Evaluation of the Physical and Sexual Violence Cases Against Women Applied to the Department of Forensic Medicine of Çukurova Unıversity Medical Department in 2019

Year 2021, , 284 - 289, 27.08.2021

Tuğçe Koca , Kenan Kaya , Ahmet Hilal

https://doi.org/10.35440/hutfd.895962

Cited By: 2

Abstract

Background: The emergence of the phenomenon of violence is paralel with the history of humanity. Women's violence, on the other hand, is an increasingly universal women's health problem that has existed since ancient times.
Materials and Methods: In this research, we retrospectively studied 1046 female cases over 18 years old from all the cases for which a forensic report was issued between 01.01.2019 - 31.12.2019 in Çukurova University Faculty of Medicine Department of Forensic Medicine in order to determine the ratio of exposure to violence and the outcomes of the violence in female cases who applied to our department in 2019.
Results: 1046(30%) of 3493 forensic reports were female over 18 years old. The meanage of female cases was 35,9 (18-89), 74,7% of the cases were blunt trauma from abuse, 17,8% were car accidents, 3,7% were sexual violence, 1,7% were stab injuries and 1,1% were gunshot wounds. It was determined that 5.8% of those exposed to physical violence had bone fractures and 2.8% had life-threatening injuries.
Conclusions: The ratio of violence against women is increasing in our country and the World. These injuries, which negatively affect the physical and mental health of many women, are a serious public health problem. Revealing the scale and consequences of violence against women will shed light on the steps to be taken in order to prevent violence.


Key Words: Women, Physical Violence, Sexual Violence, Forensic Medicine

2019 Yılı İçerisinde Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalına Başvuran Kadına Yönelik Fiziksel ve Cinsel Şiddet Olgularının Değerlendirilmesi

Abstract

Şiddet olgusunun ortaya çıkışı, insanlık tarihi ile paraleldir. Kadın şiddeti ise tarihin eski zamanlarından bu yana var olan ve giderek artan evrensel bir kadın sağlığı problemidir. Bu çalışmada 2019 yılı boyunca Anabilim Dalına başvuran kadın olgularda şiddete maruz kalma oranlarını ve şiddetin sonuçlarını belirlemek amacıyla 01.01.2019 - 31.12.2019 tarihleri arasında Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalına başvuran ve adli rapor düzenlenen tüm olgular içerisinden 18 yaş üzeri 1046 kadın olgu retrospektif olarak incelenmiştir. Düzenlenen 3493 adli raporun 1046’sının (%30) 18 yaş üzeri kadın olgu olduğu görülmüştür. Kadın olguların yaş ortalaması 35,9 (18-89 aralığında) olup %74,7’sinin bir başkası tarafından künt travmaya, %17,8’inin trafik kazasına, %3,7’sinin cinsel şiddete, %1,7’sinin kesici-delici alet yaralanmasına, %1,1’inin ateşli silah yaralanmasına maruz kaldıkları, fiziksel şiddete maruz kalanların %5,8’inde kemik kırıkları, %2,8’inde yaşamsal tehlike meydana geldiği saptanmıştır. Kadına yönelik şiddet oranları ülkemizde ve dünyada giderek artmaktadır. Pek çok kadının fiziksel ve ruhsal sağlığını olumsuz etkileyen bu yaralanmalar ciddi bir halk sağlığı problemidir. Kadına yönelik şiddetin boyutunu ve sonuçlarını ortaya koymak, şiddeti önlemek amacıyla atılacak adımlara ışık tutacaktır.

