Beyin Ölümü Tanı Süresi Tanı Ekibindeki Hekim Sayısına Bağlı mıdır?

Year 2022, , 149 - 153, 28.04.2022

Mevlüt Doğukan , Fadime Tosun , Mehmet Duran , Cengiz Güven

https://doi.org/10.35440/hutfd.1004918

Abstract

Amaç: Bu çalışmada; ülkemizde 2014’te çıkarılan kanun hükmünde kararname ile beyin ölümü tanısı koyacak hekim sayısının dört’ten iki’ye düşürülmesi beyin ölümü (BÖ) tanı süresini kısaltıp kısaltmayacağını inceleyerek literatüre katkı sağlamayı amaçlandık.
Materyal ve metod: 2008-2018 yılları arasında beyin ölümü tanısıyla yatan hastaların arşiv kayıtları taranarak; cinsiyet, yaş, BÖ sürecine götüren tanıları, hastane yatış süreleri, yatış zamanı ile beyin ölümü tanısı konana kadar gecen süre ve glaskow koma skoru (GKS) 3 ile BÖ tanısı arasındaki süreler kayıt altına alındı. Hastalar 2008 -2013 yıları arasında alınanlar Grup A ve 2014-2018 yıları arasında alınanlar Grup B olmak üzere iki gruba ayrıldı.
Bulgular: Bu çalışmanın örneklemi yaşları 1 ile 89 arasında değişen (Ort=53,9±22,7) 74’ü (% 59,7) erkek, 50’si (%40,3) kadın olmak üzere 124 vakadan oluşturuldu. Grup A 30 hasta, Grup B 94 hastadan oluşmaktadır. Yatış zamanı ile beyin ölümü tanısı konana kadar gecen süre Grup A’da 7.4±2,1 gün ve Grup B’de 6.1±3,6 gün ve GKS-3 ile BÖ tanısı arasındaki sure Grup A’da 57,7±20,3 ve Grup B’da 40.6±17.6 ortalama (saat) olarak tespit edilmiştir. Sıra ile (p< 0.016), (p<0.00) istatistiksel olarak daha uzun bulunmuştur..
Sonuç: Çalışmamızda 2014 yılında çıkartılan yönetmelik değişikliğinde hekim sayısının 2’ye düşürülmesi beyin ölümü tanı koyma süresini kısalttığı gözlenmiştir. Ülkemiz ve tüm dünyada nakil bekleyen hasta gün geçtikçe artmaktadır. Kadavra kaynaklı donör sayısını artırılmasında bu değişikliğin katkı sağlayacağı kanaatindeyiz.

Keywords

Apne testi, Tanı süresi, Beyin ölümü

Supporting Institution

YOK

Project Number

YOK

Thanks

YOK

Does Brain Death Diagnosis Time Depend on the Number of Physicians in the Diagnostic Team?

Abstract

Background: In this study; We aimed to contribute to the literature by examining whether redu-cing the number of physicians who will diagnose brain death from four to two with the statutory decree enacted in 2014 in our country will shorten the time for brain death diagnosis.
Materials and Methods: The files of patients diagnosed with brain death in our hospital between 2008 and 2018 were scanned, and their age, gender, hospitalization diagnoses leading to the IA process, hospitalization times, the time between hospitalization and the diagnosis of brain dead, and the time between Glasgow coma score (GCS) 3 and brain death (BD) diagnosis were recorded. The patients were divided into two groups as Group A, those recruited between 2008 and 2013, and Group B, those recruited between 2014 and 2018.
Results: The sample of this study consisted of 124 cases, 74 (59.7%) male and 50 (40.3%) female, aged between 1 and 89 years (Mean= 53.9±22.7). Group A consisted of 30 patients and Group B 94 patients. The time between hospitalization and diagnosis of brain death was 7.4±2.1 in Group A, 6.1±3.6 in Group B, and the time between GCS3 and BD diagnosis in Group A 57.7± 20.3 and 40.6±17.6 (hours) in Group B. In order (p=0.016), (p=0.000) were statistically longer.
Conclusions: In this study, it was observed that reducing the number of physicians to 2 in the regulation change made in 2014 shortened the time to diagnose brain death. The number of pati-ents waiting for organ transplantation is increasing day by day in our country and all over the world. We believe that this change will contribute to increasing the number of cadaveric donors.

