Çalışmanın amacı, psikolojik danışma ve rehberlik alanında öğrenim gören öğrenciler için hazırlanan kariyer uyumluluğu programının katılımcıların kariyer uyumluluk düzeyleri üzerindeki etkisinin incelenmesidir. Çalışma nicel ve nitel boyutları içerdiği için karma desen özelliğine sahiptir. Çalışmada, ilk olarak ön test ölçümleri yapılmıştır. Sonra ise son test ölçümlerine bakılmıştır. Bundan dolayı çalışmanın nicel boyutunda deneysel modellerden (yarı deneysel model) tercih edilmiştir. Çalışmanın bağımsız değişkeni, psikolojik danışma ve rehberlik alanında öğrenim gören birinci sınıf öğrencileri için hazırlanan programdır. Çalışmanın bağımlı değişkeni, programda yer alan deneklerin kariyer uyumluluklarıdır. Çalışmada ayrıca katılımcıların programa ilişkin algılarını değerlendirmek için fenomenolojik analiz de yapılmıştır. Çalışmada deney grubunda ve kontrol grubunda 16’şar öğrenci amaçlı örnekleme yöntemiyle gruplara seçkisiz atanmışlardır. Çalışmada üç önemli ölçek aracılığı ile deneysel çalışma yürütülmüştür. Bu ölçeklerden ilki, Kariyer Uyum-Yetenekleri Ölçeğidir. İkinci ölçek ise “Psikolojik Danışmanlar İçin Kariyer Uyumluluğu Ölçeğidir. Üçüncü ölçek ise, Kariyer Uyumluluğu Ölçeğidir. Araştırmada, programın etkililiğini belirlemek için betimsel istatistikler, parametrik olmayan testlerden (Wilcoxon İşaretli Sıralar ve Mann Whitney U) yararlanılmıştır. Nicel bulgulardan Man Whitney U-Testi bulguları incelendiğinde kontrol grubunu oluşturan öğrencilere göre, deney grubunu oluşturan öğrencilerin kariyer uyum yetenekleri (u = 53.50; p < 0.01), kariyer uyumluluğu (u = 29.50; p < 0.01), psikolojik danışmanlar için kariyer uyumluluğu (u= 18.00; p < 0.01) sıra ortalama ve sıra toplam puanlarının daha yüksek olduğunu bulunmuştur. Deney grubunu oluşturan öğrencilerin Wilcoxon İşaretli Sıralar Testi analiz sonuçlarında deney grubundaki öğrencilerin, deney öncesine göre kariyer uyum yetenekleri toplam puanları (Z = -3.52; p < 0.01), kariyer uyumluluğu toplam puanları (Z= -3.41; p < 0.01), psikolojik danışmanlar için kariyer uyumluluğu toplam puanlarının arttığı (Z = -3.52; p < 0.01) bulunmuştur. Geliştirilen kariyer uyumluluğu programının, psikolojik danışma ve rehberlik alanında öğrenim gören birinci sınıf öğrencilerinin kariyer uyumluluk düzeylerine olumlu katkı sağladığı sonucuna varılmıştır.
The main goal of this study is to investigate the effectiveness of the career adaptability program for the first year students in an undergraduate program (guidance and psychological counseling). Main feature of this study is a mixed method. First of all, the study has a quantitative feature. In the quantitative dimension of this research, the method of quasi-experimental design with pretest-posttest measures, and experiment and control group was used. In the qualitative dimension of the study, phenomenological design was used. The study group consisted of 32 participants, 16 participants were in the experimental group (12 girls, 4 boys) determined by random assignment and 16 participants (11 girls, 5 boys) in the control group. Participants were selected through purposeful sampling method. Career Adaptability Scale, Career Adapt-abilities Scale and Career Adaptability Scale for Psychological Counselors were used in the research. In the study, Descriptive Statistics, Mann Whitney U and Wilcoxon Marked Ranks Test were used to determine the effectiveness of the program. When the results of the quantitative analysis were examined, the mean scores of the students in the experimental group in terms of total score of career adapt-abilities scale (Z = -3.52, p < 0.01), total score of career adaptability scale (Z = -3.41, p < 0.01) and total score of career adaptability scale for counselors (Z = -3.52, p < 0.01) for post-test were higher than pre-test’ scores. According to Man Whitney U-Test results, it was found that career-adaptabilities scores (u = 53.50; p < 0.01), career adaptability scores (u = 29.50; p < 0.01), and career adaptability scores (u= 18.00; p < 0.01) for psychological counselors were higher than the participants in the control group. Furthermore, comparison of the both groups indicated that individuals in experimental group had higher scores from all scales than control group. The resulting career adaptability program has resulted in a positive contribution to the career adaptability of students.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Other Fields of Education |
Journal Section | Makaleler |
Authors | |
Publication Date | October 31, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 Volume: 35 Issue: 4 |