Keywords

Kadın, Fiziksel Şiddet, Cinsel Şiddet, Adli Tıp

References

• Referans1 World Health Organization. (2002). World Report on Violence and Health.
• Referans2 Güleç H, Topaloğlu M, Ünsal D, Altıntaş M. Bir kısır döngü olarak şiddet. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar. 2012; 4:112-137.
• Referans3 World Health Organization. (2017). 10 facts about violence prevention. Erişim: (https://www.who.int/features/factfiles/violence/en/) 2017. Erişim tarihi: 27.02.2020.
• Referans4 Dahlberg LL, Krug EG. Violence a global public health problem. Ciência & Saúde Coletiva. 2006; 11:277-292.
• Referans5 TBMM. (2015). Kadına yönelik şiddetin sebeplerinin araştırılarak alınması gereken önlemlerin belirlenmesi amacıyla kurulan meclis araştırması komisyonu raporu. Erişim: (http://hdl.handle.net/11543/2780) 2015. Erişim tarihi: 12.04.2020.
• Referans6 World Health Organization. (1997). Division of Family and Reproductive Health. Violence against women = La violence contre les femmes. Erişim: https://apps.who.int/iris/handle/10665/63553. Erişim tarihi: 25.07.2020.
• Referans7 Polat O. Şiddet. Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi. 2017; 22 (1):15-34.
• Referans8 Subaşı N, Akın A. Kadına yönelik şiddet; nedenleri ve sonuçları. Toplumsal Cinsiyet, Sağlık ve Kadın. 2003; 231-249.
• Referans9 WHO. (1996). Consultation on Violence against Women (‎1996: Geneva, Switzerland)‎ & World Health Organization. Family and Reproductive Health. (‎1996)‎. Violence against women : WHO consultation, Geneva, 5-7 February, 1996. World Health Organization. Erişim: https://apps.who.int/iris/handle/10665/63277. Erişim tarihi: 14.04.2020.
• Referans10 United Nations. (1993). Declaration on the elimination of violence against women. New York.
• Referans11 Bükecik E, Özkan B. Kadına Yönelik Şiddet: Toplumsal Cinsiyet Eşitsizliğinin Kadın Sağlığına Etkisi. İzmir Kâtip Çelebi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi. 2018; 3(2):33.
• Referans12 Dölen İ. (Ed.). (2008). Obstetrik ve Jinekolojide Etik Konular - FIGO Komitesi, Üreme ve Kadın Sağlığında Etik Sorunlar Çalışması. Ankara: Türk Jinekoloji ve Obstetrik Derneği Yayınları, 2008.
• Referans13 Salaçin S. Kadına Yönelik Şiddet ile Mücadelede Bütüncül Yaklaşımlar ve İstanbul Sözleşmesi’nden Beklentiler. Türkiye Klinikleri Adli Tıp-Özel Konular. 2016; 2(2):6-18.
• Referans14 Cihan Ü, Karakaya H. Kadın-erkek kavramları bağlamında şiddet ve şiddetle mücadelede sosyal hizmetin rolü. AİBÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 2017; 17(4):297-324.
• Referans15 Korur S. Kadına yönelik şiddete adli tıp açısından yaklaşım. (2003). Kadına Yönelik Şiddet ve Hekim Sempozyumu. Ankara, 16-18 Kasım 2003: 85-94.
• Referans16 Yurdakul M. Kadın istismarı, şiddet ve hemşirelik. Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi. 1996; 3(1):52-60.
• Referans17 Sarı KS: Ailenin Korunmasına Dair Kanun ve Aile Mahkemeleri Bağlamında Kadına Yönelik Aile İçi Şiddet, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2010.
• Referans18 Allen T, Novak SA, Bench LL. Patterns of injuries: accident or abuse. Violence Against Women. 2007; 13(8):802-816.
• Referans19 Yetim D, Şahin M. (2008). Aile Hekimliğinde kadına yönelik şiddete yaklaşım. Aile Hekimliği Dergisi. 2008; 2(2):48-53.
• Referans20 Bourey C, Williams W, Bernstein EE, Stephenson R. Systematic review of structural interventions for intimate partner violence in low-and middle-income countries: organizing evidence for prevention. BMC Public Health. 2015; 15(1):1165.
