Derleme
BibTex RIS Kaynak Göster

Gender Discrimination in Working Life

Yıl 2020, Cilt: 2 Sayı: 1, 39 - 60, 29.02.2020

Öz

Discrimination judges the individual or restricting members of one group from opportunies and resources by the reason of disability, gender identity, marital status, race, nationally, ethinicity as well as other categories. This situation causes disadvantage the individual’seducation, employment and social life participation. The main purpose of this study is research in the context of discrimination gender inequality in working life. For this reason was used to Turkiye Statistical Institute dataset. Conseguently it is emphasized that discrimanation is a subject of legal as well as social policy and anti-discrimination need to be positive discrimination practices.

Kaynakça

  • Akbaş, K., Şen, İ.G. (2013). Türkiye’de Kadına Yönelik Pozitif Ayrımcılık: Kavram, Uygulama ve Toplumsal Algılar, Anadolu üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, s.165-189.
  • Akpınar, A. (2014). Cinsiyet Kimliği veya Cinsel Yönelim Temelli Ayrımcılık ve Damgalanma, Türkiye Biyoteknik Dergisi, vol,1, no 3, s.149-153.
  • Aksu, A., Çek, F., Şenol B. (2013). Kadınların Müdür Olmalarının Önündeki Cam Tavan ve Cam Tavanı Aşma Stratejileri’ne İlişkin İlköğretim Okulu Müdürlerinin Görüşleri, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (25), 133 – 160.
  • Altan, Ö.Z. (2006). Sosyal Politika Dersleri, Anadolu Üniversitesi Yayınları, Eskişehir.
  • Avrupa Birliği. (2015). Avrupa Birliği Katılım Sürecinde Ayrımcılıkla Mücadele ve Eşitlik Konferansı Raporu.
  • Avrupa Birliği Eşleştirme Projesi. (2012). Türkiye’de Çalışma Hayatında Toplumsal Cinsiyete Açılan Kapılar. Avrupa Birliği İlerleme Raporu, 2016.
  • Balahur, D (2009). Human Rights and the Anti-discrimination Practies in the EU Social Policy, Centre for Social Management and Community Development (CSMCD).
  • Bora, A. (2016). Kadınların Sınıfı: Ücretli Ev Emeği ve Kadın Öznelliğinin İnşası, (Yedinci Baskı). İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Buz, s. (2015). Yaşlı Bireylere Yönelik Yaş Ayrımcılığı, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, Bahar, cilt 14, sayı 53, s. 268-278.
  • Candan, A., Yılmaz, V. (2012). Türkiye’de Eşitsizlikler, Bilnet Matbaacılık, İstanbul.
  • Çaha, H., Çaha, Ö., Yılmaz, E.S.A (2016). Türkiye’de Cam Tavan Sendromu Hizmet Sektöründe Kadın, KADEM-Kadın ve Demokrasi Derneği.
  • Çayır, K. (2012). Gruplararası İlişkiler Bağlamında Ayrımcılık, s.5-17, Ayrımcılık Çok Boyutlu Yaklaşımlar Kitabı İçinde, der. (Kenan Çayır ve Müge Ayan Ceyhan), İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • Çayır, K. (2012).Yaşçılık/Yaşa Dayalı Ayrımcılık, s. 175-188. Ayrımcılık Çok Boyutlu Yaklaşımlar Kitabı İçinde, der. (Kenan Çayır ve Müge Ayan Ceyhan), İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • Çelebi, Y. (2010). Özürlüler ve Ayrımcılık, Özürlülüğe Dayalı Ayrımcılıkla Mücadele Sempozyumu, 3-5 Kasım, Ankara.
  • Çetin, S. (2010). Ayrımcılık Konusunda Hukuki Mevzuat, Özürlülüğe Dayalı Ayrımcılıkla Mücadele Sempozyumu,3-5 Kasım, Ankara.
  • Çoban, A. (2005). Örgüt Kültürü ve Toplumsal Cinsiyet Analizi: Türk Bankacılık Sektöründe Bir Araşırma. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
  • Dedeoğlu, S. (2009). Eşitlik Mi Ayrımcılık Mı? Türkiye’de Sosyal Devlet, Cinsiyet Eşitliği Politikaları ve Kadın İstihdamı, Çalışma ve Toplum, 2009/2, s.41-54.
  • Demir, M. (2011). İş Yaşamında Ayrımcılık: Turizm Sektörü Örneği, Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8(1), ss 760-784.
  • Demirbilek, S. (2007). Cinsiyet Ayırımcılığının Sosyolojik Açıdan İncelenmesi, Finans Politik & Ekonomik Yorumlar, 44, (511), s. 12-27.
  • Emre, O. (2010). İş İlanlarında Ayrımcılık Kocaeli İli Örneği, İstanbul Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Europea Comission, (2015). Discrimination in The EU in 2015 Report.
