Significant transformations have happened lately in Turkey. One of the main points of this transformation is public administration. A new tendency has appeared in public administration due to the transformations occurred in the last decade (after 2010). The year 2010 and 2017 referendum, 2011 and the decree laws and Presidential Decrees issued after 2016 have an important place in determining this tendency. The framework of this study is based on this new tendency. In this extensive study, it is proposed that a new type of centralization in which both political and administrative centralization coexist as an extension of the tendency of strengthening executive branch of the state, which has been effective in Turkey for many years, has appeared and this centralization is analyzed as "hybrid centralization" by conceptualizing the "hybrid" concept which has been started to be used recently in social sciences. As a result, public administration forehead emerged as a new kind of hybrid centralization in Turkey and has been institutionalized with this system change.
Akçay, Ü. (2017a, 02 13). Varlık Fonu ne değil? 01 01, 2019 tarihinde www.gazeteduvar.com.tr: https://www.gazeteduvar.com.tr/yazarlar/2017/02/13/varlik-fonu-ne-degil/ adresinden alındı
Akçay, Ü. (2017b, 05 22). Ekonomide durum güncellemesi: Geleceğe Kaçış. 01 01, 2019 tarihinde www.gazeteduvar.com.tr: https://www.gazeteduvar.com.tr/yazarlar/2017/05/22/ekonomide-durum-guncellemesi-gelecege-kacis/ adresinden alındı
Angın, C. (2019). Türkiye'de Krizler Kanun Hükmünde Kararnameler ve Devletin Değişim-Dönüşümü. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayımlanmamış Doktora Tezi.
Aydın, A. (2012). KHK'lar ve Genel Yönetim: Yasama. L. Demirelli içinde, Kanun Hükmünde Kararnamelerle Yönetim Çalıştayı (s. 2-11). Ankara: Ankara Üniversitesi Yayınları No: 366.
Dik, E. (2013). 643 Sayılı KHK İle Düzenlenen Bakan Yardımcılığı ve Hiyerarşik Örgütlenme İçerisindeki Konumu. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 68(4), 121-145.
Eaton, K., & Dickovick, J. (2004). The Politics of Re-Centralization in Argentina and Brazil. Latin American Research Review, 39(1), 90-122. 03 15, 2020 tarihinde www.jstor.org/stable/1555384 adresinden alındı
Elgin , D., & Carter, D. (2019). Administrative (de)centralization, performance equity, and outcome achievement in rural contexts: An empirical study of U.S. child welfare systems. Governance(32), 22-43.
Fedai, R. (2015). Kamunun Yönetiminde Artan Merkez Etkisi. B. Övgün içinde, AKP Nasıl Yönetti (2002-2015) (s. 163-203). Ankara: Nika Yayınevi.
Golosov , G. (2018). Russia’s centralized authoritarianism in the disguise of democratic federalism: Evidence from the September 2017 sub-national elections. International Area Studies Review, 21(3), 231 –248. 04 01, 2019 tarihinde https://journals.sagepub.com/doi/pdf/10.1177/2233865918789521 adresinden alındı
Gözler, K. (2020). Cumhurbaşkanlığı Hükûmet Sisteminin Uygulamadaki Değeri: Bir Buçuk Yıllık Bir Bilanço. 03 23, 2020 tarihinde http://www.anayasa.gen.tr: http://www.anayasa.gen.tr/cbhs-bilanco.htm adresinden alındı
Güler, B. (2012). 6223 Sayılı Yetki Kanunu: Genel Özellikleri Üzerine Bir Değerlendirme . A. A. Akdoğan içinde, Kanun Hükmünde Kararnamelerle Yönetmek (s. 11-29). Ankara: YAYED.
Güran, S. (1989). İktidar ve Kamu Yönetimi Bağlamında İdarede Merkezileşme Olgusu. Mülkiye Dergisi, 22(4), 15-19.
Karasu, K. (2020). İngiltere'de Kamu Yönetimi. K. K. (Ed.) içinde, Kamu Yönetmi Ülke İncelemeleri (s. 175-348). Ankara: İmge Kitabevi.
Leblebici, D., Sadioğlu, U., & Kurban, A. (2012). Türk Yönetim Sisteminde Bağımsız Düzenleyici Kurullar Üzerine Kuramsal Tartışmalar. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 30(2), 81 - 109. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/306029 adresinden alındı
Mansfield, R. (1973). Bureaucracy and Centralization: An Examination of Organizational Structure. Administrative Science Quarterly, 18(3), 477-488. 04 04, 2020 tarihinde https://www.jstor.org/stable/2392200?seq=1&cid=pdf-reference#references_tab_contents adresinden alındı
Ostrom , V. (1976). The Contemporary Debate over Centralization and Decentralization. Publius, 6(4), 21-32. https://www.jstor.org/stable/3329815?seq=1&cid=pdf-reference#references_tab_contents adresinden alındı
Övgün, B. (2011). Türk Kamu Yönetiminde Yeni Bir Örgütlenme: Kalkınma Bakanlığı. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 66(3), 263-281.
