The new neoclassical synthesis models in essence are general equilibrium models that integrate the frictions such as imperfect competition with nominal wage and price stickiness. It reaches to the well known IS-LM type macroeconomic relations for private sector equilibrium from solutions to economic decision makers’ individual optimization problems. Subject to these macroeconomic relations, the total resource constraint and the public sector’s budget constraint, optimal policies are determined by maximizing a welfare function. With these models, monetary policies are analyzed under various models of money. New neoclassical synthesis models do not constitute a homogenous group. These models are classified as first and second generation new neoclassical synthesis models. The first generation models either do not include fiscal factors or assume nondistortionary lump-sum taxes and optimal monetary policies are determined separately from fiscal policies. The second generation models determine optimal monetary policies considering distorionary non-lump-sum taxes together with fiscal policies. Their relevance to optimal monetary policies is limited with short term policies, especially with stabilization policies. While the optimal monetary policy outcomes of these models do not seen homogenous, zero or low and positive inflation level with zero volatile is found to be optimal in common.
Yeni neoklasik sentez modelleri özünde dinamik genel denge modelleri olup bu yapıya eksik rekabet ile nominal ücret ve fiyat yapışkanlıkları gibi friksiyonları dâhil etmektedir. İktisadi karar birimlerinin bireysel optimizasyon problemlerinin çözümünden özel kesim dengesi için bilinen IS-LM modelleri benzeri makroekonomik ilişkilere ulaşmaktadır. Bu makroekonomik ilişkiler ile ekonominin kaynak kısıtı ve kamu kesimi bütçe kısıtı altında optimal politikalar bir refah fonksiyonu maksimize edilerek belirlenmektedir. Bu modellerde paranın değişik modellemeleri altında parasal politikalar analiz edilmektedir. Yeni neoklasik sentez modelleri homojen bir grup oluşturmayıp birinci ve ikinci nesil yeni neoklasik sentez modelleri şeklinde iki kısma ayrılmaktadır. Birinci nesil modellerde mali unsurlar ya hiç bulunmamakta ya da saptırıcı olmayan vergiler varsayılarak optimal parasal politikalar tek başına belirlenmektedir. İkinci nesil modellerde saptırıcı vergiler veri alınarak optimal parasal politikalar mali politikalarla birlikte belirlenmektedir. Bunların optimal parasal politikalarla ilgileri kısa dönemle ve özellikle istikrar politikalarıyla sınırlıdır. Bu modellerin optimal parasal politika sonuçları homojen gözükmemekle birlikte genel olarak sıfır ya da sıfıra çok yakın pozitif bir enflasyon ve enflasyonda sıfır oynaklık optimal bulunmaktadır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | July 31, 2008 |
Submission Date | June 11, 2014 |
Published in Issue | Year 2008 Volume: 26 Issue: 1 |
Manuscripts must conform to the requirements indicated on the last page of the Journal - Guide for Authors- and in the web page.
Privacy Statement
Names and e-mail addresses in this Journal Web page will only be used for the specified purposes of the Journal; they will not be opened for any other purpose or use by any other person.