• Referans21 World Health Organization. (2013). Responding to intimate partner violence and sexual violence against women - WHO clinical and policy guidelines. World Health Organization. Geneva.
• Referans22 European Commission. (2008). EU Guidelines On Violence Against Women And Girls And Combating All Forms Of Discrimination Against Them. Erişim: http://www.consilium.europa.eu/uedocs/cmsUpload/16173cor.en08.pdf. Erişim tarihi: 18.05.2020.
• Referans23 Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü (HÜNEE). (2009). Türkiye’de kadına yönelik aile içi şiddet araştırması - Özet rapor. Ankara.
• Referans24 Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü (HÜNEE). (2004). Türkiye’de kadına yönelik aile içi şiddet araştırması - 2014 Ana rapor. Ankara.
• Referans25 Akkaş İ, Uyanık Z. Kadına Yönelik Şiddet. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi. 2016; 6(1):32-42.
• Referans26 Watts C, Zimmerman C. Violence against women: global scope and magnitude. The Lancet. 2002; 359(9313):1232-1237.
• Referans27 Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü (HÜNEE). (2014). Türkiye’de kadına yönelik aile içi şiddet araştırması - 2014 özet raporu. Ankara.
• Referans28 UN WOMEN. (2011). Violence against Women Prevalence Data: Surveys by Country Compiled by UN Women (as of March 2011). Erişim: https://www.endvawnow.org/uploads/browser/files/vaw_prevalence_matrix_15april_2011.pdf. Erişim tarihi: 30.08.2020.
• Referans29 Naçar M, Baykan Z, Poyrazoğlu S, Çetinkaya F. Kayseri İlinde İki Sağlık Ocağı Bölgesi'nde Kadına Yönelik Aile İçi Şiddet. TAF Preventive Medicine Bulletin. 2009; 8(2).
• Referans30 Ozcakir A, Bayram N, Ergin N, Selimoglu K, Bilgel N. Attitudes of Turkish men toward wife beating: A study from Bursa, Turkey. Journal of Family Violence. 2008; 23(7):631-638.
• Referans31 Mayda AS, Akkuş D. Ev kadınlarına yönelik aile içi şiddet. Sağlık ve Toplum. 2003; 13(4):51-58.
• Referans32 Tanrıverdi G, Şıpkın S. Çanakkale'de sağlık ocaklarına başvuran kadınların eğitim durumunun şiddet görme düzeyine etkisi. Fırat Tıp Dergisi. 2008; 13(3):183-187.
• Referans33 Erbek E, Eradamlar N, Beştepe E, Akar H, Alpkan L. Kadına yönelik fiziksel ve cinsel şiddet: üç grup evli çiftte karşılaştırmalı bir çalışma. Düşünen Adam. 2004; 17(4):196-204.
• Referans34 Türkiye İstatistik Kurumu. (2008). Türkiye’de kadına yönelik aile içi şiddet istatistikleri. Erişim: (http://www.tuik.gov.tr/VeriTabanlari.do?ust_id=109&vt_id=31) 2008. Erişim tarihi: 18.05.2020.
• Referans35 Serinken M, Şengül C, Karcıoğlu Ö, Acar K, Türkçüer İ. Kadına yönelik fiziksel şiddet: acil servis başvurularının değerlendirilmesi. Turkish Journal of Emergency Medicine. 2007; 7(4):163-166.
• Referans36 Güler N, Tel H, Tuncay FÖ. Kadının aile içinde yaşanan şiddete bakışı. Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi. 2005; 27(2):51-56.
• Referans37 Yaman-Efe Ş, Ayaz S. Kadına yönelik aile içi şiddet ve kadınların aile içi şiddete bakışı. Anadolu Psikiyatri Dergisi. 2010; 11(1):23-29.
• Referans38 Aslan-Demir S: Akut Cinsel İstismar Ve Saldırı Olgularında Güncel Teknoloji Ve Laboratuvar Kullanımı İle Raporlandırma Standardizasyonu Çalışması. Yayınlanmamış Uzmanlık Tezi, Adana: Çukurova Üniversitesi Adli Tıp Anabilim Dalı, 2020.
• Referans39 Berry KM, Rutledge CM. Factors that influence women to disclose sexual assault history to health care providers. Journal of Obstetric, Gynecologic & Neonatal Nursing. 2016; 45(4):553-564.
• Referans40 Talas MS, Savran MB, Irmak Z, Talas M, Savran M. Adli Tıp Şube Müdürlüğüne Başvuran Fiziksel Ve Cinsel Şiddet Mağduru Kadın Olgularının Değerlendirilmesi. Anadolu Hemşirelik Ve Sağlık Bilimleri Dergisi. 2012; 15(3):173-180.