  • Gül, İ,I., Karan, U. (2011). Ayrımcılık Yasağı Kavram, Hukuk, İzleme ve Belgeleme, (ed. Burcu Yeşiladalı ve Gökçeçiçek Ayata) İnsan Hakları Hukuku Çalışmaları, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • Gül, İ. I., (2012). Hukukta Ayrımcılık Yasağı, s. 117-135. Ayrımcılık Çok Boyutlu Yaklaşımlar Kitabı İçinde, der. (Kenan Çayır ve Müge Ayan Ceyhan), İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • Göregenli, M. (2012). Ayrımcılığın Meşrulaştırılması, s.61-73. Ayrımcılık Çok Boyutlu Yaklaşımlar Kitabı İçinde, der. (Kenan Çayır ve Müge Ayan Ceyhan), İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • Göregenli, M. (2008). Ayrımcılık ve İnsan Hakları, Aralık 2007 Çalışma Toplantısı Raporu.
  • Güven, S. (1995). Sosyal Politikanın Temelleri, Ezgi Kitabevi, Bursa.
  • Grant Thornton. (2019). Women in Business: Building a Blueprint for Action
  • International Labor Organization. (2009). Decent Equality At The Heart Of Decent Work.
  • International Labor Organization. (2008). The Gender of Labour.
  • İlkkaracan, İ. (2010). Emek Piyasasında Toplumsal Cinsiyet Eşitliğine Doğru İş ve Aile Yaşamını Uzlaştırma Politikaları Metis Yayınları, İstanbul.
  • KAOS GL .(2011). LGBT Hakları İnsan Haklarıdır, Ayrıntı Basımevi.
  • Karan, U. (2012). Eşitlik İlkesi ve Ayrımcılık Yasağı: Hukuksal Çerçeve, s.135-148, Ayrımcılık Çok Boyutlu Yaklaşımlar Kitabı İçinde, der. (Kenan Çayır ve Müge Ayan Ceyhan), İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • Koray, M. (2000). Sosyal Politika, Ezgi Kitabevi, Bursa.
  • Korkut, L. (2009). Ayrımcılık Karşıtı Hukuk, Adres Yayınları, Ankara.
  • Kadın Statüsü Genel Müdürlüğü. (2015). Türkiye’de Kadın İşgücü Profili ve İstatistikleri Analizi.
  • Metin, B. (2016). Dünya’da ve Türkiye’de Yaşlanma Sorunu Yaşlanan Toplum ve Aktif Yaşlanma, Gazi Kitabevi, Ankara.
  • Mingione, E. (2010). Güney Avrupa Refah Modeli ve Yoksullukla ve Sosyal Dışlanmaya Karşı Mücadele, Buğra, A. Ve Keyder,Ç. (der.) Sosyal Politika Yazıları, İstanbul: İletişim Yayınları, 261-286.
  • OECD. (2015). Education At a Glance Unterım Report: Update Of Employment And Educational Attaintment Indicators.
  • Özbudun, E. (2005).Türk Anayasa Hukuku, Yetkin Yayınları, Ankara.
  • Öztan, E. (2004). Toplumsal Cinsiyet Eşitliği ve Olumlu Ayrımcılık Politikaları, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, Sayı: 59/1, s.203-236.
  • Parlaktuna, İ.(2010). Türkiye’de Cinsiyete Dayalı Mesleki Ayrımcılık, Ege Akademik Bakış, 10(4), s.1217-1230.
  • Platt, L. (2011). “Irk” ve Sosyal Refah, s.481-491. Sosyal Politika Kuramlar ve Uygulamalar Kitabı içinde ed. Pete Alcock, Margaret May, Karen Rowlings, çeviren: Osman Tezgel, Siyasal Kitabevi, Ankara.
  • Pwc. (2018). Çalışma Hayatında Cinsiyet Eşitliği Araştırması Mart 2018.
  • Sağlık ve Sosyal Hizmet Emekçileri Sendikası. (2015). 2015 Ayrımcılık Raporu.
  • Serdar, O. (2014). Sosyal Politika Kavramı, Tarihsel Gelişimi ve Türkiye’de Sosyal Politika, s.1-6. Sosyal Politika Kitabı içinde, (ed. Aysen Tokol ve Yusuf Alper), Dora yayıncılık, 5. Baskı, Bursa.
  • Talas, C. (1992). Türkiye’nin Açıklamalı Sosyal Politika Tarihi, Bilgi Yayınevi, Ankara.
  • Taşçı, F. (2012). Sosyal Politika Ahlakı, Nobel Akademi Yayıncılık, Ankara.
  • Tokol, A. (2012). Sosyal Dışlanma-Ayrımcılık, s. 150-172. Sosyal Politika kitabı içinde, (ed. Abdurrahman İlhan Oral ve Yener Şişman) Anadolu Üniversitesi Yayınları, Eskişehir.
  • Uluslararası Af Örgütü Yayınları (2011). Ne Bir Hastalık Ne de Bir Suç: Türkiye'de Lezbiyen, Gey, Biseksüel ve Trans Bireyler Eşitlik İstiyor Raporu.
  • Uluslararası Çocuk Merkezi. (2012). Yaş ayrımcılığı: Kanun Önünde Eşitlik ve Çocuk Hakları Politika Belgesi, 2012.
  • Yıldırım, M. (2014). Ayrımcılık, s.283-299, Sosyal Politika Kitabı içinde, (ed. Aysen Tokol ve Yusuf Alper), Dora yayıncılık, 5. Baskı, Bursa.
  • Walker, A., Maltby, T. (2011). Yaşlılar s. 511-520, Sosyal Politika Kuramlar ve Uygulamalar Kitabı içinde ed. Pete Alcock, Margaret May, Karen Rowlings, çeviren: Osman Tezgel, Siyasal Kitabevi, Ankara.
  • World Economic Forum. (2018). The Global Gender Gap Report 2018.