Keywords: Brain death, Diagnosis time, Apnea test

Keywords

Brain death, Diagnosis time, Apnea test

Project Number

YOK

References

• 1. Parsons PE, Weiner-Kronısh JP. Yoğun bakım sırları. Aypar Ü, Çelebioğlu B, Akıncı SB, Erdem İA (Çeviren), Koma. Ankara, Nobel Tıp Kitapevleri, 2009; 327-334
• 2. A definition of irreversible coma. Report of the Ad Hoc Committee of the Harvard Medical School to Examinethe Definition of Brain Death. JAMA. 1968 Aug 05;205(6):337-40. PMID: 5694976
• 3. Matesanz, R. and B. Miranda, A decade of continuous improvement in cadaveric organ donation: the Spanish model. J Nephrol, 2002; 15:22-8.
• 4. Al-Attar B, Shaheen F, Salam MA, Al-Sayyari A, Babiker A, Zakaria H, et al. Implications of ICU stay after brain death: the Saudi experience. Exp Clin Transplant. 2006 Dec;4(2):498-502. PMID: 17238846.
• 5. Organ ve doku alınması, saklanması, aşılanması ve nakli hakkında kanun. 2238 Kanun. 16655 Sayılı Resmi Gazete 03.06.1979.
• 6. Organ ve doku alınması, saklanması, aşılanması ve nakli hakkında kanun. Kanun Numarası 6514 Resmi Gazete 18.01.2014-28886
• 7. Uludag O. Beyin Ölümü Tanısının Önemi. Adıyaman Üniv Sağlık Bilim Derg. 2015; 1(1):34-38.
• 8. Wijdicks EF. Brain death world wide: accepted fact but no global consensus in diagnostic criteria. Neurology 2002; 58(1):20-5.
• 9. Kıraklı C, Uçar ZZ, Anıl AB, Özbek İ. Yoğun bakımda beyin ölümü kesin tanı süresinin kısalmasının organ bağışı oranlarına etkisi. Yoğun Bakım Dergisi 2011;1: 8-11.
• 10. Battal M, Horoz A, Karatepe O, Çitgez B. Beyin ölümü tespitinde araştırma hastanesi deneyimi. Şişli Etfal Hastanesi Tıp Bülteni 2013;47:59-62.
• 11. Karasu D, Yılmaz C, Karaduman İ, Cınar YS, Pekel NB. Beyin Ölümü Olgularının Retrospektif Analizi. Yoğun Bakım Derg 2015;6:23-6.
• 12. Altınsoy S, Özdemir EŞ, Baran İ, Akelma FK, Arslan MT, Ergil J. Beyin Ölümü Tanısı Alan Hastaların Değerlendirilmesi ve Yeni Yönetmeliğin Tanı Süresine Etkisinin Araştırılması. Turk J IntensiveCare 2020;18:21-7
• 13. Uludağ Ö, Sabuncu Ü, Kuşderci H, Kaplan F, Tutak A, Doğukan M. Where are We on Organ Donation? J Turk Soc Intens Care 2016;14:86-92.
• 14. Karan E, Elgin E, Oflaz R, Selimoğlu K, Coşkun B, Girgin NK. Bir Üniversite Hastanesi’nde Beyin Ölümü Tanısı Konan Olgularda Organ Bağışı Oranlarının Retrospektif Analizi. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 45 (1) 41-46, 2019
• 15. Aghighi M, Mahdavi-Mazdeh M, Saberi Isfeedvajani M, Tavakoli SA, Tirgar N, Heidary Rouchi A. Brain-dead Donation Rate in Month of Ramadan and the other Months: 2005-2014. Int J Organ Transplant Med. 2017;8(3):165-167. Epub 2017 Aug 1. PMID: 28924465; PMCID: PMC5592104.
• 16. Eira CSLD, Barros MIT, Albuquerque AMP. Organ donation: the reality of an intensive care unit in Portugal. RevBras Ter Intensiva 2018;30:201-7.
• 17. Escudero D, Valentín MO, Escalante JL, Sanmartín A, Perez-Basterrechea M, de Gea J, et al. Intensive care practices in brain death diagnosis and organ donation. Anaesthesia. 2015 Oct;70(10):1130-9. doi: 10.1111/anae.13065. Epub 2015 May 29. PMID: 26040194.
• 18. Wijdicks EF. The case against confirmatory tests for determining brain death in adults. Neurology. 2010 Jul 6;75(1):77-83.
• 19. Yazar MA, Kozanhan B, Eğilmez İ. Beyin Ölümü Tanısı. Şenoğlu N (editör) Olgularla Yoğun Bakım Protokolleri. Ankara; Nobel Tıp Kitabevleri, 2019:877-887
• 20. Arsava EM, Demirkaya S, Dora B, et al. Türk Nöroloji Derneği Beyin Ölümü Tanı Klavuzu. Türk Nöroloji Dergisi, 2014; 20: 101-4
• 21. Burns JP, Sellers DE, Meyer EC, Lewis Newby M, Truog RD. Epidemiology of death in the P1CU at five U.S. teaching hospitals. Crit Care Med 2014;42:2101-8.
• 22. Özmert S, Sever F, Ayar G, Yazıcı MU, Öztaş DK. Brain deathand organ donation in pediatric intensive care unit. Turk J Anaesthesiol Reanim 2019;47:55-6