Övgün, B. (2016). Kamu Yönetimi Reformunda Bir Açmaz: Yerelleşme mi, Merkezileşme mi? Mülkiye Dergisi, 40(3), 159-179.
Şengül, M. (2008). Türkiye‘de kamu yönetiminde neoliberal dönüşümün çevresel sonuçları. Memleket Siyaset Yönetim, 3(6), 67-87.
Tellal, E., & E. Keskin, N. (2020). Rusya Fedarasyonunda Kamu Yönetimi. K. K. (Ed.) içinde, Kamu Yönetimi Ülke İncelemeleri (s. 485-545). Ankara: İmge Kitabevi.
Zengin, O. (2019). Cumhurbaşknalığı Hükümet Sistemi ve İdari Yapıya Etkisi. Emek Araştırma Dergisi, 10(15), 1-24.
KAMU YÖNETİMİNDE YENİ BİR EĞİLİM: HİBRİT MERKEZİLEŞME
Year 2020,
Volume: 38 Issue: 4, 633 - 654, 28.12.2020
Türkiye’de son dönemlerde oldukça önemli dönüşümler gerçekleşmektedir. Bu dönüşümün ana uğrak noktalarından biri de kamu yönetimidir. Özellikle son 10 yıllık dönemde (2010 yılı sonrası) yaşanan dönüşümlere bağlı olarak kamu yönetiminde yeni bir eğilim ortaya çıkmıştır. Bu eğilimin belirmesinde 2010 ve 2017 yıllarında gerçekleştirilen anayasa değişiklikleri ile 2011 yılı ve 15 Temmuz darbe girişimi ardından çıkartılan Kanun Hükmünde Kararnameler önemli bir yere sahip olup, çalışmada bu düzenlemeler ele alınmıştır. Çalışmanın ana çerçevesi, beliren bu yeni eğilim üzerine yükselecektir. Bu kapsamda çalışmada, Türkiye’de uzun yıllar etkili olan yürütmeyi güçlendirme eğiliminin bir uzantısı olarak hem siyasi hem de idari merkezileşmenin bir arada varlık gösterdiği yeni bir tür merkezileşmenin ortaya çıktığı ileri sürülmekte ve bu yeni durum sosyal bilimler alanında yeni yeni kullanılmaya başlanan bir kavram olan “hibrit” kavramı üzerinden kavramsallaştırılarak “hibrit merkezileşme” şeklinde analiz edilmektedir.
Akçay, Ü. (2017a, 02 13). Varlık Fonu ne değil? 01 01, 2019 tarihinde www.gazeteduvar.com.tr: https://www.gazeteduvar.com.tr/yazarlar/2017/02/13/varlik-fonu-ne-degil/ adresinden alındı
Akçay, Ü. (2017b, 05 22). Ekonomide durum güncellemesi: Geleceğe Kaçış. 01 01, 2019 tarihinde www.gazeteduvar.com.tr: https://www.gazeteduvar.com.tr/yazarlar/2017/05/22/ekonomide-durum-guncellemesi-gelecege-kacis/ adresinden alındı
Angın, C. (2019). Türkiye'de Krizler Kanun Hükmünde Kararnameler ve Devletin Değişim-Dönüşümü. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayımlanmamış Doktora Tezi.
Aydın, A. (2012). KHK'lar ve Genel Yönetim: Yasama. L. Demirelli içinde, Kanun Hükmünde Kararnamelerle Yönetim Çalıştayı (s. 2-11). Ankara: Ankara Üniversitesi Yayınları No: 366.
Dik, E. (2013). 643 Sayılı KHK İle Düzenlenen Bakan Yardımcılığı ve Hiyerarşik Örgütlenme İçerisindeki Konumu. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 68(4), 121-145.
Eaton, K., & Dickovick, J. (2004). The Politics of Re-Centralization in Argentina and Brazil. Latin American Research Review, 39(1), 90-122. 03 15, 2020 tarihinde www.jstor.org/stable/1555384 adresinden alındı
Elgin , D., & Carter, D. (2019). Administrative (de)centralization, performance equity, and outcome achievement in rural contexts: An empirical study of U.S. child welfare systems. Governance(32), 22-43.
Fedai, R. (2015). Kamunun Yönetiminde Artan Merkez Etkisi. B. Övgün içinde, AKP Nasıl Yönetti (2002-2015) (s. 163-203). Ankara: Nika Yayınevi.
Golosov , G. (2018). Russia’s centralized authoritarianism in the disguise of democratic federalism: Evidence from the September 2017 sub-national elections. International Area Studies Review, 21(3), 231 –248. 04 01, 2019 tarihinde https://journals.sagepub.com/doi/pdf/10.1177/2233865918789521 adresinden alındı
Gözler, K. (2020). Cumhurbaşkanlığı Hükûmet Sisteminin Uygulamadaki Değeri: Bir Buçuk Yıllık Bir Bilanço. 03 23, 2020 tarihinde http://www.anayasa.gen.tr: http://www.anayasa.gen.tr/cbhs-bilanco.htm adresinden alındı
Güler, B. (2012). 6223 Sayılı Yetki Kanunu: Genel Özellikleri Üzerine Bir Değerlendirme . A. A. Akdoğan içinde, Kanun Hükmünde Kararnamelerle Yönetmek (s. 11-29). Ankara: YAYED.