Çalışma Yaşamında Toplumsal Cinsiyet Ayrımcılığının Görünümü

Yıl 2020, Cilt: 2 Sayı: 1, 39 - 60, 29.02.2020

Öz

Ayrımcılık; yaş, toplumsal cinsiyet, ırk, engellilik ve cinsel yönelim gibi doğuştan yada sonradan sahip olunan birtakım özellikler nedeniyle bireyin toplumdakidiğer bireylere göre eşit olmayan uygulamalara veya davranışlara maruz kalması durumunu tanımlamaktadır. Bu durum bireyin eğitime, istihdama ve sosyal yaşama katılım konusunda dezavantajlı konumda yer almasında yol açmaktadır. Bu çalışmanın amacı ayrımcılık sorununu toplumsal cinsiyet eşitsizliği bağlamında ele alarak çalışma yaşamında toplumsal cinsiyet eşitsizliğini incelemektir. Bu amaçla Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK)verilerden yararlanılmıştır. Çalışma sonucunda ayrımcılık sorunun hukuksal bir sorun olarak değerlendirilmesinin yanı sıra sosyal politika alanı içerisinde değerlendirilmesi ve ayrımcılık ile mücadele pozitif ayrımcılık uygulamalarının genişletilmesi gerektiği vurgulanmaktadır.

