, 11-43
• Grigg, R. (2008). Lacan, Language and Philosophy. Albany: State University of New York
• Grünbaum, A. (1985). The Foundations of Psychoanalyses: A Philosophical Critique. Berkeley: University of California Press
• Hirst, P. (1990). Carl Schmitt: Decisionism and Political romanticism. Representative Democracy and its Limits. Cambridge: Polity Press, 1990, 128-138.
• Homer, S. (2005). Jacques Lacan. London: Routledge
• Houghton, D. P. (2009). Political Psychology: Situations, Individuals, and Cases. New York: Routledge
• Kochi, T. (2006). Considering Hegel’s Account of War. Griffith Law Review, 15/1, 49-73
• Lacan, J. (1998). Four Fundamental Concepts of Psychoanalyses. Alan Sheridan (trans). New York: Norton & Company
• Lacan, J. (2013). On the Names-of-the-Father. Bruce Fink (trans). Cambridge: Polity Press
• Marder, M. (2010). Groundless Existence: The Political Ontology of Carl Schmitt. London: Continuum
• McCormick, J. P. (1999). Carl Schmitt’s Critique of Liberalism, Against Politics as Technology. Cambridge: Cambridge University Press
• Meier, H. (2011). The Lesson of Carl Schmitt: Four Chapters on the Distinction between Political Theology and Political Philosophy. Chicago: University of Chicago Press
• Obeyesekere, G. (1990). The Work of Culture: Symbolic Transformation in Psychoanalyses and Anthropology. Chicago: University of Chicago Press
• Ojakangas, M. (2007). A Terrifying World without an Exterior: Carl Schmitt and the Metaphysics of International (dis)order. The International Political Thought of Carl Schmitt. Louiza Odysseos and Fabio Petito (ed). London: Routledge. 205-222
• Ostovich, S. (2007). Carl Schmitt, Political Theology, and Eschatology. KronoScope, 7, 49-66
• Petocz, A. (1999). Freud, Psychoanalysis, and Symbolism. New York: Cambridge University Press
• Pippin, B. R. (2000). What is the Question for which Hegel’s Theory of Recognition is the Answer? European Journal of Philosophy, 8/2, 155-172.
• Schmitt, C. (1931). The Necessity of Politics. London: Sheed & Ward
• Schmitt, C. (1996). Roman Catholicism and Political Form. G. L. Ulmen (trans). Westport: Greenwood Publishing
• Schmitt, C. (2005). Political Theology: Four Chapters on the Concept of Sovereignty. George Schwab (trans.). Chicago: University of Chicago Press Schmitt, C. (2007). The Concept of the Political. George Schwab (trans). Chicago: University of Chicago Press.
• Sears, O. D; Huddy, L.; Jervis, R. (2003). Oxford Handbook of Political Psychology. New York: Oxford University Press
• Thom, M. (2007). The unconscious structured like a language. Economy and Society, 5/4, 435- 469
• Vander, F. (2002). Kant and Schmitt on Preemptive War. Telos, 125, 152-166
• Wolin, R. (1992). Carl Schmitt: The Conservative Revolutionary Habitus and the Aesthetics of Horror. Political Theory, 20/3, 424-447.