Güran, S. (1989). İktidar ve Kamu Yönetimi Bağlamında İdarede Merkezileşme Olgusu. Mülkiye Dergisi, 22(4), 15-19.
Karasu, K. (2020). İngiltere'de Kamu Yönetimi. K. K. (Ed.) içinde, Kamu Yönetmi Ülke İncelemeleri (s. 175-348). Ankara: İmge Kitabevi.
Leblebici, D., Sadioğlu, U., & Kurban, A. (2012). Türk Yönetim Sisteminde Bağımsız Düzenleyici Kurullar Üzerine Kuramsal Tartışmalar. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 30(2), 81 - 109. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/306029 adresinden alındı
Mansfield, R. (1973). Bureaucracy and Centralization: An Examination of Organizational Structure. Administrative Science Quarterly, 18(3), 477-488. 04 04, 2020 tarihinde https://www.jstor.org/stable/2392200?seq=1&cid=pdf-reference#references_tab_contents adresinden alındı
Ostrom , V. (1976). The Contemporary Debate over Centralization and Decentralization. Publius, 6(4), 21-32. https://www.jstor.org/stable/3329815?seq=1&cid=pdf-reference#references_tab_contents adresinden alındı
Övgün, B. (2011). Türk Kamu Yönetiminde Yeni Bir Örgütlenme: Kalkınma Bakanlığı. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 66(3), 263-281.
Övgün, B. (2016). Kamu Yönetimi Reformunda Bir Açmaz: Yerelleşme mi, Merkezileşme mi? Mülkiye Dergisi, 40(3), 159-179.
Şengül, M. (2008). Türkiye‘de kamu yönetiminde neoliberal dönüşümün çevresel sonuçları. Memleket Siyaset Yönetim, 3(6), 67-87.
Tellal, E., & E. Keskin, N. (2020). Rusya Fedarasyonunda Kamu Yönetimi. K. K. (Ed.) içinde, Kamu Yönetimi Ülke İncelemeleri (s. 485-545). Ankara: İmge Kitabevi.
Zengin, O. (2019). Cumhurbaşknalığı Hükümet Sistemi ve İdari Yapıya Etkisi. Emek Araştırma Dergisi, 10(15), 1-24.
Angın, C., & Övgün, B. (2020). KAMU YÖNETİMİNDE YENİ BİR EĞİLİM: HİBRİT MERKEZİLEŞME. Hacettepe Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 38(4), 633-654. https://doi.org/10.17065/huniibf.714946
AMA
Angın C, Övgün B. KAMU YÖNETİMİNDE YENİ BİR EĞİLİM: HİBRİT MERKEZİLEŞME. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. December 2020;38(4):633-654. doi:10.17065/huniibf.714946
Chicago
Angın, Cem, and Barış Övgün. “KAMU YÖNETİMİNDE YENİ BİR EĞİLİM: HİBRİT MERKEZİLEŞME”. Hacettepe Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 38, no. 4 (December 2020): 633-54. https://doi.org/10.17065/huniibf.714946.
EndNote
Angın C, Övgün B (December 1, 2020) KAMU YÖNETİMİNDE YENİ BİR EĞİLİM: HİBRİT MERKEZİLEŞME. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 38 4 633–654.
IEEE
C. Angın and B. Övgün, “KAMU YÖNETİMİNDE YENİ BİR EĞİLİM: HİBRİT MERKEZİLEŞME”, Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, vol. 38, no. 4, pp. 633–654, 2020, doi: 10.17065/huniibf.714946.
ISNAD
Angın, Cem - Övgün, Barış. “KAMU YÖNETİMİNDE YENİ BİR EĞİLİM: HİBRİT MERKEZİLEŞME”. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 38/4 (December 2020), 633-654. https://doi.org/10.17065/huniibf.714946.
JAMA
Angın C, Övgün B. KAMU YÖNETİMİNDE YENİ BİR EĞİLİM: HİBRİT MERKEZİLEŞME. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 2020;38:633–654.
MLA
Angın, Cem and Barış Övgün. “KAMU YÖNETİMİNDE YENİ BİR EĞİLİM: HİBRİT MERKEZİLEŞME”. Hacettepe Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, vol. 38, no. 4, 2020, pp. 633-54, doi:10.17065/huniibf.714946.
Vancouver
Angın C, Övgün B. KAMU YÖNETİMİNDE YENİ BİR EĞİLİM: HİBRİT MERKEZİLEŞME. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 2020;38(4):633-54.
Manuscripts must conform to the requirements indicated on the last page of the Journal - Guide for Authors- and in the web page.
Privacy Statement
Names and e-mail addresses in this Journal Web page will only be used for the specified purposes of the Journal; they will not be opened for any other purpose or use by any other person.