Kaynakça

  • Akbaş, K., Şen, İ.G. (2013). Türkiye’de Kadına Yönelik Pozitif Ayrımcılık: Kavram, Uygulama ve Toplumsal Algılar, Anadolu üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, s.165-189.
  • Akpınar, A. (2014). Cinsiyet Kimliği veya Cinsel Yönelim Temelli Ayrımcılık ve Damgalanma, Türkiye Biyoteknik Dergisi, vol,1, no 3, s.149-153.
  • Aksu, A., Çek, F., Şenol B. (2013). Kadınların Müdür Olmalarının Önündeki Cam Tavan ve Cam Tavanı Aşma Stratejileri’ne İlişkin İlköğretim Okulu Müdürlerinin Görüşleri, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (25), 133 – 160.
  • Altan, Ö.Z. (2006). Sosyal Politika Dersleri, Anadolu Üniversitesi Yayınları, Eskişehir.
  • Avrupa Birliği. (2015). Avrupa Birliği Katılım Sürecinde Ayrımcılıkla Mücadele ve Eşitlik Konferansı Raporu.
  • Avrupa Birliği Eşleştirme Projesi. (2012). Türkiye’de Çalışma Hayatında Toplumsal Cinsiyete Açılan Kapılar. Avrupa Birliği İlerleme Raporu, 2016.
  • Balahur, D (2009). Human Rights and the Anti-discrimination Practies in the EU Social Policy, Centre for Social Management and Community Development (CSMCD).
  • Bora, A. (2016). Kadınların Sınıfı: Ücretli Ev Emeği ve Kadın Öznelliğinin İnşası, (Yedinci Baskı). İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Buz, s. (2015). Yaşlı Bireylere Yönelik Yaş Ayrımcılığı, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, Bahar, cilt 14, sayı 53, s. 268-278.
  • Candan, A., Yılmaz, V. (2012). Türkiye’de Eşitsizlikler, Bilnet Matbaacılık, İstanbul.
  • Çaha, H., Çaha, Ö., Yılmaz, E.S.A (2016). Türkiye’de Cam Tavan Sendromu Hizmet Sektöründe Kadın, KADEM-Kadın ve Demokrasi Derneği.
  • Çayır, K. (2012). Gruplararası İlişkiler Bağlamında Ayrımcılık, s.5-17, Ayrımcılık Çok Boyutlu Yaklaşımlar Kitabı İçinde, der. (Kenan Çayır ve Müge Ayan Ceyhan), İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • Çayır, K. (2012).Yaşçılık/Yaşa Dayalı Ayrımcılık, s. 175-188. Ayrımcılık Çok Boyutlu Yaklaşımlar Kitabı İçinde, der. (Kenan Çayır ve Müge Ayan Ceyhan), İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • Çelebi, Y. (2010). Özürlüler ve Ayrımcılık, Özürlülüğe Dayalı Ayrımcılıkla Mücadele Sempozyumu, 3-5 Kasım, Ankara.
  • Çetin, S. (2010). Ayrımcılık Konusunda Hukuki Mevzuat, Özürlülüğe Dayalı Ayrımcılıkla Mücadele Sempozyumu,3-5 Kasım, Ankara.
  • Çoban, A. (2005). Örgüt Kültürü ve Toplumsal Cinsiyet Analizi: Türk Bankacılık Sektöründe Bir Araşırma. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
  • Dedeoğlu, S. (2009). Eşitlik Mi Ayrımcılık Mı? Türkiye’de Sosyal Devlet, Cinsiyet Eşitliği Politikaları ve Kadın İstihdamı, Çalışma ve Toplum, 2009/2, s.41-54.
  • Demir, M. (2011). İş Yaşamında Ayrımcılık: Turizm Sektörü Örneği, Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8(1), ss 760-784.
  • Demirbilek, S. (2007). Cinsiyet Ayırımcılığının Sosyolojik Açıdan İncelenmesi, Finans Politik & Ekonomik Yorumlar, 44, (511), s. 12-27.
  • Emre, O. (2010). İş İlanlarında Ayrımcılık Kocaeli İli Örneği, İstanbul Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Europea Comission, (2015). Discrimination in The EU in 2015 Report.
  • Gül, İ,I., Karan, U. (2011). Ayrımcılık Yasağı Kavram, Hukuk, İzleme ve Belgeleme, (ed. Burcu Yeşiladalı ve Gökçeçiçek Ayata) İnsan Hakları Hukuku Çalışmaları, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • Gül, İ. I., (2012). Hukukta Ayrımcılık Yasağı, s. 117-135. Ayrımcılık Çok Boyutlu Yaklaşımlar Kitabı İçinde, der. (Kenan Çayır ve Müge Ayan Ceyhan), İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • Göregenli, M. (2012). Ayrımcılığın Meşrulaştırılması, s.61-73. Ayrımcılık Çok Boyutlu Yaklaşımlar Kitabı İçinde, der. (Kenan Çayır ve Müge Ayan Ceyhan), İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • Göregenli, M. (2008). Ayrımcılık ve İnsan Hakları, Aralık 2007 Çalışma Toplantısı Raporu.
  • Güven, S. (1995). Sosyal Politikanın Temelleri, Ezgi Kitabevi, Bursa.
  • Grant Thornton. (2019). Women in Business: Building a Blueprint for Action
  • International Labor Organization. (2009). Decent Equality At The Heart Of Decent Work.
  • International Labor Organization. (2008). The Gender of Labour.
  • İlkkaracan, İ. (2010). Emek Piyasasında Toplumsal Cinsiyet Eşitliğine Doğru İş ve Aile Yaşamını Uzlaştırma Politikaları Metis Yayınları, İstanbul.
  • KAOS GL .(2011). LGBT Hakları İnsan Haklarıdır, Ayrıntı Basımevi.
  • Karan, U. (2012). Eşitlik İlkesi ve Ayrımcılık Yasağı: Hukuksal Çerçeve, s.135-148, Ayrımcılık Çok Boyutlu Yaklaşımlar Kitabı İçinde, der. (Kenan Çayır ve Müge Ayan Ceyhan), İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • Koray, M. (2000). Sosyal Politika, Ezgi Kitabevi, Bursa.
  • Korkut, L. (2009). Ayrımcılık Karşıtı Hukuk, Adres Yayınları, Ankara.
  • Kadın Statüsü Genel Müdürlüğü. (2015). Türkiye’de Kadın İşgücü Profili ve İstatistikleri Analizi.
  • Metin, B. (2016). Dünya’da ve Türkiye’de Yaşlanma Sorunu Yaşlanan Toplum ve Aktif Yaşlanma, Gazi Kitabevi, Ankara.
  • Mingione, E. (2010). Güney Avrupa Refah Modeli ve Yoksullukla ve Sosyal Dışlanmaya Karşı Mücadele, Buğra, A. Ve Keyder,Ç. (der.) Sosyal Politika Yazıları, İstanbul: İletişim Yayınları, 261-286.
  • OECD. (2015). Education At a Glance Unterım Report: Update Of Employment And Educational Attaintment Indicators.
  • Özbudun, E. (2005).Türk Anayasa Hukuku, Yetkin Yayınları, Ankara.
  • Öztan, E. (2004). Toplumsal Cinsiyet Eşitliği ve Olumlu Ayrımcılık Politikaları, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, Sayı: 59/1, s.203-236.
  • Parlaktuna, İ.(2010). Türkiye’de Cinsiyete Dayalı Mesleki Ayrımcılık, Ege Akademik Bakış, 10(4), s.1217-1230.
  • Platt, L. (2011). “Irk” ve Sosyal Refah, s.481-491. Sosyal Politika Kuramlar ve Uygulamalar Kitabı içinde ed. Pete Alcock, Margaret May, Karen Rowlings, çeviren: Osman Tezgel, Siyasal Kitabevi, Ankara.
  • Pwc. (2018). Çalışma Hayatında Cinsiyet Eşitliği Araştırması Mart 2018.
  • Sağlık ve Sosyal Hizmet Emekçileri Sendikası. (2015). 2015 Ayrımcılık Raporu.
  • Serdar, O. (2014). Sosyal Politika Kavramı, Tarihsel Gelişimi ve Türkiye’de Sosyal Politika, s.1-6. Sosyal Politika Kitabı içinde, (ed. Aysen Tokol ve Yusuf Alper), Dora yayıncılık, 5. Baskı, Bursa.
  • Talas, C. (1992). Türkiye’nin Açıklamalı Sosyal Politika Tarihi, Bilgi Yayınevi, Ankara.
  • Taşçı, F. (2012). Sosyal Politika Ahlakı, Nobel Akademi Yayıncılık, Ankara.
  • Tokol, A. (2012). Sosyal Dışlanma-Ayrımcılık, s. 150-172. Sosyal Politika kitabı içinde, (ed. Abdurrahman İlhan Oral ve Yener Şişman) Anadolu Üniversitesi Yayınları, Eskişehir.
  • Uluslararası Af Örgütü Yayınları (2011). Ne Bir Hastalık Ne de Bir Suç: Türkiye'de Lezbiyen, Gey, Biseksüel ve Trans Bireyler Eşitlik İstiyor Raporu.
  • Uluslararası Çocuk Merkezi. (2012). Yaş ayrımcılığı: Kanun Önünde Eşitlik ve Çocuk Hakları Politika Belgesi, 2012.
  • Yıldırım, M. (2014). Ayrımcılık, s.283-299, Sosyal Politika Kitabı içinde, (ed. Aysen Tokol ve Yusuf Alper), Dora yayıncılık, 5. Baskı, Bursa.
  • Walker, A., Maltby, T. (2011). Yaşlılar s. 511-520, Sosyal Politika Kuramlar ve Uygulamalar Kitabı içinde ed. Pete Alcock, Margaret May, Karen Rowlings, çeviren: Osman Tezgel, Siyasal Kitabevi, Ankara.
  • World Economic Forum. (2018). The Global Gender Gap Report 2018.
Toplam 53 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Suheyla Erikli

Yayımlanma Tarihi 29 Şubat 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 2 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Erikli, S. (2020). Çalışma Yaşamında Toplumsal Cinsiyet Ayrımcılığının Görünümü. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2(1), 39-60.